Η μάχη που δεν έκρινε τον πόλεμο

Ο Μόνος Επιζών (Lone Survivor)

Tου Πίτερ Μπεργκ. Διάρκεια: 121' Mε τους Μαρκ Γουόλμπεργκ, Εμίλ Χιρς, Έρικ Μπάνα, Μπεν Φόστερ, Τέιλορ Κιτς

Βασισμένο σε σε πραγματικά περιστατικά, η ταινία αφηγείται μια αποτυχημένη στρατιωτική επιχείρηση τεσσάρων Αμερικανών καταδρομέων κατά τη διάρκεια μυστικής αποστολής στα σύνορα Αφγανιστάν-Πακιστάν. Με στόχο να καταγράψουν τη δραστηριότητα ενός κορυφαίου στελέχους της Αλ Κάιντα παγιδεύονται στα ορεινά του Αφγανιστάν απέναντι σε μια μεγάλη ετοιμοπόλεμη ομάδα Ταλιμπάν. Οι τέσσερις άνδρες

καλούνται να ξεπεράσουν τα ηθικά διλήμματα που προκύπτουν και να βρουν το κουράγιο να μείνουν ενωμένοι στη μάχη μέχρι το τέλος. Πέντε μέρες αργότερα, μόνο ένας από αυτούς τους θα επιζήσει.

Ταινία επιβίωσης με βασικό χαρακτηριστικό το αίσθημα του πανικού και της απελπισίας μιας ομάδας κομάντος. Παρά τις σκληρές σκηνές δράσης, το βάναυσο αιματηρό μακελειό και το προβλέψιμο μελοδραματικό φινάλε η ταινία δεν παραδίδεται εύκολα στις προπαγανδιστικές ορέξεις ηρωοποίησης των Αμερικανών φαντάρων, ούτε δοξάζει τον πόλεμο για να γίνει εργαλείο στρατολόγησης νέων για τις Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ.

Με πινελιές θρίλερ και ρεαλιστική αίσθηση της άγριας πραγματικότητας του πολέμου θυμίζει στις σκηνές μάχης κάτι από Στίβεν Σπίλμπεργκ στη «Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν». Αν και ανά περίσταση πατριωτικά εγωκεντρική η ταινία μάλλον αποτίει φόρο τιμής στο θάρρος και την αποφασιστικότητα παρά είναι υποτιμητική για τους αντιπάλους καθώς δεν παρουσιάζει στερεότυπα τους Ταλιμπάν ως φαύλους, αιμοδιψείς και αισχρά ανελέητους.

Καμίλ Κλοντέλ 1915 (Camille Claudel 1915)

Του Μπρούνο Ντιμόντ. Διάρκεια:95'. Με τους Ζιλιέτ Μπινός, Ζαν Λικ Βενσάν, Εμανουέλ Κάουφμαν

Έτος 1915, χειμώνας στο άσυλο ανιάτων στο Μοντεβέργκ, στη Νότια Γαλλία. Η Καμίλ Κλοντέλ, γλύπτρια, μούσα και σύντροφος του Ροντέν, βρίσκεται έγκλειστη κατά παραγγελία των γονιών της, με μοναδικό φωτεινό σημάδι τις αραιές αλλά τακτικές επισκέψεις του αδελφού της, Πολ. Η Κλοντέλ θα ζήσει στο άσυλο τα τελευταία 29 χρόνια της ζωής της. Δε θα ξαναδημιουργήσει κανένα έργο. Το μοναδικά δημιουργικό μυαλό της θα σβήσει σιγά-σιγά μέσα στη μοναξιά και την υπαρξιακή απορία.

Ταινία σκληρή, ασκητική και λιτή που εξετάζει χαρακτήρες των οποίων τα ένστικτα έρχονται σε σύγκρουση με τις πνευματικές φιλοδοξίες τους. Κύριο πρόσωπο της μια γυναίκα παραμερισμένη από την οικογένειά της και από την ιστορία, της οποίας η απεγνωσμένο κραυγή είναι τόσο συναισθηματικά έντονη ώστε καθιστά τους θεατές σχεδόν συνένοχους του μαρτυρίου της.

Ρεσιτάλ ερμηνείας από τη Ζιλιέτ Μπινός ως ένα εύθραυστο ζωντανό γλυπτό που επιβιώνει μέσα στο εχθρικό περιβάλλον του ασύλου ( με πραγματικούς τρόφιμους και προσωπικό) που διαλύει τη σκέψη και της δημιουργία. Μαεστρική, οπτικά αποστασιοποιημένη σκηνοθεσία στα χνάρια των κορυφαίων κλασικών δημιουργών του ευρωπαϊκού κινηματογράφου.

Rio 2

Του Κάρλος Σαλντάνα. Διάρκεια: 101'. Με τις φωνές των Αν Χάθαγουεϊ, Τζέσε Άιζενμπεργκ, Κριστίν Τσένογουεθ, Τζέιμι Φοξ, Λέσλι Μαν

Στα ελληνικά με τους Δημήτρη Παπαδάτο, Μαρίνα Τσιγωνάκη. Πηνελόπη Σκαλκώτου, Κωνσταντή Μαδριά, Φώτης Πετρίδη, Πέτρος Δαμουλή, Σπύρος Ζουπάνο, Νίκο Νίκα.

Οι Μπλου, Τζούελ και τα τρία τους παιδιά ζουν την τέλεια ζωή στη μαγευτική πόλη του Ρίο Ντε Τζανέιρο. Όταν η Τζούελ αποφασίζει πως τα παιδιά της πρέπει να μάθουν να ζουν σαν αληθινά πουλιά, επιμένει πως όλη η οικογένεια πρέπει να μεταφερθεί στον Αμαζόνιο. Ο Μπλου προσπαθεί να ταιριάξει με τους νέους γείτονες και να προσαρμοστεί στη νέα καθημερινότητά του, ενώ παράλληλα αρχίζει να ανησυχεί για τη ζωή της Τζούελ και των παιδιών του μέσα στην άγρια φύση.

Οι δημιουργοί της σειράς ταινιών «Η Εποχή των Παγετώνων» παρουσιάζουν τη συνέχεια της διασκεδαστικής ταινίας κινουμένων σχεδίων Ρίο. Τυπικά διασκεδαστικό φιλμ για παιδιά, έντονα χορογραφημένο, κωμικό και πολύχρωμο που καταφέρνει να συνδυάσει τα εξαιρετικά γραφικά με ένα πνευματώδες, σύγχρονο σενάριο αθωότητας και γοητείας. Δεν είναι κάτι το πρωτότυπο ή πρωτοποριακό, αλλά είναι όμορφο, γλυκό αστείο και όσο πρέπει συγκινητικό.

Ο Θρύλος του Μάικλ Κόλχαας (Michael Kohlhaas)

Του Αρνώ Ντε Παγιέ Διάρκεια:122'. Με τους Μαντς Μίκελσεν, Μελουσίν Μαγιάνς, Ντελφίν Σιγιό

Ο Μάικλ είναι ένας ειρηνικός έμπορος αλόγων, ευτυχισμένος σύζυγος και πατέρας δύο παιδιών. Μια μέρα, ένας υπεροπτικός νεαρός ευγενής του ζητά αποζημίωση επειδή πάτησε στη γη του. Του αφήνει δύο άλογα, κι έναν άνθρωπο για να τα φροντίσει , αλλά όταν η γυναίκα του δολοφονείται και το δικαστήριο δε τον δικαιώνει, οργισμένος ξεκινάει μια βίαιη εξέγερση με μια ομάδα επαναστατών για να εκδικηθεί.

Πομπώδες , φλύαρο και κουραστικό ιστορικό έπος που αναφέρεται στον Ευρωπαικό 16ο αιώνα, με σκηνική κατάχρηση των αγροτικών στη πλειονότητα τους τοπίων και του φυσικού φωτισμού κατά το σχεδιασμό της παραγωγής. Ως προσαρμογή του μυθιστορήματος του Γερμανού ρομαντικού ποιητή Χάινριχ φον Κλάιστ, η ταινία αποτυγχάνει να προσεγγίσει τα ζητήματα της τιμής, της ηθικής και της στάσης απέναντι στην αδικία που θέτει το βιβλίο. Άψυχο σενάριο και ανιαρή ερμηνεία από το Μαντς Μίκελσεν σε ένα ρόλο αλά Ρομπέν των Δασών που δραστηριοποιείται στη Γαλλία στις αρχές του 19ου αιώνα.

Χαρά (Joy)

Του Ηλία Γιαννακάκη. Με τους Αμαλία Μουτούση, Γιώργος Συμεωνίδης, Λήδα Πρωτοψάλτη, Νίκος Φλέσσας, Στεφανία Γουλιώτη

Η 45χρονη Χαρά αρπάζει ένα μωρό από ένα μαιευτήριο χωρίς να γίνει αντιληπτή. Η αστυνομία κινητοποιείται για να την εντοπίσει, αλλά εκείνη δεν προσπαθεί να ξεφύγει, ούτε δίνει σημασία στις ειδήσεις για την απαγωγή. Λατρεύει το μωρό σα δικό της δείχνοντας αληθινά ευτυχισμένη. Κατά τη διάρκεια μιας εκδρομής τους, ένας κακοποιός την υποψιάζεται και της στήνει ενέδρα για να της πάρει το μωρό και να το πουλήσει. Ακολουθεί άγρια συμπλοκή και η Χαρά τον σκοτώνει. Συλλαμβάνεται αλλά αρνείται να πει έστω και την παραμικρή κουβέντα, παρότι αντιμετωπίζει ποινή ισοβίων. Δεν μιλά ούτε στο δικηγόρο που διορίζει το δικαστήριο για να την υπερασπισθεί. Σε ολόκληρη την ακροαματική διαδικασία παραμένει σιωπηλή. Μιλά μόνο όταν βρίσκεται απομονωμένη στο κελί της.

Ασπρόμαυρη κλειστοφοβική ταινία που πραγματεύεται μια σειρά από σοβαρά ζητήματα όπως την έννοια της ψυχικής ισορροπίας, τον ορισμό της μητρότητας, τα όρια του δίκαιου, τη «λογική» της παραβατικής συμπεριφοράς. Βαρύ και σύνθετο φορτίο για το σκηνοθέτη, ο οποίος καταφέρνει να διασώσει το δύσκολο κινηματογραφικό εγχείρημά του από συναισθηματικές παραπομπές σε εγχώριο μελόδραμα του ’60, χάρη στην Αμαλία Μουτούση που ερμηνεύει υποδειγματικά το ρόλο της ψυχικά διαταραγμένης πρωταγωνίστριας.