Συνεργασία για το ποδόσφαιρο χωρίς εμμονές και αντιπαραθέσεις

Του Γιάννη Γιαννόπουλου

Με αφορμή τη διαμάχη που έχει ξεσπάσει μεταξύ του υφυπουργού Αθλητισμού, Σταύρου Κοντονή και των FIFA και UEFA, θα ήθελα να παραθέσω μερικές απλές σκέψεις μου, καθώς πιστεύω ότι οι δύο πλευρές πρέπει πάνω απ΄όλα να βάλουν το καλό του ποδοσφαίρου και το πως το ελληνικό ποδόσφαιρο, που έχει δυνατότητες ανάπτυξης, θα μπορέσει να ξεφύγει από τις παθογένειες του.

Δεδομένο θεωρώ πως όλοι συμφωνούμε ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο αντιμετωπίζει προβλήματα,

όπως και ότι η κυβέρνηση έχει εκφράσει την πρόθεσή της να παρέμβει προς την κατεύθυνση της κατά το δυνατόν επίλυσής τους, καθώς είναι πρακτικά αδύνατον χωρίς την συμβολή των φορέων του αθλήματος να τα επιλύσει όλα.

Από την άλλη πλευρά, η FIFA και η UEFA έχουν αποδεδειγμένα την τεχνογνωσία, προκειμένου να συμβάλλουν προς την κατεύθυνση που και η κυβέρνηση κινείται, ενώ και η ΕΠΟ, η αρμόδια για το ποδόσφαιρό μας αρχή, έχει εκφράσει μέσω του προέδρου της την πρόθεση για αλλαγές με τις προτάσεις που έχει κάνει.

Το αυτοδιοίκητο δεν πρέπει πιστεύω να είναι αυτοσκοπός για καμμία πλευρά. Η κυβέρνηση πρέπει με πράξεις να δείξει ότι δεν είναι στόχος της η παρέμβασή της σε αυτό, όπως και οι FIFA, UEFA, ότι δεν «στηλώνουν τα πόδια» πάνω και μόνο στο αυτοδιοίκητο.

Για παράδειγμα, στο κρίσιμο θέμα της στελέχωσης των πειθαρχικών οργάνων θα μπορούσαν να είναι εν ενεργεία δικαστές, τους οποίους να επιλέγει η ΕΠΟ από έναν κατάλογο που θα τις έδινε ο Άρειος Πάγος, το ανώτατο δικαστήριο στη χώρα μας.

Καταλήγοντας, θέλω να τονίσω ότι το ζητούμενο, στο χρόνο που απομένει, πρέπει να είναι η σύνθεση των απόψεων και των προτάσεων και όχι η αντιπαράθεση και η εμμονή στις ήδη διατυπωμένες θέσεις.