iPop Θέμα: Παιγνιοθήκη για άτομα με ειδικές ανάγκες-κραυγή αγωνίας γονέα:Παρακαλούμε να «φύγουν» πρώτα τα παιδιά μας!

Παιγνιοθήκη Κερατσινίου-Δραπετσώνας, εκεί που το μεγαλείο του εθελοντισμού υποκαθιστά την υποχρέωση της πολιτείας, εκεί που η ανιδιοτελής αγάπη 15 ανθρώπων αγκαλιάζει σήμερα τις ψυχές 55 παιδιών και ενηλίκων με ειδικές ανάγκες.

Ο πολιτισμός μίας χώρας λένε ότι φαίνεται από το πώς συμπεριφέρεται στα άτομα με ειδικές ανάγκες, στους ηλικιωμένους και στα ζώα.

Ο πολιτισμός ωστόσο τείνει δυστυχώς να γίνει ζητούμενο ακόμα και εδώ, σε μία από τις χώρες που τον γέννησαν.

Και εάν η πολιτεία στο βωμό της οικονομικής κρίσης θυσιάζει σχεδόν τα πάντα, ο εθελοντισμός απλών ανθρώπων, μικρών

Παίρνουμε αγάπη από την εθελοντική προσφορά την οποία ακόμα και αν το παιδί ή ο ενήλικας δε μπορούν να την εκφράσουν με λόγια, τη βλέπουμε στα μάτια τους και αυτό είναι αναντικατάστατο.

Αυτό μας τόνισε η κ.Μαρία Σενικίδου υπεύθυνη για τη λειτουργία της Παιγνιοθήκης που έχει συνδέσει τη ζωή της με τον εθελοντισμό.

Η Παιγνιοθήκη για άτομα με ειδικές ανάγκες στο Κερατσίνι ήταν η πρώτη που λειτούργησε στην Ελλάδα το 1990 και έκτοτε συνεχίζει απρόσκοπτα το έργο της προσφοράς σε μία ιδιαίτερα ευαίσθητη μερίδα συνανθρώπων μας.

Ο Δήμος έχει παραχωρήσει το χώρο όπου στεγάζεται και το πουλμανάκι για τη μεταφορά των παιδιών ωστόσο όλα τα λειτουργικά έξοδα καλύπτονται από λαχειοφόρες αγορές, από κατασκευές που φτιάχνουν και πωλούν τα ίδια τα παιδιά και από εθελοντικές προσφορές.

Ζητήσαμε από την κ.Σενικίδου να μας αναφέρει ένα περιστατικό που την έχει σημαδέψει και η απάντηση σοκάρει.

Ένα παιδί με νοητική υστέρηση που είχε πληγές στα πόδια ερχόταν στην Παιγνιοθήκη και όταν το ρωτούσαμε από τι είχαν προκληθεί, μας απαντούσε ότι έπεφτε από το ποδήλατο.Ωστόσο καταλάβαμε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά και το αναφέραμε στην κοινωνική υπηρεσία.Παρουσία εισαγγελέα μπήκαμε στο χώρο όπου διέμενε και ανακαλύψαμε ότι ζούσε σε τρώγλη και οι πληγές ήταν από δαγκώματα ποντικιών.

Εύχομαι να μη ζήσω άλλη τέτοιου είδους περίπτωση, καταλήγει η κ.Σενικίδου.

Γροθιά στο στομάχι και οι απαντήσεις της μητέρας που μεγαλώνει δίδυμα με νοητική υστέρηση.

Παιδαγωγός και η ίδια, τονίζει ότι το μεγαλύτερο άγχος των γονιών που μεγαλώνουν παιδιά με ειδικές ανάγκες είναι, τι θα γίνει με το μέλλον τους.

Στην αρχή της συζήτησής, μας επισημαίνει μια μεγάλη αλήθεια που ηθελημένα προσπαθούμε να αποβάλλουμε από τη σκέψη μας, ότι δηλαδή στην ουσία είμαστε όλοι υποψήφιοι ανάπηροι.

Δηλώνει ότι οι γονείς με αναπηρία είναι οι μοναδικοί που εύχονται να «φύγουν» πρώτα τα παιδιά τους.

Όλοι, θέλουμε να φύγουν πρώτα τα παιδιά μας και μετά εμείς για να μην καταλήξουν στο δρόμο, δε μπορούμε να πεθάνουμε, μπορεί να ακούγεται σκληρό αλλά αυτό βιώνουμε και αυτό συζητάμε συνεχώς.

Θέλω να πεθάνω τελευταία, για να μπορώ να ελέγχω τα παιδιά μου, γνωρίζω ότι όταν θα φύγουν από τη ζωή θα το κουβαλάω σαν μεγάλο βάρος, δε θα το αποβάλλω και δε θα απενοχοποιηθώ ποτέ, συμπληρώνει η κ.Σκριβάνου.

«Έχει κλονιστεί η δύναμη και το ψυχικό μου σθένος, αναγκάζομαι και κάνω κουράγιο γιατί αν γεννήσεις ένα παιδί με αναπηρία παύεις να υπάρχεις, εγώ δεν έχω δικαιώματα , πρέπει να καλύπτω τις ανικανότητες και την ανημπόρια των παιδιών μου, πρέπει να είμαι η δύναμη τους και να τα στηρίζω γιατί έχουν δικαίωμα σε μια φυσιολογική ζωή», είναι τα καθηλωτικά λόγια που βγαίνουν από το στόμα αυτής της μάνας που δεν σταματά στιγμή να αγωνίζεται.

Αφήνω πίσω τις δικές μου ανάγκες, δεν μπορώ να είμαι συνεπείς στις δικές μου υποχρεώσεις, σε εμάς τα παιδιά δεν είναι η συνέχειά μας αλλά εμείς η συνέχειά τους, μας αποκαλύπτει καυτηριάζοντας παράλληλα το υφιστάμενο καθεστώς που αναγκάζει τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες να περνούν κάθε χρόνο από επιτροπές ακόμη και εάν έχουν γνωμάτευση του δημοσίου που πιστοποιεί την μόνιμη ανικανότητά τους.

Της υποβάλαμε την ερώτηση γιατί δεν μπήκε στη διαδικασία να φέρει στον κόσμο και άλλα παιδιά και μας απαντά με αφοπλιστική ειλικρίνεια.

Τα προβλήματα ήταν τόσα πολλά που ποτέ δε μπήκα στη διαδικασία να κάνω και άλλο παιδί, άλλωστε πώς να έμπαινα στη διαδικασία να το καταδικάσω να αναλάβει ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα, τα αδέρφια του δε θα γίνουν ποτέ ενήλικες ακόμα και εάν η ταυτότητά τους λέει το αντίθετο.

Από τη στιγμή που ανοίγει η πόρτα της Παιγνιοθήκης και μπαίνω εδώ είμαι άλλος άνθρωπος. Όλες οι εθελόντριες που εργαζόμαστε εδώ έχουμε αγαπήσει τα παιδιά σαν δικά μας. Προσφέρουμε από το περίσσευμα της ψυχής μας ανιδιοτελώς και χωρίς κανένα προσωπικό κίνητρο, δηλώνει η κ.Σενικίδου.

Τα παιδιά αυτά όπως μας λέει, δε χρειάζονται λύπηση και η πολιτεία οφείλει να αφουγκραστεί τους γονείς τους για το τι ανάγκες έχουν όταν μεγαλώνουν εξασφαλίζοντας τους έστω ένα κέντρο ημέρας που θα μπορούν να απασχολούνται δημιουργικά.

ΔΕΝ υπάρχουν εργαστήρια ή ξενώνες που να μπορούν να φιλοξενούνται παιδιά όταν οι γονείς τους πάψουν να υπάρχουν και αυτό είναι η μοναδική αγωνία των γονέων, συμπληρώνει η υπεύθυνη της Παιγνιοθήκης.

Τονίζει επίσης ότι δεν υπάρχει φως για το μέλλον των ενηλίκων με ειδικές ανάγκες παρά το γεγονός ότι στο Δήμο Κερατσινίου-Δραπετσώνας υπάρχουν κτίρια που θα μπορούσαν να ανακατασκευαστούν και να λειτουργήσουν ως κέντρα ημέρας.

«Δεν υπάρχει καμία υποδομή και έχουμε ξεκινήσει αγώνα γιατί ο Καιάδας έχει ανοίξει ακόμη περισσότερο το στόμιο του» σχολιάζει χαρακτηριστικά.

Κόντρα στους χαλεπούς καιρούς, οι εθελοντές της Παιγνιοθήκης Κερατσινίου –Δραπετσώνας συνεχίζουν να περιβάλλουν με αγάπη παιδιά και εφήβους με ειδικές ανάγκες.

Ανοίγουν τις αγκαλιές τους και γεμίζουν τις ψυχές και το χρόνο των παιδιών με δημιουργικά παιχνίδια, ετοιμάζοντας θεατρικά δρώμενα , κάνοντας παραδοσιακούς χορούς, γυμναστική, ζωγραφική, tae kwon do.

Η πολιτεία μπορεί να μην έχει ενσκήψει στα πραγματικά προβλήματα των ατόμων με ειδικές ανάγκες ευτυχώς ωστόσο που ακόμη υπάρχουν Άνθρωποι.

Και όσο αυτοί υπάρχουν και προσφέρουν από το περίσσευμα της ψυχής τους, το καλό είναι πλέον αδιαμφισβήτητο ότι στο τέλος, θα νικήσει.

Ας μην ξεχνάμε ποτέ, οι άνθρωποι με ειδικές ανάγκες μπορεί να μην καταλαβαίνουν ωστόσο αντιλαμβάνονται και νιώθουν το βλέμμα, το χάδι, τις προθέσεις μας.

The post iPop Θέμα: Παιγνιοθήκη για άτομα με ειδικές ανάγκες-κραυγή αγωνίας γονέα:Παρακαλούμε να «φύγουν» πρώτα τα παιδιά μας! appeared first on iPop.