Θρυαλλίδα εξελίξεων τα σκάνδαλα

Οι Αντώνης Σαμαράς και Ευάγγελος Βενιζέλος θεωρητικά δεν το συζήτησαν, κατά τη μακρά συνάντησή τους, το Σάββατο. Και οι δύο αρνούνται οποιοδήποτε σχόλιο μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία και να φανεί πόσο ισχυρά είναι τα στοιχεία που έχει συλλέξει η δικαιοσύνη, η εμπιστοσύνη προς την οποία δηλώνεται ότι είναι απεριόριστη. Ωστόσο είναι σαφές ότι για τους δύο κυβερνητικούς εταίρους, οι δικαστικές έρευνες για το σκάνδαλο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου

αλλά και για τα εξοπλιστικά με τις μίζες δισεκατομμυρίων συνιστά παράγοντα αστάθειας για το πολιτικό σκηνικό και για τους σχεδιασμούς των κομμάτων, όχι μόνον των κυβερνητικών.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δύο υποθέσεις κυριαρχούν στις πολιτικές συνάξεις των ημερών ενώ, ουσιαστικά, είναι κοινά τα ερωτήματα που προβληματίζουν:

- Ποιες είναι οι πραγματικές διαθέσεις της δικαιοσύνης; Σε πείσμα όσων θεωρούν ότι οι κινήσεις των δικαστικών λειτουργών είναι ελεγχόμενες, η επιλογή να κινηθεί η διαδικασία έκδοσης ενταλμάτων ανήμερα της τελετής έναρξης της ελληνικής Προεδρίας καταδεικνύει ότι η κυβέρνηση δεν είχε εικόνα. Πόσο μακριά θα φτάσουν οι δικαστικοί λειτουργοί;

- Ποιες μπορεί να είναι οι παρενέργειες στο τραπεζικό σύστημα; Ήδη ο Άγγελος Φιλιππίδης επεδίωξε να «δείξει» προς την κατεύθυνση των σημερινών «συστημικών» τραπεζών επιδιώκοντας να μεταθέσει το κέντρο της συζήτησης. Θα επιμείνει;

- Ποιες συνέπειες θα έχει η εκκαθάριση των υποθέσεων από τη Δικαιοσύνη στο πολιτικό σύστημα. Θα κατορθώσουν Σαμαράς, κυρίως, και Βενιζέλος να «πιστωθούν» το γεγονός ότι η δικαιοσύνη προχωρά απερίσπαστη στη διερεύνηση. Η’ επειδή, ούτως ή άλλως, οι διερευνώμενες υποθέσεις αφορούν περιόδους κυβερνήσεων Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, αυτό θα οδηγήσει στην επιτάχυνση της φθοράς και θα ενισχύσει την τάση απαξίωσης των δύο κομμάτων που συγκυβερνούν;

- Κατ’ αντιστοιχία, πόσο παραγωγική μπορεί να είναι μία, υπόγεια, προσπάθεια να μετατεθούν οι ευθύνες στους «πρώην» των δύο κομμάτων; Ο Γ. Παπανδρέου ήδη αντέδρασε στα σχετικά σενάρια ενώ επιφυλακτική παραμένει η στάση της καραμανλικής πλευράς. «Αντέχουν» Σαμαράς και Βενιζέλος μία ρήξη με το εσωτερικό των κομμάτων τους, ειδικά όταν έχουν μπροστά τους κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις και, συνεπώς, έχουν ανάγκη και την τελευταία ψήφο και, τέλος,

- Πώς θα επηρεαστεί ο δημόσιος διάλογος και το πολιτικό κλίμα από τις εξελίξεις; Πόσο ισχυρή είναι πλέον η άρνηση της δικομματικής έναντι μίας πιθανής νέας πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για τη συγκρότηση εξεταστικής των πραγμάτων επιτροπής για τα εξοπλιστικά ή το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο; Πώς θα «αντέξει» η κυβέρνηση όχι μόνον την πίεση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τα λεγόμενα, π.χ., του κ. Π. Καμμένου που είχε αναδείξει εδώ και χρόνια το ζήτημα των CDS του Τ.Τ. Το ζήτημα μοιάζει να μην έχει την παραμικρή σχέση, ωστόσο άπαντες αναγνωρίζουν ότι σε «επικοινωνιακό» επίπεδο, ο Πρόεδρος των ΑΝΕΛ θα το εκμεταλλευτεί μέχρι τέλους.

Είναι, συνεπώς, σαφές ότι, δεδομένης και της ακραίας πολιτικής αντιπαράθεσης, η δικαστική έρευνα «προσφέρει» ευκαιρίες και παράλληλα συνιστά και κίνδυνο για κυβέρνηση και αντιπολίτευση. Αποτελεί, συνεπώς, έναν παράγοντα που ουδείς είχε, προ λίγων εβδομάδων ακόμη, προβλέψει ότι θα υπήρχε στην πορεία προς τις κάλπες. Πολλώ δεν μάλλον ότι θα μπορούσε να είναι έως και καθοριστικός…