Ο μύθος της αξιολόγησης και ο δράκος του προϋπολογισμού

Tweet Κατηγορία: Εκπαίδευση στον ΤύποΑνακοινώσειςΆρθραΑρθρογράφος: Πίκια Στεφανάκου

  ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΠΙΚΙΑ ΣΤΕΦΑΝΑΚΟΥ   Με 1 δισ. 280 εκατ. περικοπές στην παιδεία μιλάνε για αξιολόγηση του σχολείου και του εκπαιδευτικού.   Στα μέσα Νοεμβρίου η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Πειραιά μετρά 156 κενά εκπαιδευτικών διαφόρων ειδικοτήτων. Στέλνει τα σχετικά έγγραφα στο υπουργείο Παιδείας

και εκείνο απαντά: «Οι εναπομείνασες πιστώσεις αναπληρωτών εκπαιδευτικών από τον Τακτικό Προϋπολογισμό για το σχολικό έτος 2012-13 είναι ελάχιστες και η δυνατότητα κάλυψης των ζητούμενων κενών εξαιρετικά περιορισμένες. Στο πλαίσιο αυτό, η υπηρεσία μας εξετάζει την πρόσληψη 150 αναπληρωτών (σε αναλογία 1 πρόσληψης προς 22 ζητούμενα κενά αναπληρωτών πλήρους και μειωμένου ωραρίου)...». Δηλαδή, μέσα Νοεμβρίου εξετάζεται το ενδεχόμενο να υπάρξει 1 πρόσληψη ανά 22 κενά!   Με βάση το 94σέλιδο πόρισμα της επιτροπής του υπουργείου Παιδείας για την αξιολόγηση, «κάθε σχολική μονάδα μέχρι το τέλος Οκτωβρίου θέτει τους εκπαιδευτικούς στόχους, προγραμματίζει τις δραστηριότητες του σχολικού έτους και καταρτίζει ειδικά προγράμματα δράσης με σκοπό την αντιμετώπιση προβλημάτων και αδυναμιών και τη βελτίωση της ποιότητας του εκπαιδευτικού της έργου τόσο στο επίπεδο της σχολικής μονάδας όσο και στο επίπεδο τάξεων και τμημάτων».   Στο τέλος Ιουνίου υποβάλλει έκθεση στην προταθείσα από το πόρισμα περιφερειακή διεύθυνση επιθεώρησης της εκπαίδευσης (λέγεται ΜΟΔΙΠΕ), με την οποία λογοδοτεί σχετικά με την επίτευξη των εκπαιδευτικών στόχων που έθεσε. Η έκθεση δημοσιοποιείται στην ιστοσελίδα του σχολείου και είναι στη διάθεση τόσο της κεντρικής (ΑΔΙΠΕ) όσο και της περιφερειακής υπηρεσίας επιθεώρησης.       Πάει το πλάνο, μένει η κρίση   Ερώτημα στους κυρίους και τις κυρίες της επιτροπής που εκπόνησαν το πόρισμα: Με ποιον ακριβώς τρόπο ένα σχολείο στο Κερατσίνι θα προγραμματίσει το έργο του, όταν δύο μήνες μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς του λένε ότι δεν υπάρχουν πιστώσεις ακόμη και για το αυτονόητο; Τον δάσκαλο στην τάξη. Στο τέλος της χρονιάς θα κριθεί το σχολείο που δεν έπιασε τους στόχους του ή το υπουργείο Παιδείας που δεν έχει σίγουρη ούτε καν την αναλογία 1 πρόσληψη προς 22 κενά;   Ας μας πουν λοιπόν: Τι ακριβώς εξυπηρετεί η διαδικασία της εσωτερικής αξιολόγησης του παραγόμενου εκπαιδευτικού έργου, όταν εκ των προτέρων είναι γνωστό ότι ακόμη και ο αυτονόητος προγραμματισμός υπόκειται στο «εξαιρετικά περιορισμένο» των πιστώσεων. Πώς είναι δυνατόν να συζητούν για σύστημα αξιολόγησης των σχολείων και των εκπαιδευτικών, όταν ο προϋπολογισμός του 2013 για την παιδεία κόβει από τα δημοτικά 215 εκατ. ευρώ και από τα γυμνάσια και τα λύκεια 295 εκατ.; Συνολικά, κατά δήλωση του υπουργού Παιδείας, οι προβλεπόμενες πιστώσεις για την παιδεία είναι 1 δισ. 280 εκατ. λιγότερες από τις πιστώσεις του 2011. Σʼ αυτήν την απόλυτη εξαθλίωση είναι δυνατόν να μιλούν για αξιολόγηση «διαπιστωτικού, διαμορφωτικού, παιδαγωγικού και αναπτυξιακού χαρακτήρα»;       Εκτός κριτικής τ