Η Έλενα Πολυκάρπου έχει δραπετεύσει από παραμυθένιο κόμικ…

Τις τελευταίες ώρες κάνει τον γύρο του διαδικτύου μία συγκινητική ανάρτηση της δημοσιογράφου Έλενας Πολυκάρπου. Αναφέρεται στην απόφασή της να δωρίσει τα πανάκριβα φάρμακα της εξωσωματικής που είχε αγοράσει για προσωπική χρήση, σε ένα ζευγάρι που δεν έχει τα χρήματα να τα αποκτήσει, αφού η ίδια εδώ και μήνες ξέρει πως δεν τα χρειάζεται πια…

Την Έλενα την γνώρισα πριν από πολλάάάάά χρόνια (βγήκε στη δουλειά από μωρό βλέπετε…) και την ξεχώρισα από το πρώτο δευτερόλεπτο για έναν βασικό λόγο: η Πολυκάρπου δεν είναι κανονικός άνθρωπος! Μοιάζει να έχει δραπετεύσει από ένα παραμυθένιο

Δεν κάνουμε παρέα. Βρισκόμαστε περιστασιακά, αλλά κάθε φορά νιώθω σαν να συναντάω μια φίλη από τα παλιά.

Πληθωρική, ό,τι δεν της έδωσε ο Θεός σε κιλά της το χάρισε σε προσωπικότητα, τα κάνει όλα έντονα και -κυρίως- πολύ. Μιλάει πολύ (καλά όταν λέμε πολύ, εννοούμε παράφορα πολύ), φωνάζει πολύ, γελάει πολύ, κλαίει πολύ, αγχώνεται πολύ, αγαπάει πολύ, δουλεύει πολύ…

Δεν έκρυψε ποτέ ότι δυσκολευόταν να αποκτήσει δεύτερο παιδάκι. Δεν ακολούθησε τις προλήψεις και προκαταλήψεις που ακολουθούμε οι περισσότερες γυναίκες για να ξορκίσουμε το «κακό μάτι». «Μη λες ότι προσπαθείς να μείνεις έγκυος», «μην ανακοινώνεις ότι είσαι έγκυος», «μην κουβεντιάζεις με ξένους ότι θα κάνεις εξωσωματική»... Αυτά είναι για τους κανονικούς ανθρώπους που λέγαμε πριν… Η Πολυκάρπου δεν χαμπαριάζει ούτε από το «κακό μάτι». Του πιάνει απλώς την κουβέντα και το βγάζει νοκ άουτ.

Η απόφασή της, από κοινού με τον ήρωα-άντρα της ζωής της Πέτρο, να δωρίσουν τα φάρμακα της εξωσωματικής που τελικά δεν χρειάστηκε να κάνουν, σε ένα ζευγάρι που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να τα αποκτήσει, δεν νομίζω πως ήταν έκπληξη για τους ανθρώπους που την γνωρίζουν. Η Έλενα δεν βρήκε τίποτα εύκολο στη ζωή της. Δεν γεννήθηκε με τα προβλήματά της λυμένα. Δεν ακολούθησε τον «εύκολο δρόμο» για να έχει δουλειά στα μέσα ενημέρωσης. Ξέρει καλά τι σημαίνει «κερδίζω τη ζωή χιλιοστό το χιλιοστό». Μπορεί να φταίει και το Κυπριακό dna της, που έτσι κι αλλιώς γεννάει αγωνιστές…

Αν και είμαι σε διακοπές, αν και αυτό το κείμενο το γράφω αναγκαστικά στη συσκευή του κινητού μου (συγχωρέστε μου τα λάθη, η πρεσβυωπία φταίει..), ένιωσα την επιθυμία να το αναρτήσω για να ευχηθώ στην Έλενα, τον Πέτρο και τη Βασιλική, τα καλύτερα. Αυτά δηλαδή που τους αξίζουν…

Υ.Γ. Συμπεθέρα, πάλι έγινες θέμα…

Ακολουθεί η ανάρτηση της Έλενας όπως την μοιράστηκε με τους διαδικτυακούς της φίλους:

«Σήμερα είναι η επέτειος του γάμου μας με το αγόρι μου. 8 χρόνια γάμου. 8 χρόνια γεμάτα και αποφασίσαμε να μοιραστούμε μαζί σας μια ιστορία. Όλα ξεκίνησαν από αυτά τα κουτιά. Πολλές από εσάς ξέρετε τι είναι. Άλλες πάλι δεν τα χρειαστήκατε ποτέ. Η κόρη μας, Βασιλική, ήρθε στην ζωή μας πριν περίπου από 6μιση χρονιά φυσιολογικά,χωρίς καμία προσπάθεια. Μετά από χρόνια, αποφασίσαμε ότι θέλουμε ένα δεύτερο παιδάκι γιατί είχαμε να δώσουμε αγάπη και γιατί η ζωή περνάει πιο όμορφα όταν έχεις έναν αδερφό ή μια αδερφή. Εκεί, λοιπόν, κατάλαβα ότι εγώ έχω ένα πρόβλημα και δεν θα μπορούσα να κάνω εύκολα ένα δεύτερο παιδάκι. Ο χρόνος δεν με έπαιρνε όποτε αποφασίσαμε να μπούμε στην διαδικασία της εξωσωματικής και το είπα παντού. Δεν είναι κάτι κολλητικό, δεν είναι κάτι που πρέπει να κρύβεται…Μην ντρέπεστε να πείτε την αλήθεια…Έτσι λοιπόν είπαμε καταρχήν την αλήθεια στην Βασιλική. Της είπαμε, όμως, ότι δεν θα το βάλουμε κάτω και ότι θα κάνουμε ότι μπορούμε για να τα καταφέρουμε…Κάναμε ότι χρειάστηκε. Πήρα τα φάρμακα για να κάνουμε την προσπάθειά μας και ενώ τα αγοράσαμε μετά από 3 μέρες ανακάλυψα ότι ο Θεός μας έστειλε αυτό που τόσο πολύ θέλαμε: ένα μωράκι… Σκεφτήκαμε να επιστρέψουμε τα φάρμακα και να πάρουμε πίσω τα χρήματα αλλά μετά αποφασίσαμε με τον Πέτρο να χαρίσουμε αυτά τα φάρμακα σε μια γυναίκα που τα έχει απόλυτη ανάγκη γιατί για να τα πήραμε για κάποιο λόγο ήρθαν στα χέρια μας.

Έτσι, αποφάσισα να σας γράψω την ιστορία μας για να βρω αυτήν την γυναίκα που θα της δώσω τα φάρμακα άλλα και για να βοηθήσω αρκετές γυναίκες μέσα από την δίκη μου ιστορία. Περίπου 3 χρόνια παλέψαμε, δεν το βάλαμε κάτω είπαμε την αλήθεια στο παιδί μας και στους φίλους μας. Μην ντρέπεστε να μιλήσετε: η υπογονιμότητα δεν κολλάει και δεν είναι ντροπή… τρία ευχαριστώ στον άντρα της ζωής που ήταν δίπλα μου στα δύσκολα και δεν έχασε ποτέ την πίστη του, που με άντεξε στα πολύ δύσκολα, στις αγωνίες στα νεύρα και στα κλάματα…Στις 38 μέρες που έμεινα στο κρεβάτι, σε εξετάσεις πολύ δύσκολες. Στην κόρη μου Βασιλική που της είπαμε όλη την αλήθεια και μου έλεγε πάντα «Μαμά εμείς είμαστε δυνατοί και θα τα καταφέρουμε», αλλά πάνω από όλα στην καλύτερη γιατρό του κόσμου, Παναγιώτα Βαρνάβα, για την υπομονή, την αντοχή, την αγάπη, τη στήριξη, το κράτημα του χεριού μου σε πολλές δύσκολες εξετάσεις. Αν δεν την είχαμε αυτή την γιατρό μπορεί να μην τα καταφέρναμε…Αναμένω inbox κορίτσια που θέλουν να κάνουν εξωσωματική και δεν μπορούν να την κάνουν γιατί δεν έχουν τα χρήματα…Σας ευχαριστώ και ελπίζω να βρούμε αυτό το μοναδικό ζευγάρι!»

thisismarias.com

Follow me on Facebook