Οι «Στάθηδες» από τα Πετράλωνα

Ήταν ένας Στάθης στα Πετράλωνα, στη δεκαετία του 1950, τοκογλύφος και σουλατσαδόρος, γνωστός στη φτωχολογιά της Αθήνας σε ακτίνα πολλών χιλιομέτρων.
Από νωρίς το απόγευμα κάθε μέρα ο προθάλαμος του «ιδιαίτερου» δωματίου του σπιτιού του γέμιζε από πελατεία, όπως γεμίζουν από ασθενείς τα σαλόνια αναμονής των ιατρείων των παθολόγων σε εποχές επιδημιών.
Όσοι, εκείνο τον καιρό, είχαν άμεση ανάγκη από ρευστό στον Στάθη έτρεχαν στα Πετράλωνα.
Οι περισσότεροι ήταν φτωχοπατεράδες με κορίτσια

της παντρειάς.
Όταν «άνοιγε η τύχη» κάποιας κόρης, έκλεινε η ψυχή του πατέρα από το άγχος της προίκας: Ένα οικοπεδάκι εκτός σχεδίου ή ένα δωμάτιο με κουζίνα και αποχωρητήριο ή μια μικρή οικοσκευή μαζί με τον απαραίτητο ρουχισμό ή μετρητά στο χέρι του γαμπρού, αν είχε οικονομική ανάγκη για να παντρέψει την αδερφή του, διότι έπρεπε να παντρευτεί πρώτα η αδερφή και μετά ο έρμος ο αδερφός.

Ο Στάθης τους «τακτοποιούσε» όλους σε βαθμό κακουργήματος!
Τους έγδερνε ζωντανούς με τους τόκους που τους φόρτωνε και μετά τους έριχνε αλάτι στις πληγές!
Όταν κάπου-κάπου είχε «κεσάτια» έπαιρνε σβάρνα τα καφενεία και διαλαλούσε την «πραμάτειά» του:
«Μήπως ξέρετε καμιά καλή φωλιά για να βάλω κάτι κότες που έχω να μου γεννήσουν αβγουλάκια»;
Από στόμα σε στόμα το «κάλεσμά» του γινόταν γνωστό στις συνοικίες των εσωτερικών μεταναστών και φτου κι απ’ την αρχή το πάρε-δώσε της τοκογλυφίας…

Εγώ τότε ήμουν ξεπεταγμένο παιδάκι μαθητριούλα του δημοτικού σχολείου με ένα ελάττωμα που μου επέτρεπε να γνωρίζω… τον πλανήτη ολόκληρο!
Κρυφάκουγα, όταν συζητούσαν οι δικοί μου με τους επισκέπτες μας και δεν μου ξέφευγαν ούτε οι…ανάσες τους!
Έτσι είχα μάθει τον βίο και την πολιτεία του Στάθη από τα Πετράλωνα.
Σήμερα μαθαίνω από το πρακτορείο ειδήσεων «Ρόιτερς» ότι εκείνος ο παλιός Στάθης από τα Πετράλωνα ωχριούσε μπροστά στους σύγχρονους τοκογλύφους δανειστές της χώρας μας, οι οποίοι μπήκαν στη «φωλιά» μας με απάτες, εκβιασμούς και απειλές, έβαλαν μέσα τις «κότες» τους, μας άρπαξαν τα αβγά, μας άρπαξαν και τα καλάθια, μας άρπαξαν ακόμα και το ψωμί από το τραπέζι, μας έγδαραν ζωντανούς, μας τηγάνισαν σαν χοιρινές πανσέτες, τις έφαγαν και τις πανσέτες και τώρα μας ρίχνουν αλάτι στις πληγές!!

www.dinaexarchou.gr