Η απόλυτη δύναμη του J.E.H…

Ο Clint Eastwood σκηνοθετεί και ο Di Caprio πρωταγωνιστεί στη βιογραφία του J. Edgar Hoover. Του ανθρώπου που ίδρυσε το FBI, κυνήγησε τους κομουνιστές, πολέμησε το οργανωμένο έγκλημα, κινούσε τα νήματα της αμερικανικής πολιτικής εκβιάζοντας μέχρι και προέδρους και… είχε ιδιαίτερη αδυναμία στην γκαρνταρόμπα της μητέρας του.

Από τον Sam Word / Απόδοση-επιμέλεια: Τάσος Θεοδωρόπουλος

«Τον

πρώτο ένα με ενάμιση μήνα των γυρισμάτων ασχοληθήκαμε με τα κομμάτια της ταινίας που αφορούν στα νεανικά χρόνια του Hoover και προς το τέλος ασχοληθήκαμε με τη μεταμόρφωσή μου στην εκδοχή της μεγαλύτερης ηλικίας του. Ακολουθώντας αυτό το δρόμο, ήταν πολύ πιο εύκολο για μένα να αποδώσω το ρόλο, έχοντας ήδη ενσωματώσει μέσα μου σαν ψυχοσύνθεση και σαν ερμηνεία τα νεανικά του χρόνια. Στο κομμάτι των γυρισμάτων που αφορούσαν τον Hoover σε μεγαλύτερη ηλικία, περνούσα πέντε με έξι ώρες την ημέρα στη διαδικασία του make-up και χρειάστηκε ταυτόχρονα να αποκτήσω βάρος. Δεν μιλάω μόνο για σωματικό βάρος, αλλά βάρος γενικότερα το βάρος της ζωής πάνω στους ώμους, το βλέμμα και την κίνηση του ήρωα. Αλλιώς δεν θα μπορούσαν να γυριστούν αποτελεσματικά σκηνές σαν εκείνη που απευθύνομαι στον Robert F. Kennedy και τον αποκαλώ “πιτσιρικά”.

Αναμφισβήτητα η διαδικασία που ακολουθήθηκε στο γύρισμα με διευκόλυνε στη δουλειά μου, αλλά ταυτόχρονα, το δεύτερο μέρος των γυρισμάτων, με τον Ηοover κατά κύριο λόγο μέσα στο γραφείο του, σε σχέση με το πρώτο που υπήρχε άφθονη εξωτερική δράση, ήταν ιδιαίτερα κλειστοφοβικό. Ταυτόχρονα έπρεπε να ελέγξω πράγματα όπως ο ρυθμός των καρδιακών μου παλμών, που έπρεπε να επιβραδυνθούν ακολουθώντας τους παλμούς ενός άντρα σε αυτή την ηλικία, προκειμένου να πετύχω την επιβράδυνση σε όλο μου το σώμα, σε όλες μου τις κινήσεις. Είναι μια διαδικασία απίστευτα προκλητική για έναν ηθοποιό, αλλά ειλικρινά δεν μπορώ να πω πως την απόλαυσα ιδιαίτερα. Υπήρχαν στιγμές που πραγματικά ήθελα να στραπατσάρω το make-up από το πρόσωπό μου και να αναπνεύσω, ενώ ταυτόχρονα έπρεπε να αισθανθώ το μεγάλωμα του ήρωα που υποδύομαι και να το αποδώσω ερμηνευτικά, γιατί εκεί βρίσκεται ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ταινίας: στην κατάληξή του. Στο πώς κατέληξε ένας πολιτικός δεινόσαυρος που έμεινε κολλημένος στις πολιτικές του πεποιθήσεις για υπερβολικά μεγάλο χρονικό διάστημα».

Έχοντας ήδη υποδυθεί στο παρελθόν άλλη μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, τον «Ιπτάμενο Κροίσο» Howard Hughes και πανέτοιμος, όπως θέλουν οι φήμες, να μεταμορφωθεί στο άμεσο μέλλον σε Frank Sinatra (αφού πρώτα τον δούμε σε έναν ακόμα ρόλο εποχής, στη 3D εκδοχή του Μεγάλου Γκάτσμπι σε σκηνοθεσία του Baz Luhrmann), ο Di Caprio φαίνεται να είναι η πρώτη επιλογή των σκηνοθετών για bigger than life ρόλους εποχής, που κινούνται πέρα από τη συμβατική αντίληψη του καλού και του κακού.

Όπως μας εξηγεί και ο ίδιος για το συγκεκριμένο ρόλο: «Aυτό που βρήκα συναρπαστικό στην επαφή μου με το ρόλο ήταν η ματιά του σεναριογράφου απέναντι στη ζωή του J. Edgar Hoover. Mε εξέπληξε πραγματικά, γιατί