Κομοτηνή: «Οιδιπόδειο Σέλας» από τον Κομοτηναίο Γιώργο Παπουτσή

Κάτω από το θόλο του τηλεσκοπίου Δωρίδη ο Γιώργος Παπουτσής, ο Κομοτηναίος συνθέτης παρουσίασε με τους συνεργάτες του το έργο «Οιδιπόδειο Σέλας», για σόλο κοντραμπάσο, σόλο βιόλα, σόλο βιολοντσέλο, σόλο βιολί, ηλεκτρονικά κερδίζοντας το χειροκρότημα.

Ένα χορογραφικό δρώμενο
Ένα χορογραφικό δρώμενο που εστιάζει στο γυναικείο στοιχείο, όπως δήλωσε στην ΕΡΤ Κομοτηνής. Ένα ιδιαίτερο έργο σε μουσική σύνθεση, σχεδιασμό του Γιώργου Παπουτσή και χορογραφία της Αθηνάς Κυρούση Salvucci. Χόρεψαν η Αθηνά Κυρούση Salvucci, η Γεωργία

Μαυράκη και η Ελένη Πανταζάτου.

Η υπόθεση
Μιλώντας για το έργο ο κος Παπουτσής στάθηκε στα τραγικά συμβάντα: την επιστροφή του Οιδίποδα στη Θήβα, τις συναντήσεις με τη Σφίγγα και την Ιοκάστη, που καθορίζουν την πορεία προς την Τύφλωση και τη συνοδεία της Αντιγόνης ως την Αθήνα. Ιστορίες που ξετυλίγονται ως μικρές αναπόσπαστες δεσμίδες φωτός της αποκάλυψης που συντελείται στην Τύφλωση.

Ο Οιδίποδας και η σχέση του με τις γυναίκες
«Η θέαση των γεγονότων, η παρατήρησή τους και η προσπάθεια εμβύθισης στη σχέση του Οιδίποδα με το γυναικείο στοιχείο -την σεξουαλικότητα και τον ερωτισμό- στη δίνη της σαγήνης μεταξύ του διονυσιακού και του απολλώνιου στοιχείου ήταν στοιχεία που μας απασχόλησαν.» δήλωσε ο κος Παπουτσής σημειώνοντας πως οι «τρεις γυναίκες είναι εκφάνσεις του Οιδίποδα, στη διαδρομή του για την αναζήτηση της αλήθειας: η έλλαμψη στη συμμειχθείσα Σφίγγα, η έλλαμψη στη συμμεμειγμένη Ιοκάστη. Tο σέλας της τύφλωσης και η μετέλλαμψη της Αντιγόνης, συνοδεύοντας συμμειγνυόμενη, τον Οιδίποδα στον λόφο.»

Ο Γιώργος Παπουτσής επιλέγει πάντα τη συνεργασία
Στην ηχογράφηση βρέθηκε με συνεργάτες φίλους, με τους οποίους συνεργάζεται μια και πλέον δεκαετία. Δηλαδή, με τους: Βασίλη Παπαβασιλείου – κοντραμπάσο, Ηλία Σδούκο – βιόλα, Fabiola Ojeda – τσέλο, Αναστασία Μηλιώρη – βιολί, Βίντεο/Φωτογραφία: Ιωάννης Νικολάου, Φωτισμοί: Άγγελος Καλτσής.
Γιατί όχι στην Κομοτηνή; ρωτήσαμε τον κο Παπουτσή για την επιλογή του να δουλεύει μακριά από τον τόπο του. «Γιατί πιστεύω πάντα πώς αυτό που αξίζεις παίρνεις. Κι αυτό που αξίζεις δεν είναι πάντα ένας βαθμός, είναι και μια κατηγορία συμπεριφοράς. Βλέπεις που μπορείς να κινηθείς, να προσφέρεις, που μπορείς να πάρεις για να προσφέρεις. Επειδή για κάποιο λόγο βλέπεις ότι δεν είσαι αποδεκτός επειδή έχουν δημιουργηθεί καταστάσεις, το πιο έντιμο είναι να πάρεις τα πράγματα σου και να πας εκεί που μπορείς να δημιουργήσεις. Κι αυτό δεν είναι υπονοούμενο. Είναι πολύ ξεκάθαρο, βρήκα συνθήκες και δημιουργώ στην Πρωτεύουσα, η μισή Θεσσαλονίκη έχει κατέβει στην Αθήνα.» απαντά υποστηρίζοντας πάντα την συνεργασία με ανθρώπους που γνωρίζει στη δουλειά του.

Εποχή της σύνθεσης, αλλά και της μοναξιάς
Είναι η εποχή μας, εποχή της σύνθεσης; ρωτάμε τον Κομοτηναίο συνθέτη «Εποχή της σύνθεσης αλλά και της μοναξιάς η εποχή μας.» απαντά και προσθέτει «Όταν βλέπεις ότι δεν υπάρχει πρόσφορο έδαφος να παραχθεί κάτι απομονώνεσαι και συνεχίζεις τη δουλειά ασταμάτητα. Είναι βασικός κανόνας. Το μυστικό είναι η ασταμάτητη δουλειά και μάλιστα σιωπηλά και χωρίς μεγάλες κουβέντες. Κάποια στιγμή έρχεται η δυνατότητα, ο τρόπος, ο κύκλος, οι άνθρωποι που θα ενισχύσουν αυτή τη «χημεία» που υπάρχει για κάτι ακόμη πιο δυνατό. Πάλι όμως σε σχέση με τους συνεργάτες, εκεί είναι το μυστικό. Δουλεύεις μόνος σου, αλλά πρέπει να βρεις τους κατάλληλους συνεργάτες για να παράξεις και να κάνεις το κατάλληλο βήμα. Βήματα κι όχι άλματα, γιατί με τα άλματα κάποτε πέφτεις.»
Φώτο:Γιώργος Παπουτσής Κείμενο –Φωτογραφία: Μαρία Νικολάου