Διακεκριμένα εγκλήματα

Η περίπτωση του Πιστόριους έριξε τις μαύρες ακτίνες της σε όλη σχεδόν την υφήλιο καθώς ο πρωταθλητής των Παραολυμπιακών πρώτα συγκίνησε τον φίλαθλο κόσμο με την ακατάβλητη βούλησή του και κατόπιν – στην πατρίδα του Νότια Αφρική πια – βύθισε σε πένθος την οικογένειά του και επίσης την υφήλιο για την δολοφονία της εκλεκτής του. Ενώ η πρώτη εικόνα του πρωταθλητή αφορούσε έναν αθληταρά χωρίς πόδια, παράδειγμα προς μίμηση για κάθε άτομο που η

τύχη δεν του φέρθηκε γενναιόδωρα, στη συνέχεια η ύπαρξη του Πιστόριους κατακρημνίστηκε μέσα σε μερικά λεπτά.

Τι λογής δικαιοσύνη θα δικάσει και θα καταδικάσει άραγε ένα νέο που έκανε κατά κυριολεξία τα αδύνατα δυνατά, κέρδισε τα στοιχήματα στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου και υπερέβη παρασάγγας τις φιλοδοξίες του; Γεγονός είναι ότι τα άτομα που είναι κατά κάποιο τρόπο αδικημένα από τη φύση, η βούληση παίζει μαύρα παιχνίδια. Αν ένας νέος άνθρωπος χάσει ένα χέρι, είναι βέβαιο ότι πάση θυσία θα το αντισταθμίσει με διάφορα τερτίπια. Αν χάσει ένα μάτι θα κρυφτεί πίσω από γυαλιά, θα δοκιμάσει το γυάλινο μάτι, τέλος πάντων με πάσα προσπάθεια θα κάνει το ελάττωμα αν όχι προτέρημα, τουλάχιστον μια σκληρή ιστορία με απροσδόκητο τέλος.

Η ζωή των ανάπηρων, των ανήμπορων για εργασία, των κουλών, συγκαλύπτει πάντα μια ιδιωτική κόλαση που όσο πιο κρυφή, τόσο πιο απροσδόκητη είναι. Επ’ αυτού ο Πιστόριους είχε κάνει τη νύχτα μέρα. Αδικημένος από τη φύση καθώς γεννήθηκε χωρίς φυσιολογικά πόδια, πεισματικά συμβιβάστηκε με τη σκέψη ότι όχι μόνο θα έτρεχε με ψεύτικα άκρα, αλλά θα αναδεικνυόταν σε πρωταθλητή. Η ατυχία του ήταν οτι ντυμένος, κουστουμαρισμένος και φροντισμένος δεν είχε τίποτα να ζηλέψει. Γι αυτό μαθαίνουμε ότι είχε πολλές γνωριμίες με θελκτικές κοπέλες. Από την άλλη, την απόκρυφη μεριά, κρυβόταν η μνησικακία, το σκότος, τα όπλα, και η λανθάνουσα διάθεση για την εξόντωση του αντιπάλου. Με ένα λόγο ήταν ένας νέος που είχε χάσει κάποια σημαδιακή μάχη στη ζωή – άρα κάποιοι θα έπρεπε να πληρώσουν.

Διόλου τυχαίο βέβαια ότι το θύμα ήταν γυναίκα και δη καλλονή. Άλλωστε εδώ κρύβεται και το αχαλίνωτο πάθος του Πιστόριους. Η κατάκτηση των γυναικών ισοδυναμούσε με αιφνίδια θεραπεία, όπως άλλωστε και το πάθος του να μετάσχει στους κανονικούς ολυμπιακούς αγώνες. Εν μια νυκτί κάθε νίκη (με τις γυναίκες και με τους άνδρες αθλητές) τον καθιστούσε ημίθεο, άνδρα όπως όλοι οι άλλοι. Οπότε πάσα απώλεια στις κατακτήσεις του γεννούσε έναν εχθρό, η προσβολή του έβαζε το όπλο στο χέρι. Το πιστεύω του ήταν απλό :όποιος μου θυμίζει ότι είμαι ανάπηρος τον σκοτώνω. Είτε με τα μάτια, είτε με τα όπλα.