Στο μυαλό του Γρηγοράκου

Ήταν μόλις πριν δύο-τρία χρόνια, όταν κατά δεκάδες οι βουλευτές του κυβερνητικού τότε ΠΑΣΟΚ έβαζαν ο ένας μετά τον άλλο εμπόδια, βέτο και απειλές καταψήφισης στο τραπέζι, κάθε φορά που έπρεπε να ψηφίσουν κάποιο νόμο, για τον οποίο η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης ήταν ότι είναι απαραίτητο να ψηφιστεί -και μάλιστα άμεσα- για να πάρουμε χρήματα, να συνεχιστεί το πρόγραμμα και τελικά να βγει κάποτε αυτή η χώρα από την κρίση. Ώρες επί ωρών, καταναλώνονταν στις συνεδριάσεις των ΚΤΕ, του Πολιτικού ή και του Εθνικού Συμβουλίου τότε,

της ΚΟ. Και πάντα, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ είχαν μία «απειλή» να βγάλουν από το μανίκι. «Απειλή» απέναντι στον δικό τους πρόεδρο τότε και πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου.

Τώρα, όμως, είναι κατά κάποιον περίεργο τρόπο απόλυτα φυσιολογικό, όσοι φέρονται ανάλογα, ακόμα και αν είναι στην αντιπολίτευση και εντέλλονται να είναι απέναντι στην κυβέρνηση, να θεωρούνται τυχοδιώκτες από τα ίδια ακριβώς πρόσωπα. «Είναι τυχοδιωκτικό αυτό που κάνανε (σ.σ. μιλά για τον ΣΥΡΙΖΑ) , είναι πολιτικός τυχοδιώκτης ο Τσίπρας, ήθελε να καθυστερήσει η διαδικασία και να μην πάμε στο Γιούρογκρουπ να πάρουμε τα λεφτά», είπε με στόμφο ο ακραιφνής «βενιζελικός», Αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών σήμερα, Λεωνίδας Γρηγοράκος. «Ξέραμε ότι αυτή τη διαδικασία έπρεπε να την προχωρήσουμε γρήγορα», είπε, σημειώνοντας ότι εκείνος είχε στο μυαλό του ότι με αυτό το νομοσχέδιο τελειώνει μία μαύρη περίοδος για την Ελλάδα.

Ε, ο κ.Τσίπρας δεν είχε αυτό στο μυαλό του…