Σε αναζήτηση πλαισίου για την εφαρμογή της γενετικής τροποποίησης

Τεράστια είναι τα νομικά και τα ηθικά διλήμματα που εγείρονται για τους τρόπους εφαρμογής της γενετικής τροποποίησης στα ανθρώπινα έμβρυα που προορίζονται για εμφύτευση στη μήτρα

Μια πληθώρα επιστημονικών, βιοηθικών και νομικών ζητημάτων πρέπει να ξεκαθαρισθούν, προτού ανάψει κανονικά το «πράσινο» φως για τη γενετική τροποποίηση των εμβρύων, εφόσον συντρέχουν σαφείς ιατρικοί λόγοι και μόνο για σοβαρές ασθένειες για τις οποίες δεν υπάρχει ακόμη άλλη

θεραπεία.Οι επιστήμονες πρέπει να έχουν την άδεια να τροποποιούν γενετικά τα ανθρώπινα έμβρυα που προορίζονται για εμφύτευση στη μήτρα, προκειμένου να αφαιρούνται ελαττωματικά γονίδια ή να αντικαθίστανται με υγιή και, με αυτό τον τρόπο, να θεραπεύονται κληρονομικές παθήσεις και να μην περνάνε πια από τους γονείς στα παιδιά τους.

Οι θέσεις αυτές περιγράφονται στη νέα βαρυσήμαντη έκθεση των Εθνικών Ακαδημιών Ιατρικής, Επιστήμης και Μηχανικής των ΗΠΑ, η οποία ανάβει το «πορτοκαλί» φως για την επιφυλακτική και υπό όρους αξιοποίηση των νέων γενετικών τεχνικών στους ανθρώπους. Η 261-σέλιδη μελέτη ξεκαθαρίζει ότι η χρήση αυτή δεν πρέπει να αφορά τη σκόπιμη βελτίωση των γενετικών χαρακτηριστικών του παιδιού (π.χ. την εξυπνάδα ή τη σωματική δύναμή του), κάτι που -σύμφωνα με ορισμένους- παραπέμπει σε ευγονική. Η έκθεση αναμένεται να αποτελέσει «οδικό χάρτη» διεθνώς.

Η γενετική τροποποίηση των ανθρωπίνων εμβρύων μπαίνει πλέον στη δημόσια ατζέντα και παύει να αποτελεί μια αόριστη πιθανότητα, σύμφωνα με το «Science», το «Nature» και τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης». Προς το παρόν, επιτρέπεται μόνο η τροποποίηση του DNA των ωαρίων, των σπερματοζωαρίων και των πρώιμων εμβρύων στο εργαστήριο (έως ένα χρονικό σημείο ανάπτυξης του εμβρύου) καθαρά για ερευνητικούς σκοπούς και προκειμένου να βελτιωθούν οι γενετικές τεχνικές.

Τα όρια μεταξύ ευγονικής και γενετικής τροποποίησης σε αρκετές περιπτώσεις είναι δυσδιάκριτα. Για παράδειγμα, η σκόπιμη μείωση του επιπέδου χοληστερίνης ενός εμβρύου είναι παρέμβαση ιατρικού ή ευγονικού χαρακτήρα; Από ποιό σημείο και πέρα η μυϊκή ενδυνάμωση μέσω γονιδιακής παρέμβασης συνιστά βελτίωση και όχι ιατρική παρέμβαση;

Σε αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα μένει να απαντήσουν νομικοί και επιστήμονες που μέχρι πρότινος ασχολούνταν «θεωρητικά» με το ζήτημα. Οι καιροί όμως αλλάζουν. Οι τεχνικές γενετικής τροποποίησης εξελίσσονται και τα ερωτήματα ζητούν απαντήσεις και επιτακτικές λύσεις στα προβλήματα που ανακύπτουν.

Σχολιάζοντας τη νέα έκθεση, η Βασιλική Εταιρεία επιστημών (η αντίστοιχη Ακαδημία της Βρετανίας) με ανακοίνωσή της την επικροτεί, αναφέροντας ότι «οι πρόσφατες πρόοδοι στην ταχύτητα και στην ακρίβεια των τεχνικών επεξεργασίας του γονιδιώματος έχουν ανοίξει νέες δυνατότητες για τη θεραπεία και την πρόληψη των ανθρωπίνων ασθενειών. Η έκθεση σκιαγραφεί ακριβώς το δυναμικό αυτής της τεχνολογίας».

‘Αλλοι απογοητεύθηκαν ξεκάθαρα, καθώς θα ήθελαν να υπάρξει μια σαφής απαγόρευση σε μια τέτοια γενετική τροποποίηση, φοβούμενοι ότι ανοίγει τον ασκό του Αιόλου

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ