Δ. Κουτσούμπας: «Αποδέσμευση από την Ε.Ε. με μονομερή διαγραφή του χρέους και των μνημονίων»

Θέτοντας σαν προοπτική την «Αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση με μονομερή διαγραφή του χρέους και των μνημονίων, με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, επιστημονικό πανεθνικό σχεδιασμό, εργατικό λαϊκό έλεγχο για να ικανοποιηθούν διευρυμένες λαϊκές ανάγκες, να προωθηθεί η αμοιβαία επωφελής ισότιμη συνεργασία με άλλες χώρες», μίλησε σε συγκέντρωση στη Θεσσαλονίκη, ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

Aποσπάσματα από την ομιλία του κ. Κουτσούμπα

Για τις γενικές εξελίξεις: «Δεν χρειάζεται να περιγράψουμε μια κατάσταση που λίγο πολύ, κάθε λαϊκή οικογένεια ζει. Δεν χρειάζεται να απαριθμήσουμε μέτρα και αποφάσεις που κάθε τρεις και λίγο μαγειρεύει και σερβίρει η συγκυβέρνηση με την τρόικα. Κάθε λαϊκή οικογένεια έχει χάσει το μέτρημα, τι ετοιμάζεται, τι ανακοινώνεται, τι ψηφίζεται…Κάθε νόμος που ψηφίζεται, κάθε αντιλαϊκό, αντεργατικό μέτρο που παίρνεται, κάθε απόφαση, ένα και μόνο στόχο υπηρετούν, εξ αντικειμένου: Πώς θα αυξάνονται τα κέρδη των καπιταλιστών, των μονοπωλίων, πώς τελικά θα πληρώνει την κρίση η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, η λαϊκή οικογένεια και τα παιδιά της. Είναι φτηνή προπαγάνδα ο ισχυρισμός της συγκυβέρνησης ότι όλα αυτά τα μέτρα που παίρνει, το κάνει «για το καλό του κοινωνικού συνόλου». Όπου ακούτε κοινωνικά σύνολα και υποσύνολα, να φεύγετε μακριά.Για το καλό του κοινωνικού συνόλου πέρασε το πρόσφατο πολυνομοσχέδιο που οδηγεί σε νέες μαζικές απολύσεις, συγχωνεύσεις και ιδιωτικοποιήσεις, σε νέες δραματικές αλλαγές στις ήδη απαράδεκτες εργασιακές σχέσεις;Για το καλό του κοινωνικού συνόλου, καταργήθηκαν στην ουσία, οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, το μόνο ουσιαστικά πραγματικό μέσο στοιχειώδους άμυνας του εργάτη που πουλά την εργατική του δύναμη, για να μπορεί να ζει ο ίδιος και η οικογένειά του, ώστε να είναι ικανός και την άλλη μέρα να πάει στη δουλειά του για να βγάλει το μεροκάματο και να μην κινδυνεύει να πάει άκλαφτος;Τι σόι καλό για το κοινωνικό σύνολο επιδιώκει η κυβέρνηση των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών και μεγαλεμπόρων, όταν εκατομμύρια είναι άνεργοι, ανασφάλιστοι, υποαπασχολούμενοι, σύγχρονοι σκλάβοι του 21ου αιώνα; Όταν οι νέοι και οι νέες δεν μπορούν πλέον ούτε να πάνε να σπουδάσουν λόγω του αβάστακτου κόστους για την εργατική λαϊκή οικογένεια; Όταν ακόμα κι αν καταφέρουν να πάρουν ένα χαρτί - πτυχίο το λένε - στα χέρια, πάλι μένουν επί ξύλου κρεμάμενοι, χωρίς δουλειά ή στην καλύτερη περίπτωση, το όνειρό τους ακουμπά σε 400 ευρώ κι αυτό όχι σίγουρα και σταθερά; Όταν οι νέοι και οι νέες δεν μπορούν πλέον να σκεφτούν να κάνουν οικογένεια, να κάνουν ένα παιδί, αφού δεν έχουν πώς να το ζήσουν;Τι είδους καλό για το κοινωνικό σύνολο προσφέρουν όλοι αυτοί και σε όλες τις εκδοχές τους, όταν σχεδιάζονται νέες μειώσεις στις ήδη τσεκουρωμένες συντάξεις, με τις οποίες σήμερα συντηρούνται ολόκληρες οικογένειες;Όταν μιλάνε για την εθνική οικονομία εννοούν την καπιταλιστική, δηλαδή τα συμφέροντα των μονοπωλίων, ενδιαφέρονται για τους κηφήνες, τους καπιταλιστές και τα κεφάλαιά τους, τα κέρδη τους. Βγάζουν απ’ έξω τη βασική παραγωγική δύναμη, τη μόνη που παράγει, τον εργάτη, τον άνθρωπο, αφού… ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ ΓΡΑΝΑΖΙ ΔΕΝ ΓΥΡΝΑ ΕΡΓΑΤΗ ΜΠΟΡΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ!ΚΑΜΙΑ ΑΥΤΑΠΑΤΗ! Δεν πρέπει να τους κάνουμε τη χάρη να κομπάζουν ότι «οι Έλληνες είναι ήρεμοι, γιατί βλέπουν φως στο βάθος του τούνελ». Φως στο βάθος του τούνελ δεν είναι οι εξαγορές και συγχωνεύσεις μονοπωλιακών ομίλων για να υπηρετήσουν αποτελεσματικότερα τα συμφέροντά τους, τα κέρδη τους.Φως στο βάθος του τούνελ δεν είναι να πωλείται το 26% της Χόχτιφ στο αεροδρόμιο της Αθήνας σε καναδέζικη εταιρεία. Και να παίρνουν σειρά για το αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης και άλλα αεροδρόμια της χώρας κινέζικες ή γαλλικές εταιρείες που θα ρίξουν κι άλλο τους μισθούς, που οι εργαζόμενοι θα εργάζονται και θα ζουν σε συνθήκες γαλέρας». Για τη Θεσσαλονίκη: «Φως στο τούνελ δεν είναι το ξεπούλημα της Εταιρείας Ύδρευσης Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης, του λιμανιού της. Θα πούμε το νερό, νεράκι. Με νέες αυξήσεις τιμολογίων, με μεγάλα προβλήματα στο σύστημα παροχής. Δεν υπάρχει ιδιωτικοποίηση που να μην είχε τέτοιες επιπτώσεις παντού στον κόσμο, όπως και με το ηλεκτρικό, έτσι και με το νερό, αλλά και τα συστήματα αποχέτευσης, επικίνδυνες εξελίξεις και για την υγεία του λαού. Όταν έχεις ως βασικό σκοπό - αποκλειστικό σκοπό - την αύξηση της κερδοφορίας τότε το κεφάλαιο πίνει το αίμα του λαού, στάζει αίμα από παντού.Και τι να πει κανείς και για κάποιους ανανεωτές, δήθεν εκσυγχρονιστές οι οποίοι με τις θέσεις τους για κοινωνική διαχείριση μέσω συνεταιρισμών της γειτονιάς, προσπαθούν να μας πείσουν ότι η απάτη της αυτοδιαχείρισης και της συμμετοχής των εργαζομένων, μέσα από την ιδιωτικοποίηση, φέρνει την εξουσία στο λαό! Και μόνο το γεγονός ότι αυτό θυμίζει την Θάτσερ που ήθελε οι πολίτες να συμμετέχουν μαζικά στη διαδικασία της ιδιωτικοποίησης μέσω αγοράς μετοχών, δείχνει για το πόσο «αριστερή», ριζοσπαστική φιλολαϊκή είναι αυτή η εκδοχή της διαχείρισης, το άλλο μείγμα της.Ήδη οι εργαζόμενοι, ο λαός της Θεσσαλονίκης πληρώνει τα μέχρι τώρα μέτρα που κινούνται στην κατεύθυνση της ιδιωτικοποίησης, όπως αύξηση τιμολογίων, χειροτέρευση της ποιότητας των υπηρεσιών, διακοπές στην υδροδότηση σε λαϊκά νοικοκυριά που δεν μπορούν να πληρώσουν το λογαριασμό. Μοναδική λύση είναι να σταματήσει η ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ. Αποκλειστικά δημόσια, με αποκλειστικό κριτήριο λειτουργίας της τις λαϊκές ανάγκες για φτηνό και καθαρό νερό, δηλαδή κοινωνικοποίηση της ΕΥΑΘ, άρνηση υλοποίησης των κατευθύνσεων της ΕΕ, του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του.Φως στο τούνελ δεν είναι η αύξηση των τιμών στα φάρμακα. 69 ήδη πολύ ακριβά σκευάσματα και απαραίτητα σε ειδικές κατηγορίες ασθενών, αυξήθηκαν από χτες με βάση τα νέα δελτία τιμών, ενώ τα άλλα 70 που μειώθηκαν λόγω λήξης της πατέντας τους, δεν μπορούν πλέον να τα αγοράσουν οι 6 στους 10 ασθενείς. Και οι κυβερνώντες έχουν το θράσος να δηλώνουν ότι είναι ευνοϊκή ρύθμιση για τους ασφαλισμένους γιατί λέει δεν θα υπάρχουν εκβιαστικές αποσύρσεις φαρμάκων από την αγορά. Ομολογούν δηλαδή ότι τους εκβιάζουν οι φαρμακοβιομήχανοι κι αυτοί τους στρώνουν το χαλί της νέας εκτίναξης των κερδών τους, σε βάρος του «κοινωνικού συνόλου» που κατά τα άλλα το στηρίζουν.Το φως στο τούνελ της ανάκαμψης από την κρίση θα έχει περισσότερα χειρουργία, ΜΕΘ, νοσοκομεία, κλινικές, χωρίς τα στοιχειώδη, χωρίς γάζες, επιδέσμους και οινόπνευμα, χωρίς αντιδραστήρια, χωρίς υγειονομικό και ορθοπεδικό υλικό». Για τις εξελίξεις στην Παιδεία: «Το να προτάσσεις οξυμένα προβλήματα και τα αντίστοιχα αιτήματα και στόχους πάλης, είναι ένα το κρατούμενο. Ταυτόχρονα όμως δεν μπορεί να μην παίρνει κανείς υπόψη ότι η πρόταση της πλειοψηφίας της ΟΛΜΕ για απεργία διαρκείας μέσα στις πανελλήνιες εξετάσεις, ήρθε ύστερα από μια μεγάλη ουσιαστικά περίοδο αγωνιστικής ανομβρίας μέσα στο σχολείο, ήρθε σε μια στιγμή που δυστυχώς λαθεμένα θεωρείται ως η πιο κρίσιμη μάχη της ζωής των γονιών και των παιδιών τους, καθώς αρκετοί βλέπουν ως μια λύση για το μέλλον να πάρει ένα πτυχίο το παιδί, άσχετα από το γεγονός για το τι αντίκρισμα θα έχει αυτό το πτυχίο στην μετέπειτα ζωή του, την επαγγελματική του αποκατάσταση, στο να βρει έστω μια δουλειά. Το πρόβλημα δεν είναι οι μορφές πάλης, αλλά πώς αυτές οι μορφές και οι πιο ανεβασμένες από αυτές χρησιμοποιούνται, με τι στόχους όταν οι δυναμικές μορφές πάλης υλοποιούνται από την αγωνιστική πλειοψηφία. Όταν το ζήτημα δεν ανοίγει όλα τα χρόνια μέσα στο σχολείο, μέσα στην εκπαιδευτική διαδικασία, μέσα στο κίνημα, για το είδος των εξετάσεων, σε τι εξετάζονται τα παιδιά και πώς προετοιμάζονται και από το σχολείο και από τα φροντιστήρια, αν δεν συζητήσεις και δεν ανοίξεις τα ζητήματα για τα αναλυτικά προγράμματα διδασκαλίας, το ζήτημα της υποβάθμισης και της ταξικότητας της μόρφωσης των παιδιών μας, της υποκρισίας των εξετάσεων ως αξιολόγηση της πραγματικής γνώσης και ικανότητας των παιδιών.Τέτοιες προϋποθέσεις βρίσκονται στον κοινό αγώνα, όχι μόνο πάνω σε ένα αίτημα πάλης, αλλά στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής, στο πολυνομοσχέδιο, στο νέο σχολείο ΑΕ, την αξιολόγηση - χαφιεδισμό, το νέο πειθαρχικό δίκαιο, τη μισθολογική καθήλωση, το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Σημαίνει ότι πρέπει με συνέπεια και σταθερότητα να παλέψεις και να βοηθήσεις να ξεπεραστεί η διστακτικότητα, η φοβία, η ανασφάλεια, η τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, να πρωτοστατείς σε αυτό, όπως κάνουν οι κομμουνιστές.Στη βάση αυτή, θα πρέπει να βλέπουμε και την αποτελεσματικότητα και την κλιμάκωση των αγώνων. Το κάθε σχολείο και με ευθύνη των εκπαιδευτικών να γίνει κάστρο πάλης, αντίστασης στην πνευματική φτώχεια, στο αντιεπιστημονικό περιεχόμενο των βιβλίων, στις μεθόδους διδασκαλίας, μαζί με τον αριθμό των μαθητών, τις συγχωνεύσεις τμημάτων, τις λειψές αίθουσες διδασκαλίας, την υλικοτεχνική υποδομή του σχολείου κ.λπ. Καταδικάζουμε την επιστράτευση των καθηγητών, την άρνηση της κυβέρνησης να συζητηθεί σήμερα η επίκαιρη ερώτηση του ΚΚΕ για άρση της επιστράτευσης των εκπαιδευτικών, αλλά και τα νέα μέτρα καταστολής που ετοιμάζει η κυβέρνηση, το δόγμα «νόμος και τάξη». Είναι επικίνδυνη η κυβερνητική αντίληψη ότι τα αιτήματα και οι κινητοποιήσεις πρέπει να καθορίζονται με βάση τις δικαστικές αποφάσεις. Είναι επικίνδυνη η προσπάθεια να ταυτιστούν οι μαζικές κινητοποιήσεις ακόμα και με προβοκατόρικες ενέργειες, όπως η πρόσφατη στις Σκουριές. Αυτές οι ενέργειες αξιοποιούνται για τη συκοφάντηση του αγώνα του λαού της Χαλκιδικής, παίζουν το παιγνίδι αυτών που επιδιώκουν τη δυσφήμηση και την καταστολή των λαϊκών κινητοποιήσεων. Χρησιμοποιούνται από επιχειρηματικά συμφέροντα στους μεταξύ τους ανταγωνισμούς. Η αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου, τα έργα που γίνονται είναι η αντικειμενική ανάγκη που υπηρετεί την αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων, στο σχεδιασμό ανάπτυξης όλων των τομέων και όχι με ένταση της ανισομετρίας και δυσαναλογίας, βεβαίως και το περιβάλλον. Στις συνθήκες βέβαια του καπιταλισμού δεν μπορεί να γίνει τέτοιος συνδυασμός, αφού και όταν χρειάζεται αντικειμενικά ένα έργο, επωφελείται πάντα το κεφάλαιο, από τους οδικούς άξονες, μέχρι το χρυσό της Χαλκιδικής.Ο λαός με καλά οργανωμένους μαζικούς και περιφρουρημένους αγώνες να παλέψει για το δίκιο του. Το εργατικό λαϊκό κίνημα έχει τη δύναμη, τη δυνατότητα και την πείρα να απομονώσει όσους επιδιώκουν να συκοφαντήσουν την πάλη του, να βάλουν εμπόδια στην κοινωνική λαϊκή συμμαχία, στην ανάπτυξη της αλληλεγγύης».