Να και μια ευχάριστη είδηση

Επιτέλους, διάβασα και μια ευχάριστη είδηση. Εκτός βέβαια από την έξοδο στις αγορές με την οποία λέω να ασχοληθώ αφού αφομοιώσω το θετικό σοκ. Δεν αντέχονται τόσες χαρές μαζεμένες.

Του Άγγελου Μόσχοβα

Ποια είναι η ευχάριστη είδηση λοιπόν; Το υπουργείο Μεταφορών μελετά, λέει, την επιβολή διοδίων με βάση την χιλιομετρική απόσταση που διανύει ο οδηγός. Θυμίζω ότι διανύουμε το εθνοσωτήριο έτος 2014 μ.Χ.

Όσοι έχουν ταξιδέψει στην Ευρώπη οδικώς, ξέρουν ότι το σύστημα αυτό λειτουργεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια.

Προσωπικά

το είδα εδώ και 10-15 χρόνια και στην Ιταλία και στην Ελβετία και στη Γερμανία. Μπαίνεις στην Autostrada, στην Autobahn ή στην Autoroute και σταματάς σε έναν σταθμό διοδίων. Παίρνεις ένα χαρτάκι που υποδηλώνει το σημείο που μπήκες και την ώρα. Από εκεί και μετά ΔΕΝ συναντάς άλλα διόδια, παρά μόνο στο σημείο που θα βγεις από την οδό ταχείας κυκλοφορίας. Εκεί πληρώνεις με βάση την διανυόμενη απόσταση. Ένα σύστημα απλό, χωρίς περιττές στάσεις και δίκαιο.

Εδώ τι συμβαίνει; Τα ξέρετε. Μια απόσταση 500 χιλιομέτρων (Αθήνα-Θεσσαλονίκη) σταματάς σε 10 ή 11 σταθμούς διοδίων. Κάθε 50 χιλιόμετρα και στάση. Που σημαίνει μποτιλιάρισμα και σπάσιμο νεύρων. Και πληρώνεις στάνταρ αντίτιμο το οποίο είναι και πανάκριβο. Αν μπεις Εθνική είτε κάνεις ένα χιλιόμετρο είτε 500 δεν μπορείς να πληρώνεις τα ίδια.

Αυτός ο σχεδιασμός είναι θετικός, εφόσον όντως το σκέφτονται στο υπουργείο Μεταφορών, έστω και μόνο για την Εγνατία οδό σε πρώτη φάση. Έστω και μετά από τόσα χρόνια. Έστω.

Τώρα βέβαια – επειδή είμαι και λίγο καχύποπτος – ελπίζω αυτό να μην αποβεί εις βάρος του οδηγού που διανύει τα περισσότερα χιλιόμετρα, με αύξηση στο τελικό κόστος για να βγει το μεσοσταθμικό αποτέλεσμα που θέλουν οι ανάδοχες εταιρείες. Αλλά ας γίνει μια αρχή. Έστω!