Τρεις εξαιρετικές παραστάσεις, στο Κ.Ε.Τ., οι οποίες μιλούν έμμεσα για βία

Μια συγγραφέας γράφει για τις επιπτώσεις του ναζισμού, πριν ακόμα ξεκινήσει ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, ενώ μια άλλη ομάδα «παρασταίνει» τί μπορεί να συμβαίνει στο κεφάλι ενός σχιζοφρενούς. Κι ένας μονόλογος για μια παρεμφερή μεσαιωνική ιστορία. Όλα αυτά στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων.

Από την Ηρώ Μητρούτσικου

Το Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, στην Κυψέλη, ήταν ένα εργαστήρι όπου συναρμολογούσαν ασπρόμαυρες τηλεοράσεις. Σήμερα αποτελεί χώρο τέχνης. Πρόκειται για έναν ιδιότυπο, διώροφο χώρο, όπου λαμβάνουν

«Παραλήπτης Άγνωστος»

Σε αυτή την πολυπολιτισμική περιοχή, την γεμάτη μετανάστες, ανέβηκε για τρίτη φορά αυτή η εξαιρετική παράσταση.

ΤΟ ΕΡΓΟ:
Η νουβέλα «Παραλήπτης Άγνωστος», της Αμερικανίδας συγγραφέως Kathrine Kressmann Taylor (1903-1996) γράφτηκε και δημοσιεύτηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1938, λίγο πριν το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Έχει διασκευαστεί για τον κινηματογράφο (1941), αλλά και για το θέατρο.
Πρόκειται για 19 επιστολές, τις οποίες ανταλλάσσουν (1932–1934), κατά την περίοδο της ανόδου του Χίτλερ στη Γερμανία, δυο 40χρονοι, αδερφικοί φίλοι, ο Martin Γερμανός, παντρεμένος, πατέρας τριών παιδιών και ο Max, εργένης, εβραϊκής καταγωγής, πολιτογραφημένος Αμερικανός. Οι δυο φίλοι, χρόνια συνέταιροι, φιλελεύθεροι και φιλότεχνοι, έχουν ιδρύσει από κοινού μια γκαλερί έργων τέχνης, στο Σαν Φρανσίσκο, με πελάτες, κατά κύριο λόγο, πλούσιους Εβραίους. Ο Γερμανός Μάρτιν αποφασίζει, το 1932 να επιστρέψει στην, διαλυμένη από την οικονομική κρίση, Γερμανία. Εκεί ζει πλουσιοπάροχα –σε αντίθεση με τον μέσο όρο του Γερμανού- συνεχίζοντας να δουλεύει από μακριά για την γκαλερί, ενώ ο Μαξ τον ενημερώνει και του στέλνει το μερίδιο του.
Δεν πρόκειται για αληθινή ιστορία, αλλά η συγγραφέας εμπνεύστηκε τη νουβέλα από συζητήσεις και παρεμφερείς αλληλογραφίες Αμερικανών από τη Γερμανία με συμπατριώτες τους πίσω στην πατρίδα.
Μέσα από τις επιστολές παρακολουθούμε τη μετάλλαξη του φιλελεύθερου, πρώην μετανάστη στην Αμερική, Μάρτιν, σε φανατικό οπαδό του Χίτλερ. Αν και τον πρώτο καιρό αναρωτιέται αν ο Χίτλερ έχει σώας τας φρένας του, αργότερα, όχι μόνο να ασπάζεται την ιδεολογία του, αλλά και ονομάζει και τον μικρό του γιο Αδόλφο.

Όταν ο Μαξ του ζητά να δώσει άσυλο στην κυνηγημένη, Εβραία αδερφή του, με την οποία ο Μάρτιν είχε κάποτε και μια σύντομη σχέση, εκείνος της κλείνει την πόρτα «στα μούτρα» και παρακολουθεί την δολοφονία της από τους χιτλερικούς. Αυτή είναι και η χαριστική βολή στην φιλία και τη συνεργασία τους και ο Μαξ αποφασίζει να εκδικηθεί με πρωτότυπο τρόπο.

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ:
Πρόκειται για μια παράσταση που σε κερδίζει σιγά σιγά και καταλήγεις να φεύγεις συγκλονισμένος. Δυο ηθοποιοί με ελάχιστη κίνηση, χωρίς καμία σωματική επαφή, καθώς τους χωρίζει ο Ατλαντικός, διαβάζουν τα γράμματά τους. Η σκηνοθέτις (Νάντια Φώσκολου) και η σκηνογράφος (Μικαέλα Λιακατά), εκμεταλλεύτηκαν έξυπνα την κολόνα που χωρίζει στα δύο τον τοίχο της θεάτρου, χωρίζοντας έτσι νοητά και την σκηνή. Η σκηνή είναι στρωμένη με μικροσκοπικά χαρτάκια από καταστροφέα εγγράφων, μια νύξη στην προσπάθεια του Μάρτιν να κρύψει οποιαδήποτε παρελθοντική σχέση του με Εβραίους. Στην «πλάτη» της σκηνής προβάλλονται τα γράμματα που γράφουν ο ένας στον άλλο. Οι προβολές των επιστολών ενισχύονται από ζωγραφικά λάδια, που πέφτουν πάνω στο χαρτί, και παραπέμπουν τόσο στη γκαλερί που συνδιοικούν, όσο και στο αίμα, το οποίο έχει ήδη αρχίσει να χύνεται στη Γερμανία.

Μια παράσταση για το πως ένας φιλελεύθερος αστός μετατρέπεται σε φανατικό υπερασπιστή του ναζιστικού κινήματος. Μια παράσταση για αυτό που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια και στην Ελλάδα. Για ιδεολογίες που καταστρέφουν, για ανθρώπους που όταν μπορούν να βοηθήσουν δεν το κάνουν, για ανθρώπους που υπνωτίζονται από τους εθνικοσοσιαλιστές δημαγωγούς, τη δύναμη και τα πλούτη τους και οικειοθελώς υιοθετούν ακραίες ιδεολογίες, αφαιρώντας κάθε ίχνος ανθρωπιάς από μέσα τους. Βασικό ζήτημα η προσωπική ευθύνη του καθενός για τις πράξεις του.
Εξαιρετικές ερμηνείες από τον Δημήτρη Αγαρτζίδη και τον Αχιλλέα Βατρικά (ο οποίος αντικατέστησε την δεύτερη χρονιά τον Αλμπέρτο Φάις).

Λιτή σκηνοθεσία, λιτά σκηνικά, λιτές ερμηνείες συνθέτουν μια εξαιρετική παράσταση, η οποία βραβεύτηκε ως η καλύτερη Short-term παράσταση του 2015 στα βραβεία του all4fun.gr!

«Στρατηγικές Επιβίωσης»

Σε έναν κόσμο γεμάτο ετερόκλητες αφετηρίες ζωής, διαφορετικές διαδρομές και συγκρουσιακές καταστάσεις, οι άνθρωποι, συνειδητά ή ασυνείδητα, αναπτύσσουν τρόπους και μεθόδους επιβίωσης. Η ‘Ειμι έχει τις δικές της. Η Έιμι έχει, επίσης, έναν γιο, τον οποίο τον μεγαλώνουν οι γονείς της και έναν άντρα, με τον οποίο συζεί.
Η Έιμι ακούει φωνές, αλλά αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο στο να ζήσει, καθώς, όπως λέει: «Καλύτερα να ακούς φωνές, παρά κορναρίσματα και φασαρία». Εξάλλου για να την προσεγγίσεις πρέπει να της φερθείς, σχεδόν, σαν ζωάκι. Ζει σε ένα κόσμο, στον οποίο δεν βρίσκει κανένα νόημα, αλλά πρέπει να προσπαθήσει να βρει….
Η ιστορία είναι μια από τις 50 μαρτυρίες που υπάρχουν μέσα στο βιβλίο του βρετανικού δικτύου “Hearing Voices / Ακούγοντας Φωνές” (επιμέλεια-σύνθεση κειμένων: Χριστίνα Σαμπανίκου).

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ:
Όμορφη και ασπρόμαυρη. Λευκός χώρος με λευκά έπιπλα, που παραπέμπουν σε νοσοκομείο (Παρασκευή Φερεντίνου), ασπρόμαυρα κοστούμια (Lazy Boy), ασπρόμαυρες παραμυθένιες προβολές (Παύλος Μαυρίδης).
Πρόκειται για ένα ασπρόμαυρο παραμύθι, το οποίο εκτυλίσσεται μπροστά μας, με ελάχιστα λόγια και πολλή κίνηση (Άρτεμις Λαμπίρη), χωρίς, όμως, να πλησιάζει καθόλου το χοροθέατρο. Φράσεις προβάλλονται στον τοίχο, σαν τίτλοι των επιμέρους κεφαλαίων του παραμυθιού.
Η σκηνοθέτις Βίκυ Αδάμου, συνεργάτις της Αντιγόνης Γύρα (“Κινητήρας”) καταφέρνει να φτιάξει μια ωραία και λιτή παράσταση, με όμορφες εικόνες (πανέμορφη η σκηνή της γέννας) και ωραίες μουσικές επιλογές (μουσική επιμέλεια-πρωτότυπη σύνθεση: Ορέστης Τάνης), χρησιμοποιώντας ολόκληρο τον χώρο του θεάτρου.
Μια παράσταση που προσπαθεί να παρουσιάσει όχι μόνο την ιστορία της Έιμι, αλλά και όλα αυτά που θα μπορούσαν να συμβαίνουν μέσα στο κεφάλι της κι όλοι εμείς αγνοούμε.
Τελευταίες παραστάσεις: Σάββατο16 & Κυριακή 17/4 στις 21:00
Διάρκεια: 80 λεπτά
Εισιτήρια : 10 €, 8 €, 5€
Ερμηνεύουν: Βίκυ Αδάμου, Χρήστος Καπενής, Μαρία Μπαλούτσου (Έιμι), Γιώργος Νικολαΐδης.

«Κόλχαας»

Στον ίδιο χώρο παρουσιάζεται κάθε Τρίτη -για τρίτη χρονιά- και η εξαιρετική παράσταση βασισμένη στην γνωστή νουβέλα του Κλάιστ, με τον Νίκο Αλεξίου, στην οποία έχω αναφερθεί παλαιότερα: http://www.alphafreepress.gr/kolxaas-se-dio-diaforetikes-alla-exairetikes-ekdoxes/
“Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων”
Κύπρου 91Α & Σικίνου 35Α, Κυψέλη
213-0040496 / 6945- 348445
www.polychorosket.gr www.tvcontrolcenter.com
www.facebook.com/kentron.el

ΠΡΟΣΒΑΣΗ: στάση Καλλιφρονά ή στάση Πλατεία Κυψέλης,
ΗΣΑΠ: Άγιος Νικόλαος (12 λεπτά με τα πόδια)
Προτεινόμενες παραστάσεις που έχουμε δει:

«Κόλχαας» του Κλάιστ «Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων» Τρίτες
«Παράσιτα», «Δάνειο» Θέατρο του Ν.Κόσμου
«Σταματία,το γένος Αργυροπούλου» Θέατρο του Ν.Κόσμου Τετ.-Κυρ
«Αγαπητή Ελένα» Επί Κολωνώ Πεμπ- Κυρ
«Intimate» 14η Μέρα 16+17/4 9.30
«Η Μεγάλη Χίμαιρα» Πορεία Τετ-Κυρ
«Αυγά Μαύρα» Θεατρική Σκηνή Τετ-Κυρ
«Οι 12 ένορκοι» Αλκμήνη Πεμπ- Κυρ
«Τα ραδίκια ανάποδα» Ηβη Τρίτες
«Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου» Χώρα ΠΣΚ
«9:05 (εννέα και πέντε)» Διάνα Πεμπ-Κυρ
«Ο γυάλινος κόσμος» Εμπορικόν Τετ-Κυρ.
«Άγριος Σπόρος» Επί Κολωνώ Σαββ-Τετ
«Μπιλ & Λου» Skrow ΠΣΚ
«Το παιχνίδι των Κράουζερ» (ελ.συνεισφορά) Φάμπρικα ΣΚ
«Interview» (ελευ.συνεισφορά) Φάμπρικα Παρασκευές
«Μια υπέροχη Κυριακή» Φούρνος Δευτ-Τρ
«ο Φίλιπ Γκλας αγοράζει μια φρατζόλα…» 104 Δευτ-Τρ
«About sex» 104 ΠΣΚ
«Jack the Rimper» the game Φούρνος Παρασκευές
«Συμβολαιογράφος» Τζένη Καρέζη ΣΚ 6.00
«Με το ίδιο μέτρο» Από Μηχανής Δευτ-Τρ 10
«Το εσώβρακον του Αγ.Γρύφωνος» Τρένο στο Ρουφ Πέμπτες
«Η ωραία του Πέραν» Θέατρο του Ν.Κόσμου Κυρ-Δευτ-Τρ
«Δεσποινίς Τζούλια» Άνεσις Δευτ-Τρ
«Κασμίρ και Καρολίνα» Cartel ΠΣΚ
«Πανηγύρι» Εθνικό (Τσίλλερ) Τετ-Κυρ
«Εμιγκρέδες» Θεατρο Οδού Κεφαληννίας Πεμπ-Κυρ