Όταν ο Σαμαράς μνημονεύει Γλέζο και Έλγιν

Πρώτος, εκ των σύγχρονων, αναφέρθηκε ο Μανώλης Γλέζος, έστω και όχι ονομαστικά. «Στο ανατολικό άκρο του λόφου της Ακρόπολης μπορείτε να δείτε την ελληνική σημαία. Εκεί, στις πρώτες μέρες της ναζιστικής κατοχής, το Μάιο του 1941, δύο νεαροί Έλληνες κατέβασαν τη Ναζιστική σημαία, με μια τολμηρή πράξη τους, φέρνοντας την ελπίδα στους Αθηναίους και προαναγγέλλοντας την ελληνική αντίσταση· Μια αντίσταση που ήταν αιματηρή και ανελέητη μέχρι που έφυγαν τα ναζιστικά στρατεύματα, τρία χρόνια αργότερα», επεσήμανε ο Πρωθυπουργός.

Λίγο αργότερα, ήρθε η ώρα για τον Πρωθυπουργό να αναφερθεί στον βάνδαλο

Thomas Bruce, κόμη του Έλγιν. «Από τότε, το πιο εμβληματικό μνημείο Κλασικού Πολιτισμού στον κόσμο παραμένει ακρωτηριασμένο. Από τότε, τα μάρμαρα της Ακρόπολης ζητούν την επιστροφή των μαρμάρων που λείπουν! Από τότε η χώρα μου προσπαθεί να επιτύχει την επανένωση του Παρθενώνα», σημείωσε ο κ. Σαμαράς, σε μία πρωτόγνωρη κίνηση να θέσει με τρόπο ηχηρό το ζήτημα της επανένωσης των γλυπτών.

Κι αν η αναφορά στην υποστολή της ναζιστικής σημαίας από τους Γλέζο και Σιάντο δεν είναι παρά αυτονόητη αναφορά τιμής, η επιλογή του Πρωθυπουργού να θέσει επί τάπητος το ζήτημα των γλυπτών προκάλεσε αίσθηση αλλά και επιβεβαίωσε ότι, απαλλαγμένος από την ολοκληρωτική ενασχόληση με τα δημοσιονομικά, ο κ. Σαμαράς είναι έτοιμος να ανοίξει πολλά κεφάλαια στην κυβερνητική ατζέντα...