Οι αντιδράσεις των αντιπολιτευόμενων παρατάξεων

Σε υψηλούς τόνους οι αντιδράσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης μετά τη λήξη της συνάντησης των τριών πολιτικών αρχηγών. Η κριτική αφορά το πακέτο μέτρων που βρίσκονται στο στόχαστρο του ΣΥΡΙΖΑ, των Ανεξάρτητων Ελλήνων και του ΚΚΕ.

ΣΥΡΙΖΑ: «Δήθεν λεονταρισμοί»

«Οι συναντήσεις των πολιτικών αρχηγών αποτελούν την κορύφωση

«Οι δήθεν λεονταρισμοί απέναντι στην τρόικα έχουν την ίδια αξιοπιστία με τις προεκλογικές δεσμεύσεις των κυβερνητικών κομμάτων για επαναδιαπραγμάτευση» συμπληρώνει και επαναλαμβάνει πως δεν υπάρχει ουσιαστική διαφωνία μεταξύ των κυβερνητικών εταιρών, «παρά μόνο η κοινή τους δέσμευση για συνέχιση της μνημονιακής πολιτικής» και «η αδυναμία τους να υπερασπιστούν μπροστά στο λαό το νέο πρόγραμμα κοινωνικής καταστροφής και οικονομικής ισοπέδωσης».

«Το κοινό σχέδιο κυβέρνησης-τρόικας για ιδιωτικοποιήσεις, διάλυση των δημοσίων υπηρεσιών, ληστρική φορολογία των εργαζομένων, απολύσεις και μειώσεις μισθών και συντάξεων έχει απέναντί του την πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, θα ανατραπεί από τους ενωτικούς αγώνες των εργαζομένων και θα αντικατασταθεί από το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για κοινωνική και οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας, προστασία της εργασίας και του κοινωνικού κράτους, αναδιανομή του πλούτου και ανάπτυξη», καταλήγει η ανακοίνωση της Κουμουνδούρου.

ΑΝΕΛ.: «Παράταση στην ενδοκυβερνητικής διαπραγμάτευσης»

Ο εκπρόσωπος Τύπου των Ανεξάρτητων Ελλήνων Χρήστος Ζώης επισημαίνει με τη σειρά του: «Η παράσταση της δήθεν ενδοκυβερνητικής διαπραγμάτευσης παίρνει νέα παράταση τουλάχιστον ως την άλλη εβδομάδα. Στην πραγματικότητα οι κυβερνητικοί εταίροι, ή αναζητούν τρόπο ανακοίνωσης των μέτρων που έχουν ήδη συμφωνηθεί υπό τον φόβο των αντιδράσεων των εξαπατηθέντων πολιτών ή κάποιος προσπαθεί να κερδίσει χρόνο χωρίς ακόμα να ξέρουμε το γιατί».

ΚΚΕ: «Ο λαός να πει όχι στις θυσίες»

Τέλος το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας τονίζει: «Οι αντιδικίες των κυβερνητικών συνεταίρων δεν έχουν σχέση ούτε με την αγριότητα ούτε με το στόχο των μέτρων. Αυτά είναι συναποφασισμένα και σε κεντρικό επίπεδο με την ΕΕ. Έχει σχέση με το ποιος θα έχει το μικρότερο κόστος και πώς θα ελέγξουν τις λαϊκές αντιδράσεις ώστε να μη γίνουν πραγματικά επικίνδυνες για την πολιτική τους. Γι’ αυτό ο λαός πρέπει να κάνει το μόνο που φοβούνται: Να πει όχι στις θυσίες που του επιβάλλουν για τα κέρδη του κεφαλαίου, με συμμετοχή στην πανεργατική απεργία για αντεπίθεση διαρκείας».