Δυο λουλούδια που άνθησαν σ” ένα πέτρινο υπόγειο, ετοιμάζουν βαλίτσες για Πάτρα

Η ομάδα Cheek Bones είχε κερδίσει τον πρώτο διαγωνισμό Scratch του Bob Festival 2010 με το «Το Αγόρι που Κλώτσαγε».

Από την Ηρώ Μητρούτσικου & τον Γιάννη Βασιλείου

Μέσα από αυτοσχεδιασμούς, αλλά και μια ιδιαίτερη χορογραφία και θεατρικό, αφηγηματικό τρόπο άφησαν το αποτύπωμα τους.

Ακολούθησε το σκοτεινό παραμύθι «Ένας Κόμης στον Άδη», το πολύ ιδιαίτερο «Οι Παίκτες» και, τέλος, η περφόρμανς «Πυρηνική Οικογένεια».

https://www.facebook.com/cheek.bones.9?pnref=story

Τώρα επανέρχονται με το «Bloom», όπου αποφασίζουν να φωτίσουν τον αστικό μύθο της ανεξάρτητης γυναίκας. Αυτή τη φορά δεν αυτοσκηνοθετούνται, αλλά συνεργάζονται με τον σκηνοθέτη των AbOvo Γιάννη Σαρακατσάνη και το αποτέλεσμα είναι μια devised παράσταση, που εξερευνά με χιούμορ τον κακοτράχαλο δρόμο της γυναικείας ενηλικίωσης.

Ο Γ.Σαρακατσάνης το 2011 είχε κάνει με τους Γιώργο Παπαγεωργίου και Αντίνοο Αλμπάνη μια παρεμφερή devised παράσταση, το βραβευμένο “I will survive”, όπου δυο άντρες, μοναδικοί επιζώντες, προσπαθούσαν να επιβιώσουν μετά το τέλος του κόσμου!

Τί είναι αυτό που παθαίνουν τα κορίτσια καθώς πλησιάζουν τα τριάντα και κάνουν …μπλουμ στα βαθιά νερά της ενήλικης ζωής; Τί συμβαίνει στις δυο ηρωίδες με τα λουλουδένια ονόματα; Η ζωή τους σίγουρα δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα! Θα πνιγούν (μπλουμ) ή θα καταφέρουν να ανθίσουν (bloom);

Η Χρυσάνθη και η Μαργαρίτα, είναι δυο σύγχρονα κορίτσια, αντιπροσωπευτικά δείγματα νέων που δεν θέλουν να ακολουθήσουν την παλιά σειρά: σχολείο, αμέσως μετά πανεπιστήμιο, αμέσως μετά εύρεση δουλειάς, έπειτα γάμος και οικογένεια, που παλεύουν να ανθίσουν στον σκληρό και ιδιόμορφο υδροβιότοπο της Ελληνικής γης, που αρνούνται να ενηλικιωθούν με τους όρους της παλαιάς γενιάς και θέλουν να ακολουθήσουν τα όνειρά τους, ακόμα κι αν αυτά δεν τους εξασφαλίζουν τα προς το ζην…

Η Εύη Δοβέλου και η Αγγέλικα Σταυροπούλου περιγράφουν με χιούμορ, αυτοσαρκασμό αλλά και μια δόση συμπάθειας και κατανόησης, περιστατικά από την ζωή αυτών των δυο λουλουδιών, που προσπαθούν να ωριμάσουν ανακαλύπτοντας τις δυνάμεις και τα θέλω τους. Παλεύουν σ’ ένα παράλογο και καταπιεστικό κόσμο να αρθρώσουν την αλήθεια τους και να κατακτήσουν την ελευθερία τους.

Σκηνές όπως τα ψώνια στο supermarket, ο εφιάλτης με τον μουσακά, το pastitsio delivery (σε διάφορες γεύσεις), η αποτυχημένη πρόταση γάμου, προκαλούν γέλιο αλλά και ένα ελαφρύ κάψιμο στο στομάχι. Η αναζήτηση δουλειάς με το πτυχίο παραμάσχαλα που τελικά οδηγεί στο παιδί για όλες τις δουλειές, αλλά και η διάψευση των ονείρων σε προσγειώνουν στην πραγματικότητα. Η μαμά με τα ταπεράκια, τις συνεχείς οδηγίες, τις υποδείξεις και τα τελεσίγραφά της σου υπενθυμίζει ότι η ιστορία, παρότι μιλά για όλη την σύγχρονη γενιά του δυτικού κόσμου, εκτυλίσσεται στην Ελλάδα!

Καθ’ όλη τη διάρκεια του έργου παρουσιάζεται ένα μενού από δυσκολόπεπτες αλήθειες· Αλήθειες που πλανώνται στο υπόγειο του Bios, το οποίο για μια ώρα μετατρέπεται σ’ ένα καταπράσινο κήπο. Ωραίες μουσικές επιλογές, πανέξυπνη και κωμική η λύση για τη σήμανση του κάθε ρόλου (δεν λέμε τίποτα παραπάνω, γιατί θα χαλάσουμε την έκπληξη), ενώ το σκηνικό αποτελείται από γκαζόν και αναποδογυρισμένες γλάστρες για καθίσματα (επιμέλεια: Blameyourdaze)! Πάνω σε αυτές τα δυο λουλούδια προσπαθούν ν’ ανθίσουν…

Η Εύη Δόβελου και η Αγγέλικα Σταυροπούλου παίζουν πολλαπλούς ρόλους, ανδρικούς και γυναικείους, περνούν από διάφορες καταστάσεις που όλοι μας έχουμε βιώσει, ή θα βιώσουμε σύντομα, και με τσαχπινιά κερδίζουν το κοινό.

Η παράσταση παίχτηκε την άνοιξη στο Bios, όπου θα ξαναπαρουσιαστεί του χρόνου, ενώ το ερχόμενο ΠΣΚ θα παρουσιαστεί την Πάτρα.

https://www.facebook.com/events/432008513642437/

Θέατρο act

Γεροκωστοπουλου 65, Πάτρα
22, 23, 24 Μαΐου στις 21.30