Η Γιάννα υπερασπίζεται τους Ολυμπιακούς Αγώνες

Η Γιάννα Αγγελοπούλου, που υπογράφει το άρθρο στην Huffington Post με την ιδιότητα της πρέσβειρας εκ προσωπικοτήτων και του μέλους του ιδρύματος Κλίντον, υπερασπίζεται το έργο της, λέγοντας ότι έπεσε στα χέρια της η «καυτή πατάτα» της διοργάνωσης και ότι βρήκε μία οργανωτική επιτροπή σε συνθήκες κρίσης.

«Τα πράγματα που έπρεπε να γίνουν είχαν υπερβεί τους προϋπολογισμούς, και είχαν χάσει τις χρονικές προθεσμίες ολοκλήρωσής τους. Υπήρχε σοβαρή πιθανότητα να αφαιρεθεί η διοργάνωση

των Ολυμπιακών Αγώνων από την Ελλάδα, προτού καν ανάψει η Ολυμπιακή Φλόγα στην Αρχαία Ολυμπία», αναφέρει και υποστηρίζει:

«Ευτυχώς, καταφέραμε να κάνουμε πολύ περισσότερα πράγματα από το χτίσουμε απλώς νέες αθλητικές εγκαταστάσεις. Καταφέραμε να ισοπεδώσουμε τη γραφειοκρατία και τη νοοτροπία του… ό, τι είναι να γίνει, θα γίνει. Το πιο σημαντικό όμως ήταν ότι καταφέραμε να κάνουμε τα βήματα που απαιτούνταν, υπηρετώντας υψηλά ιδανικά και αξίες: Έντιμος ανταγωνισμός, διεθνής συνεργασία και μια συλλογική εθνική υπερηφάνεια».

Παράλληλα, τοποθετεί τον εαυτό της στο επίκεντρο μιας προσπάθειας αλλαγής της Αθήνας, το 1986, με την εκλογή της σε θέση δημοτικής συμβούλου.

«Οι πολίτες της Αθήνας αναζητούσαν κάτι περισσότερο από απλώς μια νεαρή γυναίκα δημοτική σύμβουλο. Αναζητούσαν εναγωνίως καθαρό αέρα στο πνεύμα της πόλης», γράφει και υποστηρίζει ότι συνέβαλε σε αυτό, δίνοντας στο πλαίσιο της εκστρατείας της σπόρους βασιλικού στους δημότες: «Οι πολίτες που φύτεψαν τους σπόρους, αγκάλιασαν ουσιαστικά το βαθύτερο νόημα που ήθελε να περάσει η καμπάνια μου. Και την ίδια στιγμή, πρόσθεσαν μια όμορφη μυρωδιά στον αέρα της πρωτεύουσας, που τους βοήθησε να ξεπεράσουν το νέφος»

Όσον αφορά στην κρίση, σημειώνει ότι η Ελλάδα είναι γενέτειρα της Δημοκρατίας, της φιλοσοφίας και του πνεύματος διεθνούς αλληλεγγύης, όμως αυτές οι αξίες σήμερα κινδυνεύουν.

«Πως μπορεί να δουλέψει μια Δημοκρατία όταν οι πολίτες της είναι άνεργοι; Πως μπορούμε να κάνουμε το σωστό για τις γενιές που έρχονται; Πως μπορεί να εδραιώσει η Ελλάδα μια σχέση με τη διεθνή κοινότητα, που δεν θα στηρίζεται στα δάνεια και την εξάρτηση, αλλά στα κοινά ενδιαφέροντα και την εμπιστοσύνη;», τονίζει.

Καλεί τόσο τους ηγέτες του κράτους, όσο και τους πολίτες να κοιτάξουν στο ιστορικό παρελθόν της Ελλάδας, από την αρχαιότητα μέχρι τη μάχη της Κρήτης, αλλά και σε παραδείγματα από την καθημερινότητα των Ελλήνων, σημειώνοντας ότι «υπηρετώντας τις αρχαίες, ιδρυτικές αξίες μας, οι Έλληνες είμαστε ικανοί για μεγάλη δημιουργικότητα, δύσκολες και επώδυνες θυσίες, και ξεχωριστή γενναιότητα».