ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ ΕΚΤΟΣ ΟΡΙΩΝ

Το γαρ πολύ της θλίψεως, γεννά παραφροσύνη.

Φράση που ταιριάζει γάντι πλέον στον Γιώργο Καρατζαφέρη άλλοτε «ρυθμιστή» όπως έλεγε της πολιτικής κατάστασης στην Ελλάδα. Με το ΛΑ.Ο.Σ. και τον ίδιο πλέον αντιμέτωπο με το φάσμα του αφανισμού, ο κ. Καρατζαφέρης επιτίθεται σε ένα προς ένα τα στελέχη που τον εγκατέλειψαν για τα… μάτια του Αντώνη

Σαμαρά. Τί «αρουραίοι», τί «ανόητοι», τί «προδότες», η λεκτική ποικιλία του Προέδρου είναι ανεξάντλητη. Εντάξει, να δεχθώ ότι τον κτυπούν τα μεγάλα συμφέροντα, εν προκειμένω οι πρεσβείες των ΗΠΑ και του Ισραήλ, όπως ισχυρίζεται. Αλλά κάπου και ο ίδιος δεν μας τα λέει καλά. Διότι αν ο Άδωνις είναι «κ. Μανωλίδης» (εκ της Ευγενίας), ο Βελόπουλος «ρουφιάνος και αρουραίος, σχετιζόμενος με τον υπόκοσμο» και ο Γιώργος Ανατολάκης «ηλίθιος» (για τα σοβαρά ζητήματα μιλούσα με τη γυναίκα του, είπε) τότε ο κ. Γιώργος Καρατζαφέρης έχει ένα τεράστιο πρόβλημα αξιοπιστίας. Διότι, αν όλοι αυτοί είναι όπως λέει, εκείνος τί έκανε τόσα χρόνια μαζί τους; Και, πάντως, πως όλοι αυτοί αποτέλεσαν την «καλύτερη κοινοβουλευτική ομάδα» όπως επαίρονταν προεκλογικά ο κυρ Γιώργος;

Νομίζω υπάρχει απάντηση. Μέτρ στους τακτικισμούς, ο Γιώργος Καρατζαφέρης διαπίστωσε πως από το Νοέμβριο και την εμπλοκή του στη διακυβέρνηση αυτοί δεν ήταν αρκετοί. Απαιτούνταν πλέον και στρατηγική, την οποία ο ίδιος δεν είχε. Η πρώτη συνέπεια ήταν ο αποκλεισμός από τη Βουλή. Και φοβάμαι ότι η δεύτερη, στις 17 Ιουνίου, θα είναι ακόμη πιο οδυνηρή…