Ο Τιτανικός προσκρούει σε παγόβουνο

Ο Τιτανικός ήταν βρετανικό επιβατηγό υπερωκεάνιο το οποίο έκανε το παρθενικό του ταξίδι του από το Σουθάμπτον προς τη Νέα Υόρκη μεταφέροντας 2.224 επιβάτες και πλήρωμα. Ήταν το μεγαλύτερο πλοίο που είχε κατασκευαστεί ποτέ και το δεύτερο από τρία υπερωκεάνια της κλάσης Olympic της εταιρείας White Star Line και κατασκευάστηκε στο Μπέλφαστ με ναυπηγό-αρχιτέκτονα

Πλοίαρχος ήταν ο Έντουαρντ Σμιθ. Επιβάτες μερικοί από τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου, καθώς και εκατοντάδες μετανάστες από την Μεγάλη Βρετανία,την Ιρλανδία, τη Σκανδιναβία και άλλες περιοχές σε όλη την Ευρώπη οι οποίοι αναζητούσαν μια καινούργια ζωή στην Αμερική.

Το τελειότερο σκαρί της εποχής του

Οι εγκαταστάσεις της πρώτης θέσης του Τιτανικού είχαν σχεδιαστεί για να αποτελέσουν την κορωνίδα της άνεσης και της πολυτέλειας, με ένα γυμναστήριο, πισίνα, βιβλιοθήκες, ακριβά εστιατόρια και πολυτελείς καμπίνες.

Ένας ασύρματος τηλέγραφος φρόντιζε τις τηλεπικοινωνιακές ανάγκες των επιβατών ενώ χρησίμευε και για επιχειρησιακή χρήση. Αν και ο Τιτανικός είχε προηγμένα χαρακτηριστικά ασφάλειας όπως στεγανά διαμερίσματα και ενεργοποιούμενες εξ αποστάσεως υδατοστεγείς πόρτες, δεν διέθετε αρκετές σωστικές λέμβους για όλους τους επιβαίνοντες. Είχε λέμβους μόνο για 1.178 άτομα περίπου τους μισούς από τον συνολικό αριθμό των επιβαινόντων.

Το παρθενικό ταξίδι

Το ταξίδι του άρχισε την Τετάρτη, 10 Απριλίου 1912 από το Σαουθάμπτον της Αγγλίας με 922 επιβάτες. Στο λιμάνι του Σαουθάμπτον ο Τιτανικός παραλίγο να προκαλέσει ένα ατύχημα, όταν το κύμα που προκάλεσε το τεράστιο εκτόπισμά του έσπασε τους κάβους του αγκυροβολημένου πλοίου SS City of New York, το οποίο παραλίγο να συγκρουόταν με τον Τιτανικό. Το πλοίο τέθηκε υπό έλεγχο και ρυμουλκήθηκε.

Στο Χερβούργο και στο Κουινστάουν που έπιασε πριν αναχωρήσει για Νέα Υόρκη οι αποβάθρες ήταν μικρές για ένα τέτοιο πλοίο και οι επιβάτες επιβιβάστηκαν στον Τιτανικό με βοηθητικά πλοιάρια. Ο Τιτανικός αναχώρησε για το πρώτο και τελευταίο ταξίδι του στις 1:30 μμ στις 11 Απριλίου 1912.

Το ναυάγιο

Στις 23:40, 14 Απριλίου 1912, συγκρούστηκε με ένα παγόβουνο στον Ατλαντικό Ωκεανό, νοτιοανατολικά της Νέας Γης. Παρ' όλες τις προσπάθειες που έγιναν να αποφύγει την σύγκρουση, (πίσω ολοταχώς, στροφή αριστερά) το μοιραίο δεν αποφεύχθηκε καθώς το πλοίο είχε αναπτύξει τη μέγιστη ταχύτητα γιατί οι υπεύθυνοι ήθελαν να φτάσουν στο λιμάνι της Ν.Υόρκης πιο γρήγορα από το αναμενόμενο. Εκείνη την εποχή επίσης ήταν συνηθισμένο τα πλοία να αναπτύσσουν μέγιστη ταχύτητα για να ξεπεράσουν γρήγορα την περιοχή με τα παγόβουνα.

Το παγόβουνο έσκισε το κύτος του πλοίου, ξεκινώντας από την πλώρη, όπου κατέστρεψε και τα πέντε στεγανά επιτρέποντας την εισροή υδάτων στο σκάφος. Το πλοίο είχε σχεδιαστεί έτσι ώστε ακόμα και αν πλημμύριζαν τέσσερα στεγανά να μπορούσε να επιπλεύσει, όχι όμως αν καταστρέφονταν και με πέντε.

Παρά το γεγονός ότι ο Τιτανικός ήταν από τα πρώτα πλοία που χρησιμοποίησε το σήμα κινδύνου δεν πρόλαβε να λάβει κάποια βοήθεια καθώς βυθίστηκε δύο ώρες και σαράντα λεπτά αργότερα στις 02:20 στις 15 Απριλίου.

Το κύτος 2 λεπτά πριν την βύθιση έσπασε στα δύο, αφού ενώ βυθιζόταν με την πλώρη προς τα κάτω και την πρύμνη προς τα πάνω, αποκόπηκε η πρύμνη, λόγω του τεράστιου όγκου του νερού στην πλώρη. Η βύθισή του παρέσυρε στο θάνατο γύρω στους 1.500 ανθρώπους με τους υπόλοιπους 700 να βρίσκονται στις σωσίβιες λέμβους και να παρακολουθούν το τραγικό γεγονός.Η περισυλλογή των διασωθέντων έγινε από το πλοίο «Καρπάθια», το οποίο έφτασε στο σημείο βύθισης στις 03:30.

Οι συνέπειες του ναυαγίου

Το ναυάγιο του Τιτανικού θεωρείται ένα από τα τραγικότερα «εν καιρώ ειρήνης». Επτακόσιοι άνθρωποι κατάφεραν να επιζήσουν από το ναυάγιο. Σήμερα κανένας επιζών δεν βρίσκεται στην ζωή. Η τελευταία επιζήσασα από το ναυάγιο, Μιλβίνα Ντιν, απεβίωσε στις 31 Μαϊου 2009, σε ηλικία 97 ετών.

Η καταστροφή του Τιτανικού οδήγησε στην αλλαγή διάφορων νόμων της ναυτιλίας και κυρίως σε θέματα σωστικών μέσων των πλοίων. Ιδιαίτερα δε της απαίτησης τα μέσα διάσωσης όπως οι ναυαγοσωστικές λέμβοι, οι σωσίβιες ζώνες κ.λπ. να υπερκαλύπτουν σημαντικά τον συνολικό αριθμό των επιβαινόντων (επιβατών και πληρώματος) κάθε πλοίου.