Με το παράδειγμά μας...

ΆρθραΑρθρογράφος: Σοφία Ιωαννίδου

«Με το παράδειγμά μας...»

Θα κόμιζε κανείς γλαύκα εις Αθήνας, αν έλεγε πως είναι πια προ των πυλών η -περαιτέρω- υποβάθμιση της Εκπαίδευσης και πως απειλείται ο δημόσιος - δωρεάν χαρακτήρας της. Όλα αυτά που σταδιακά επιβάλλονται, χωρίς να συναντήσουν παρά αδύναμες διαμαρτυρίες από την εκπαιδευτική κοινότητα, συγκροτούν ένα εφιαλτικό μέλλον για μας τους εκπαιδευτικούς και ενισχύουν τη χαιρεκακία των

διαφόρων «τιμητών» μας, που αγνοούν όμως παντελώς τα βασικά κριτήρια μιας λειτουργικής εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Πριν λίγο καιρό ζητήθηκε από τους διευθυντές των σχολείων να αποστείλουν στοιχεία για τη ...χωρητικότητα των αιθουσών και των σχολικών κτηρίων. Ετοιμάζουν αυτοί που επαγγέλλονται τον δήθεν εκσυγχρονισμό, συνθήκες «ασφυξίας» στις σχολικές αίθουσες, εκπαιδευτικούς και παιδιά που θα βιώνουν καθημερινά τη «ζούγκλα του μαυροπίνακα», επιπλέον συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων, μετακινήσεις εκπαιδευτικών σε μεγάλη ακτίνα και μακριά από τις οργανικές τους θέσεις (λόγω αύξησης του ωραρίου) και άλλα δεινά. Επιπλέον χιλιάδες διορισμένοι εκπαιδευτικοί αντιμετωπίζουν τον εφιάλτη της διαθεσιμότητας, ενώ οι αναπληρωτές υπολογίζεται ότι θα έχουν μειωθεί κατά 80 % την προσεχή σχολική χρονιά.

Και όμως οι… υπεράριθμες ειδικότητες των κοινωνιολόγων, των οικονομολόγων, των γυμναστών και λοιπών άτυχων συναδέλφων, αποδείχθηκε στην πράξη ότι μυούν τα παιδιά στις αξίες της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας, του Πατριωτισμού, διδάσκουν την ανοχή προς το διαφορετικό, τον διεθνισμό και την αλληλεγγύη (χιλιάδες προγράμματα με ανάλογους στόχους εκπονήθηκαν στην ελληνική επικράτεια). Για να μιλήσω με συγκεκριμένα παραδείγματα. Συνάδελφος κοινωνιολόγος σε συνεργασία με άλλους συναδέλφους και τους μαθητές της της Β΄ Λυκείου ανέβασαν το έργο του Ι. Καμπανέλλη «Το Μεγάλο μας Τσίρκο» που αποδείχθηκε το πιο δημιουργικό, εμπνευσμένο και βιωματικό μάθημα Δημοκρατίας για τα παιδιά. Συνάδελφος που εργάζεται σε Γυμνάσια και Λύκεια της Πτολεμαΐδας ετοιμάζεται για την παρουσίαση συναυλίας με μαθητές της Α΄ Λυκείου. Ολόκληρη τη χρονιά έτρεχε - στην κυριολεξία - από σχολείο σε σχολείο, για να συμπληρώσει το ωράριό της.

Τα μελλοντικά «στελέχη» της εκπαίδευσης όμως και οι αξιολογητές μπορεί να θεωρήσουν αυτές τις θυσίες περιττές. Όπως και τις θυσίες χιλιάδων αναπληρωτών που με μια βαλίτσα στο χέρι κάλυψαν τις εκπαιδευτικές ανάγκες της χώρας από το Καστελλόριζο μέχρι τις Πρέσπες. Γνωστή δημοσιογράφος τηλεοπτικού καναλιού μεγάλης θεαματικότητας, με αφορμή την επικείμενη αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών έλεγε με.. ύφος σε εκπρόσωπο της ΟΛΜΕ «Για δύο επιπλέον ώρες διαμαρτύρεστε ;. Αντί να βάλετε πλάτη για να σώσουμε τη χώρα..» Δεν ήξερε όμως η εν λόγω κυρία ότι πολλοί συνάδελφοι εργάζονται εδώ και χρόνια στα ακριτικά σχολεία της χώρας χωρίς να βγάζουν ούτε καν τα έξοδά τους (μπορώ να βεβαιώσω ότι αυτό συνέβαινε με αρκετούς καθηγητές του Γυμνασίου - Λυκείου Λαιμού Πρεσπών) . Δεν «βάζουν πλάτη» μόνο οι εκπαιδευτικοί λοιπόν σε προσωπικό επίπεδο, αλλά και οι οικογένειές τους, και όποιος από το στενό τους περιβάλλον μπορεί να τους στηρίξει, για να απολαμβάνουν τα Ελληνόπουλα της επικράτειας το – αυτονόητο - δικαίωμα στη μόρφωση.

Οι ιθύνοντες, αντί να σκύψουν και να αφουγκραστούν τον παλμό της σχολικής κοινωνίας, αντί να λάβουν υπόψη τους τις ιδιαιτερότητες των σχολείων και των τοπικών κοινωνιών, μεθοδεύουν τη διάλυση και την υποβάθμιση. Κουρασμένοι εκπαιδευτικοί που θα μετακινούνται συνεχώς για να συμπληρώσουν το διευρυμένο ωράριο. Αποδιάρθρωση και στασιμότητα, κενά στα δυσπρόσιτα και ειδικά σχολεία, αλλά και μόνιμα κενά σε μαθήματα που θεωρούνται δευτερεύοντα (πάνω από όλα η οικονομία!). Σχολεία με αξιόλογη υποδομή (διαδραστικούς πίνακες και ηλεκτρονικούς υπολογιστές) εγκαταλειμμένα. Συνάδελφοι καταρτισμένοι και δραστήριοι παροπλισμένοι κ.ο.κ.

Ποια θα είναι η απάντησή μας σε αυτόν τον καταιγισμό των αντιεκπαιδευτικών και αντιπαιδαγωγικών μέτρων που έρχονται σε άμεση αντίθεση με την ουσία και το ρόλο της εκπαίδευσης ; Σίγουρα όχι η παθητική αποδοχή και υποχώρηση, σίγουρα όχι η λογική «εμείς τουλάχιστον θα διατηρήσουμε τη θέση μας, παρά την επιδείνωση των συνθηκών». Μετά το αρχικό μούδιασμα καιρός να αρχίσει η δυναμική διεκδίκηση, καιρός να διδάξουμε με το παράδειγμά μας στους μαθητές μας την αλληλεγγύη και τη συναδελφικότητα, τη νηφάλια αλλά αποφασιστική διεκδίκηση των βασικών δικαιωμάτων μας. Εκείνοι έχουν δικαίωμα στη δωρεάν δημόσια παιδεία, εμείς δικαίωμα στην εργασία και όλοι μαζί δικαίωμα σε ένα ασφαλές και παραγωγικό μέλλον.

Ιωαννίδου Σοφία

Αναπληρώτρια καθηγήτρια

1ο ΓΕΛ Πτολεμαίδας

Tweet Ετικέτες: Σοφία Ιωαννίδου