Το πρώτο single των Beatles που τραγούδησε όλη η υφήλιος

«Love, love me do- You know I love you- I’ll always be true- So please, love me do- Whoa, love me do…»

Το τραγούδι συνεχίζεται έτσι, απλά σε κάποιες σημεία αντί για το Whoa, μπαίνει ένα Υeah.

Αυτή είναι η ουσία του κομματιού «Θα σ’ αγαπώ για πάντα, για αυτό σε παρακαλώ αγάπησέ με και εσύ» και όμως όσο απλό και αν ακούγεται υπήρχε κάτι μαγικό που το έκανε να ξεχωρίζει.

Μπορεί

να ήταν αυτά τα τρελόπαιδα και η χαρισματική προσωπικότητά τους, ο Τζωρτζ Χάρισον, ο Πολ Μακ Κάρντνεϊ, ο Ρίνκο Σταρ στα ντραμς και ο Τζον Λένον… οι Beatles, τα θρυλικά «Σκαθάρια» από το εργατικό Λίβερπουλ.

Και όμως σε αυτό το απλοϊκό κομμάτι υπήρχε μια χροιά γκόσπελ-μπλουζ, ήταν και η φυσαρμόνικα που ο Λένον είχε κλέψει από ένα μαγαζί στο Άμστερνταμ το 1960 και ο ήχος της πραγματικά σε δαιμόνιζε. Όπως και να έχει το κομμάτι αυτό ξεχώριζε από τα ερωτικά τραγούδια των εφήβων εκείνης της εποχής.

Βέβαια ρόλο στην επιτυχία έπαιξε και ο μάνατζερ των Σκαθαριών, o Μπράιαν Επστάιν, ο άνθρωπος που ταυτίστηκε τόσο μαζί τους σε σημείο να θεωρηθεί το πέμπτο μέλος του γκρουπ. Τότε είχε χτυπήσει τις πόρτες όλων των δισκογραφικών εταιρειών προτού καταλήξει στο υπόγειο της Parlophone, το οποίο διηύθυνε ο Τζορτζ Μάρτιν. Ο Μάρτιν πίστεψε ότι είχε μια επιτυχία στα χέρια του και πράγματι στις 5 Οκτωβρίου του 1962 που κυκλοφόρησε το single και με ελάχιστη βοήθεια από την ΕΜΙ – έφθασε στο Νο 17 των βρετανικών τσαρτς.

Στη συνέχεια το ραδιόφωνο, οι εμφανίσεις σε μεγάλες αίθουσες χορού, όπως συνηθιζόταν τότε έκαναν το τραγούδι επιτυχία. Όμως η «απογείωση» έρχεται με την εμφάνιση των Beatles στη βρετανική τηλεόραση. Τα Σκαθάρια, φτιάχνουν μόδα με τα στενά κοστούμια, το παράξενο κούρεμα και με την ενέργεια που μεταδίδουν σαρώνουν τα πάντα και αλλάζουν την ποπ κουλτούρα στο δυτικό κόσμο.

Το φαινόμενο Beatles έχει γεννηθεί, η ιστορία είναι γνωστή. Το «Love me do» έφθασε στο Νο 1 των αμερικανικών τσαρτς το 1964, ενώ όταν επανακυκλοφόρησε το 1982 ανέβηκε ως το Νο 4.

Εμείς όσες φορές και να το ακούσουμε είναι σαν την πρώτη φορά.

Το 1968 σε μια συνέντευξη ο Πολ Μακ Κάρντνεϊ δήλωσε σε μια συνέντευξη για την εφημερίδα Observer: «Το “Love Me Do” ήταν το σπουδαιότερο φιλοσοφικό μας τραγούδι…Για να είναι τόσο απλό και ειλικρινές, σημαίνει πως ήταν πράγματι τόσο απλό».

Πατήστε εδώ για να ακούσετε την αυθεντική εκτέλεση