Μια απρόσμενα αξέχαστη εμπειρία

Σάββατο πρωί. Γύρω στις 10. Ο ουρανός λίγο βαρετός, λίγο… αδιάφορος. Όπως η διάθεσή μου. Στο Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου, κόσμος. Πολύς. Το Πρόγραμμα «Γλώσσα – Επικοινωνία & Πολιτισμός»,  εντός ολίγων λεπτών ξεκινά. “Μία βαρετή εβδομάδα”, σκέφτομαι. “Βαρύγδουπες, ανούσιες ομιλίες απρόσωπων, απόμακρων, στρυφνών καθηγητών Πανεπιστημίου.” Κι εκεί που φαντάζομαι χασμουρητά κι αναρωτιέμαι αν αξίζει όλο αυτό για μία βεβαίωση παρακολούθησης, εκεί, λίγο πριν πω «Ω Θεέ μου, παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο», όλα ξεκινούν.

Παρασκευή

πρωί. Κάπου στις 10. Ο ουρανός παράξενα γαλάζιος, δίχως υποψία σύννεφου. Στο Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου το παρεάκι, χωρισμένο σε πηγαδάκια, πίνει τον πρώτο καφέ της ημέρας. Χαμόγελα, νυσταγμένες καλημέρες, αστεία, συζητήσεις. Οι καθηγητές-ομιλητές, μπερδεμένοι στα πηγαδάκια, συζητούν μαζί μας, γελούν, γίνονται ένα μ’ εμάς, συνοδοιπόροι σ’ αυτό το όμορφο “ταξίδι”. Τα συναισθήματα ανάμεικτα. Λύπη για την τελευταία μέρα του προγράμματος – Χαρά για την επιτυχή ολοκλήρωση, την εμπειρία, τις γνώσεις που αποκομίσαμε.

Στο διάλειμμα η Άσπα μας δίνει τις βεβαιώσεις παρακολούθησης. Παίρνω το χαρτί στα χέρια μου, το κοιτάζω, το βάζω στην τσάντα μου. Μου φαίνεται κενό μπροστά σ’ αυτή την εβδομάδα, σ’ ό, τι ακούσαμε, σ’ ό, τι μάθαμε, σ’ ό, τι κερδίσαμε. Είναι ένα απλό χαρτί, το οποίο πιστοποιεί πως… «η Ζωή Αλεξαντωνάκη παρακολούθησε επιτυχώς το Πρόγραμμα Εκπαίδευσης “Γλώσσα, Επικοινωνία & Πολιτισμός». «Ε, και; Ποιος μπορεί να φανταστεί, βλέποντας αυτό το χαρτί, πόσα έμαθα, πόσα κέρδισα, σε ποιους νέους κόσμους μπήκα, πού ταξίδεψα, πόσες σκέψεις και ιδέες γεννήθηκαν; Ποιος μπορεί να νιώσει το δέος και τη χαρά που ένιωσα στην επίσκεψη και ξενάγησή μας στο Μουσείο Τυπογραφίας»;

Αυτό το πρόγραμμα δεν ήταν όλα αυτά που φοβόμουν στην αρχή. Ήταν για μένα ένα δώρο, ένα αφάνταστο “σχολείο”, ένα όμορφο, ευχάριστο διάλειμμα. Γι’ αυτό αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω τους διοργανωτές αυτού του προγράμματος: Το Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου, το Τμήμα Δημοσιογραφίας & ΜΜΕ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, το Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων & Πολιτισμού του Παντείου. Επίσης, ευχαριστώ όλους τους καθηγητές-εισηγητές: Τον κύριο Ερατοσθένη Καψωμένο, τον κύριο Νίκο Μπακουνάκη, τον κύριο Λαοκράτη Βάσση, τον κύριο Περικλή Πολίτη, τον κύριο Μανώλη Σειραγάκη. Τέλος, ένα μεγάλο ευχαριστώ στις καθηγήτριες-εισηγήτριες, κυρία Μαρία Κακαβούλια, κυρία Ζωή Βερβεροπούλου, κυρία Ιωάννα Βώβου, των οποίων οι εισηγήσεις και οι συνομιλίες μαζί τους μου άνοιξαν νέους ορίζοντες, νέες αναζητήσεις και μια όμορφη ανάμνηση.