Κ. Μπαργιώτας: Mε 24 νόμους ο ΣΥΡΙΖΑ σύστησε 121 δομές με 352 νέες θέσεις εργασίας στο Δημόσιο

«Κάναμε μια έρευνα ως Ποτάμι. Ψάξαμε πόσες νέες δομές, επιτροπές και φορείς έφτιαξε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με 24 νόμους. Τα αποτελέσματα είναι αποκαλυπτικά. Συστήσατε 121 δομές πάσης φύσεως που προβλέπουν 352 νέες θέσεις εργασίας στο Δημόσιο. Πολλά προβλήματα έχει το Ελληνικό Δημόσιο, αλλά ποτέ δεν είχε έλλειψη νέων οργανισμών και δομών, μάλλον το αντίθετο. Όλες αυτές οι δομές τελικά είναι αυτοαναφορικές και το μόνο που κάνουν είναι να

μειώνουν το ποσοστό των χρημάτων που φτάνει στον τελικό χρήστη, απορροφώντας οι ίδιες τα περισσότερα» τόνισε ο κ. Μπαργιώτας, βουλευτής Λάρισας με το Ποτάμι, στην Ολομέλεια της Βουλής κατά την συζήτηση του νομοσχεδίου για τον Εθνικό Μηχανισμό Συντονισμού Πολιτικών Κοινωνικής Ένταξης.

Σχολιάζοντας στη συνέχεια την απόφαση του Πρωθυπουργού για την χορήγηση επιδόματος στους χαμηλοσυνταξιούχους, κατηγόρησε την κυβέρνηση για προσοδοθηρία λέγοντας ότι είναι «ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα και τις μεγαλύτερες κατάρες που διαχρονικά έχει αυτή η χώρα και η διακυβέρνησή και συνδυάζεται άριστα με το λαϊκισμό. Από την μεριά της κυβέρνησης έχουμε την κατάληψης της εξουσίας και του δημόσιου ταμείου και την διαχείρισή του κατά το δοκούν και σύμφωνα με ψηφοθηρικά κριτήρια και από την άλλη μεριά τη διαμόρφωση ομάδων πίεσης, οι οποίες αποσκοπούν ακριβώς σε αυτό, δηλαδή, στην απόσπαση προσόδων από το δημόσιο χωρίς κριτήρια, χωρίς ορθολογισμό. Αυτό γινόταν από καταβολής Ελληνικού Κράτους και προέρχεται ουσιαστικά από έναν βαλκανικό μεσαίωνα και επικράτησε στον εικοστό αιώνα να λέγεται «δεληγιαννισμός» από τον γνωστό μεγάλο αντίπαλο ενός πολύ μεγάλου εκσυγχρονιστή, του Χαρίλαου Τρικούπη».
Κλείνοντας, αναφέρθηκε στον Εθνικό Μηχανισμό Συντονισμού, μια καλή ιδέα όπως τόνισε, που όμως «είναι παράδειγμα πως μπορεί πραγματικά να θαφτεί από μία γραφειοκρατική λογική, η οποία είναι εγγενής στο ελληνικό δημόσιο και εξακολουθεί να δημιουργεί τα ίδια προβλήματα. Ο νόμος συνθέτει έναν γραφειοκρατικό δεινόσαυρο με δέκα αλλεπάλληλες στοιβάδες, με κοινωνικές επιτροπές και παρατηρητήρια, τα οποία το μόνο που θα κάνουν, αν και όταν συσταθούν -γιατί αυτό, επίσης, είναι ένα πρόβλημα- είναι να αρχίσουν να συγκρούονται μεταξύ τους ή να δημιουργούν αιτήσεις για περισσότερα χαρτιά και περισσότερα παραστατικά, όπως συνήθως γίνεται στο δημόσιο».