Η ζωή στη Φοιτητική Εστία

Τα χρόνια της κρίσης έχουν κάνει δυσβάσταχτες τις οικονομικές υποχρεώσεις των οικογενειών που ανάμεσα στα μέλη τους συγκαταλέγονται και φοιτητές. Για αρκετά νέα παιδιά που έρχονται για να σπουδάσουν στην Αθήνα, η δωρεάν σίτιση και στέγαση είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσουν να πηγαίνουν στα αμφιθέατρα και να ονειρεύονται μια καλύτερη ζωή.

Της Κωνσταντίνας Γιαννακοπούλου

Ωστόσο, ακόμα μια χρονιά, ένα καινούριο ακαδημαϊκό εξάμηνο άρχισε,

με πολλούς φοιτητές να μένουν έξω από τις εστίες καθώς τα δωμάτια δεν επαρκούν για να καλύψουν την πληθώρα των αιτήσεων. Η «Αττική freepress» επισκέφθηκε την φοιτητική εστία Αθηνών και μίλησε με τους εστιαζόμενους για την καθημερινότητά τους αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Οι εστίες καλύπτουν το 56% των αιτήσεων

Στο «καυτό» ζήτημα των αιτήσεων, αλλά και στις συνθήκες διαβίωσης των φοιτητών αναφέρθηκε ο Χρήστος Τρικαλινός, ομότιμος καθηγητής και πρόεδρος της φοιτητικής Εφορείας εστιών πανεπιστημίου Αθηνών. «Οι εστίες διαθέτουν 1.064 θέσεις – καλύπτουν δηλαδή περίπου το 56% των αιτήσεων. Από αυτές οι 150, δυστυχώς, βρίσκονται στην εστία Β’, για την οποία γίνονται προσπάθειες ανακαίνισης, αν και οι οικονομικές συγκυρίες δεν βοηθούν. Η εστία αυτή έχει υγρασία, τα συστήματα αποχέτευσης και ύδρευσης έχουν παλιώσει και δεν υπάρχει ατομική τουαλέτα. Η μη ανακαίνισή του κτιρίου οφείλεται στο ότι το 2004 που υπήρχαν τα χρήματα οι φοιτητές δεν ήθελαν να το εγκαταλείψουν και να πάνε σε ξενοδοχείο», υπογραμμίζει ο κ. Τρικαλινός και συμπληρώνει: «Τα υπόλοιπα δωμάτια είναι σε πολύ καλή κατάσταση. H κατανομή των φοιτητών σε όλα τα δωμάτια γίνεται με δημόσια κλήρωση και η εισδοχή τους στην εστία με αντικειμενικά κριτήρια, βάσει κανονισμού».

O κίνδυνος να σταματήσει η σίτιση και το πρόβλημα των ναρκωτικών

«Γι’ αυτή την εστία απαιτούνται ένα ίσως και δύο εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, που ευτυχώς, προς το παρόν καλύπτονται. Αυτήν τη στιγμή οι προμηθευτές και οι εργολάβοι έχουν να πληρωθούν από τον Ιούνιο και υπάρχει κίνδυνος να σταματήσουν να παρέχουν προμήθειες και υπηρεσίες», επισημαίνει ο κ. Τρικαλινός, ενώ σχετικά με την ασφάλεια στην εστία δηλώνει: «Θέλαμε να βάλουμε έλεγχο εισόδου και εξόδου, αλλά δεν μας το επέτρεψαν οι φοιτητές, γιατί θεωρούν ότι παραβαίνει τα δημοκρατικά τους δικαιώματα. Επομένως, στην εστία μπορεί να μπει και να βγει όποιος θέλει, με ό, τι συνεπάγεται αυτό. Η εσωτερική φύλαξη δεν επαρκεί. Όσο αφορά στον εξωτερικό χώρο, υπάρχουν κι εκεί προβλήματα, καθώς συγκεντρώνονται έμποροι ναρκωτικών, προφανώς και έχουν συνεργάτες – βαποράκια – και στο εσωτερικό της εστίας. Από μόνοι μας δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι, έχουμε απευθυνθεί στην αστυνομία αλλά δεν έγινε τίποτα».

Φοιτητές περνάνε τον μήνα με 30 ευρώ

Η Βάσω Κατσαντά είναι φοιτήτρια στο τρίτο έτος του ΦΠΨ, κατάγεται από την Αμφιλοχία, έχει δύο αδέρφια και εργάζεται το καλοκαίρι για να μαζέψει χρήματα: «Η ζωή στην εστία είναι πολύ ωραία, νιώθω πολύ τυχερή, που μένω σε αυτόν τον χώρο και όχι μόνο από οικονομικής άποψης. Όλοι οι συμφοιτητές και οι φίλοι μου είναι εδώ, το κλίμα είναι οικείο και συναναστρέφομαι με άτομα, που έχουμε τα ίδια ενδιαφέροντα. Δεν θα ήθελα να μένω σε διαμέρισμα, το δωμάτιο μου μπορεί να είναι μικρό αλλά είναι βολικό. Ωστόσο, θα ήθελα να επισκευαστούν οι κοινόχρηστοι χώροι και να αντικατασταθούν τα έπιπλα, που έχουν φθαρεί. Το αναγνωστήριο είναι μεγάλο, αλλά για τις ανάγκες και τον αριθμό των φοιτητών, που έρχονται, αποδεικνύεται μικρό. Τα έξοδά μου δεν ξεπερνούν τα 200 ευρώ τον μήνα και γενικά προσπαθώ να προσέχω και να μην ξοδεύω πολλά. Υπάρχουν παιδιά, που περνάνε τον μήνα τους με 30 ευρώ και δεν έχουν τη δυνατότητα να πάρουν ούτε το λεωφορείο, γι’ αυτό και πηγαίνουν στη σχολή τους με τα πόδια».

Συγκάτοικοι… στην κρίση

Από αγροτική οικογένεια του Αγρινίου προέρχεται ο Χρήστος Τσιλιγιάννης, που φοιτά στο 4ο έτος του ΤΕΦΑΑ. Εργάζεται ως προπονητής σε ακαδημία ποδοσφαίρου και μπορεί η αμοιβή να μην είναι μεγάλη, αλλά καλύπτει τα προσωπικά του έξοδα. Όπως μας λέει: «Αν δεν είχα πάρει δωμάτιο στην εστία τα πράγματα θα ήταν πολύ δύσκολα για μένα. Ενδεχομένως, και να μην ερχόμουν στην Αθήνα να σπουδάσω. Θα προτιμούσα να έχω το δικό μου δωμάτιο και τον χώρο μου, καθώς εδώ το μοιράζομαι με συγκάτοικο, αλλά τουλάχιστον είμαι τυχερός που είναι καλός και τα έχουμε βρει μεταξύ μας. Στην αρχή δυσκολεύτηκα λίγο, γιατί μού προκαλούσε αμηχανία το γεγονός ότι έπρεπε να κοιμηθώ στο ίδιο δωμάτιο με έναν άγνωστο, έπειτα συνήθισα».

Πολιτικές αντιπαραθέσεις στην εστία

Ο Νικόλας Χρηστάκης τελειώνει τις σπουδές του στην Ιατρική και ήρθε από τους Αγίους Σαράντα της Βορείου Ηπείρου, με τους γονείς του να καμαρώνουν και να είναι πολύ περήφανοι γι’ αυτόν, όπως μας αφηγείται και ο ίδιος: «Στην αρχή ήταν λίγο δύσκολα μέχρι να προσαρμοστώ και να αναπτύξω φιλίες, μετά όλα πήγαν καλά. Για μένα το χειρότερο πράγμα αυτή τη στιγμή στην εστία είναι η πολιτική. Είναι πολλά τα άτομα που ασχολούνται, όπως και στα πανεπιστήμια, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται προβλήματα και αντιπαραθέσεις. Εγώ δεν ανακατεύομαι με τις παρατάξεις, στόχος μου είναι να τελειώσω τη σχολή, να βγω στην κοινωνία και να προσφέρω βοήθεια στους συνανθρώπους μου».

Σύνηθες φαινόμενο οι κλοπές

Για «κρούσματα κλοπών» έκανε λόγο ο Κωνσταντίνος Τσίκας, τελειόφοιτος του τμήματος ΦΠΨ, μέλος των Ανεξάρτητων Οικότροφων. «Η φύλαξη στην εστία είναι ανεπαρκής, ο οποιοσδήποτε μπορεί να μπει και να κάνει ότι θέλει. Οι κλοπές έχουν γίνει σύνηθες φαινόμενο, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες. Το άσυλο δεν μπορεί να καταργηθεί, αλλά θα πρέπει να υπάρχουν περισσότεροι φύλακες, που θα περιφέρονται στην εστία, ούτως ώστε να αποφευχθούν τέτοια κρούσματα. Πέρα όμως από τα προβλήματα, που αντιμετωπίζουμε στη ΦΕΠΑ, είμαστε τυχεροί που είμαστε εδώ και μας παρέχεται μια στέγη», τόνισε ο ίδιος.

Οι τυχεροί – άτυχοι της κλήρωσης

Σε όλη τη διάρκεια του ρεπορτάζ συχνά γινόταν αναφορά στους αδικημένους, εκείνους που είχαν την ατυχία να κληρωθούν για να στεγαστούν στη Β΄ εστία. Όλοι οι φοιτητές σε ένα πράγμα ήταν απολύτως σύμφωνοι, πως τα δικά τους προβλήματα φαντάζουν πολύ μικρά σε σχέση με αυτά, που βιώνουν οι στεγαζόμενοι στη Β΄ΦΕΠΑ. Οι πρώτες εικόνες στο σαλονάκι της εστίας είναι αποκαρδιωτικές: Διαλυμένοι καναπέδες, «σκοροφαγωμένες» πολυθρόνες και ένα τραπεζάκι, που μάλλον είχε μαζευτεί από κάποιο κάδο απορριμμάτων. Ανεβαίνοντας προς τα δωμάτια της εστίας τα πράγματα γίνονται πολύ χειρότερα. Ασφυκτικά μικροί χώροι, σάπια κουφώματα και το κυριότερο κοινόχρηστες τουαλέτες ανά τέσσερις κοιτώνες. Στους διαδρόμους νομίζεις πως γίνεται κάποιο παζάρι, αφού μπορείς να συναντήσεις κάθε λογής πράγματα, όπως ψυγεία, κουζίνες, παπουτσοθήκες και τραπεζάκια. Ό, τι δεν χωράει μέσα στα δωμάτια, έχει τοποθετηθεί έξω από αυτά, μαρτυρώντας τη στενότητα του χώρου, αλλά και την τεράστια θέληση αυτών των παιδιών να σπουδάσουν, έστω και υπό αυτές τις συνθήκες.

Οι στεγαζόμενοι της Β’ εστίας

Για τις συνθήκες, που αντιμετωπίζει στη Β’ εστία, μας μιλάει η Φωτεινή Οικονόμου, 23 ετών, φοιτήτρια Νομικής: «Αν δεν είχα πάρει δωμάτιο στην εστία θα έπρεπε να φιλοξενηθώ σε συγγενείς ή σε φίλους. Για μένα, η εστία πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν ένας χώρος, που κατοικείς, αλλά όχι που ζεις. Η Αθήνα είναι τόσο μεγάλη και έχεις τόσα πράγματα να δεις, όταν έρχεσαι από επαρχία, όπως εγώ, που είναι κρίμα να περιορίζεσαι μέσα στον μικρόκοσμο της εστίας. Το δωμάτιο μου εδώ δεν ξεπερνά τα 6 τετραγωνικά μέτρα. Αναγκάζομαι να έχω στη βεράντα το ψυγείο και την κουζίνα μου, ενώ τα βιβλία μου τα έχω σε μία φίλη μου. Η τουαλέτα βρίσκεται εκτός δωματίου και είναι κοινόχρηστη. Πρόβλημα είναι και οι κατσαρίδες, που κάνουν επιδρομή. Κατά καιρούς, έχω προσπαθήσει να τις εξολοθρεύσω, αλλά δεν γίνεται τίποτα. Μια μέρα άφησα ανοιχτή την μπαλκονόπορτα και βρήκα 6 από αυτές μέσα στο μέλι μου».

Οι διεκδικήσεις των φοιτητών

Την αγωνιστική διάθεση των φοιτητών για καλύτερες συνθήκες εκφράζει η Κατερίνα Πιλάλα, από το ανεξάρτητο αριστερό σχήμα «Granma»: «Είμαστε φοιτητές, οικότροφοι και πάρα πολλοί από εμάς εργαζόμενοι. Όσοι έχουμε εργασία – αν και οι περισσότεροι εργαζόμαστε ανασφάλιστοι και με υποτυπώδεις μισθούς- θεωρούμε τους εαυτούς μας τυχερούς, καθώς η ανεργία βρίσκεται στα ύψη. Ο σύλλογος της ΦΕΠΑ έχει διεκδικήσει και έχει κατακτήσει πολλά πράγματα. Το δωρεάν ίντερνετ, το εστιατόριο, το αναγνωστήριο και το γεγονός ότι δεν πληρώνουμε ενοίκια και εγγυήσεις είναι μόνο μερικά από όσα έχουμε καταφέρει. Οι διεκδικήσεις μας δεν σταματούν εκεί, θέλουμε δωρεάν στέγαση για όλους όσοι τη χρειάζονται, καλύτερη σίτιση, δωρεάν συγγράμματα, δωρεάν μετακίνηση με τα μέσα μαζικής μεταφοράς και βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης σε όλες τις εστίες».

Οι φοιτητές προσφέρουν δωρεάν μαθήματα

Ο «Τίτυρος» είναι μια ομάδα της εστίας, που βοηθά, εθελοντικά, παιδιά δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου για τα μαθήματα του σχολείου, αλλά και για τις ξένες γλώσσες. Γίνονται ακόμα και πανεπιστημιακά μαθήματα σε όσους φοιτητές τα χρειάζονται. Η ανταπόκριση από τον κόσμο, σύμφωνα με τους εστιαζόμενους φοιτητές, ήταν πολύ μεγάλη, καθώς πολλοί άνθρωποι από τη γειτονιά ήθελαν να κάνουν μαθήματα τα παιδιά τους, προκειμένου να γλυτώσουν τα έξοδα του φροντιστηρίου. Επίσης, πολλοί φοιτητές διδάσκονται ξένες γλώσσες είτε απλώς για να μάθουν, είτε για να προετοιμαστούν για το γνωστό πρόγραμμα «Εράσμους» στο εξωτερικό.

Οι πολιτιστικές ομάδες

Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η ιστορία των πολιτιστικών ομάδων. Όπως αναφέρουν τα μέλη της: «Οι πολιτιστικές ομάδες πριν το 2004 χρηματοδοτούνταν από το Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας. Κάποια στιγμή τέθηκε το ζήτημα για το αν θέλουμε να συνεχιστεί η χρηματοδότηση και εάν πρέπει να πληρώνουμε ενοίκιο για τα δωμάτια στην εστία. Ο τότε σύλλογος είπε ένα βροντερό όχι στα ενοίκια και αποφάσισε να αυτοχρηματοδοτείται. Μας έδωσαν τη λάσπη τους και την κάναμε χρυσάφι», σημειώνει η Αναστασία Χατζηπάντου, μέλος των πολιτιστικών ομάδων.

Σήμερα, αυτές οι ομάδες στηρίζονται στην αυτό-οργάνωση και στην αυτοδιαχείριση, δηλαδή κάποιος που έχει μια καλή γνώση ενός αντικειμένου διδάσκει και τους άλλους. Σύμφωνα με όσα μας εξηγεί η Ευαγγελία Τζανέτη: «Παραδοσιακοί και λάτιν χοροί, θεατρική και κινηματογραφική ομάδα, χορωδία, είναι μερικές από τις δραστηριότητες που μπορεί να ασχοληθεί κάποιος μέσα στη ΦΕΠΑ. Όλες αυτές οι ομάδες, αρχές καλοκαιριού, πραγματοποιούν ένα τριήμερο φεστιβάλ -με μεγάλη απήχηση -όπου συμμετέχουν, αφιλοκερδώς, γνωστοί καλλιτέχνες και μεγάλα συγκροτήματα».