Δεν μαθαίνουν στους ποδοσφαιριστές τι θα πει Παναθηναϊκός

Δεν φταίει ο ποδοσφαιριστής που δεν ξέρει την ιστορία του συλλόγου που αγωνίζεται, αλλά η διοίκηση που ποτέ δεν τού τη δίδαξε...
Με μία πρώτη ανάγνωση, μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει ως «επιεικώς απαράδεκτες» τις δηλώσεις του Ζαν Αλέν Μπουμσόνγκ. Ότι δηλαδή η Ρέιντζερς είναι μεγαλύτερη ομάδα από τον Παναθηναϊκό. Αν τις φιλτράρουμε όμως θα δούμε πως τη μικρότερη ευθύνη την έχει ο Γάλλος στόπερ.

Αρμοδιότητα της διοίκησης ενός συλλόγου με τη βαρύτητα του Παναθηναϊκού απέναντι σε έναν ξένο ποδοσφαιριστή δεν είναι μόνο η παροχή των απαραίτητων υλικών και η πληρωμή του (ούτε αυτό γίνεται στην περίπτωση του Τριφυλλιού). Η ιθύνοντες της ομάδας οφείλουν να μεταβιβάζουν στους παίχτες την άσβεστη φλόγα που λάμπει για 104 χρόνια, καθώς αυτοί είναι που θα την κουβαλούν κατά την αγωνιστική σεζόν.

Οφείλει η διοίκηση να εξηγεί στα νέα αποκτήματα την ιστορία του συλλόγου. Να τους μαθαίνει πως τη φανέλα με το Τριφύλλι στο στήθος την έχουν φορέσει ινδάλματα που λατρεύτηκαν από τους οπαδούς, που τη μάτωσαν και οδήγησαν τον Παναθηναϊκό σε επιτυχίες ανεπανάληπτες και μακρινές για τους ανταγωνιστικούς συλλόγους.

Αντιθέτως, τι συνάντησε ο Ζαν Αλέν Μπουμσόνγκ:

* Έναν πρόεδρο, αρχικά, που προερχόταν από το χώρο της πολιτικής, που δεν είχε πατήσει μέχρι τα τελευταία χρόνια ποτέ του στο γήπεδο και που δεν είχε καμία σχέση με το ποδόσφαιρο, πόσο μάλλον με τον Παναθηναϊκό.

* Έναν πρόεδρο, μετέπειτα, που ενώ ήταν αθλητής (βολλεϋμπολίστας) του Παναθηναϊκού στο παρελθόν, ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε να διδάξει στους ποδοσφαιριστές πού βρίσκονται και που ποτέ δεν τους έκανε να νιώσουν ασφαλείς όταν το παρασκήνιο «έκλεβε» τους κόπους τους.

* Έναν μεγαλομέτοχο που πάρκαρε τις μετοχές του, παρέμεινε αδιάφορος, ασχολούνταν με Άραβες που κορόιδευαν τον κόσμο, δεν πλήρωνε ό,τι του αναλογεί και οδήγησε την ομάδα σε οικονομικό χάος.

* Οικονομικές συνθήκες τραγικές, εξαιτίας των οποίων περίμενε μήνες για να λάβει ένα μόνο μέρος των δεδουλευμένων του.

* Οπαδούς που -στα μάτια του- δημιουργούσαν σοβαρά επεισόδια που στοίχησαν βαθμολογικά, καθώς ποτέ κανένας άνθρωπος της ομάδας δεν βρέθηκε να του εξηγήσει πως τα έκτροπα αυτά ήταν στημένα.

Δεν ήταν υποχρέωση του Μπουμσόνγκ να μάθει την ιστορία του Παναθηναϊκού. Αυτά που έζησε τα δύο τελευταία χρόνια είπε.

Αντιθέτως, ήταν ηθική υποχρέωση των διοικούντων να εξηγήσουν στους αθλητές πως αυτά που έβλεπαν να τους περιβάλουν απέχουν έτη φωτός από την πλούσια αθλητική δράση του συλλόγου που έχει κάνει πεφήφανους όλους τους Έλληνες εκατοντάδες φορές.

Ακόμα βέβαια και οι κατά καιρούς πρόεδροι έχουν ένα ελαφρυντικό... Σε αυτούς όφειλε η διοίκηση, ο μεγαλομέτοχος δηλαδή, να τούς εξηγήσει πως πριν εμφανιστεί η οικογένεια Βαρδινογιάννη το 1979, «έτρεχαν» για τον Παναθηναϊκό άνθρωποι που θα έδιναν και τη ζωή τους για τον Όμιλο. Ηγέτες που είχαν ως όραμα να ανεβάσουν το Τριφύλλι στο Πάνθεον του ελληνικού αθλητισμού και να κάνουν τον Παναθην