Η 5η Διεθνής του Προέδρου Τσάβες

Το κίνημα της διεθνιστικής αλληλεγγύης ξεκίνησε την ιστορική του πορεία, ενώ η δοκιμαζόμενη πατρίδα αγωνιούσε για εντεκάμισι ψωροδισεκατομμύρια.

Την ώρα που μέχρι και η Βόρεια Κορέα επιτρέπει τις πίτσες και άλλες καπιταλιστικές συνήθειες, ο Τσάβες και ο Τσίπρας κρατάνε ψιλά τη σημαία του κομμουνισμού. Μια άποψη του Τάκη Θεοδωρόπουλου στα Νέα,

Ακόμη και οι πιο απαισιόδοξοι, υποθέτω, δεν θα περίμεναν τέτοια ραγδαία επιδείνωση των ηθών μερικούς μόλις μήνες μετά τον θάνατο του ηγέτη Κιμ Γιονγκ Ιλ. Ο διάδοχός του Κιμ Γιονγκ Ουν, αυτό το υπέροχο κουκλάκι, ενώ ακόμη πολλοί δεν έχουν προλάβει να μεταβολίσουν το ψάρι που έφαγαν στην ενθρόνισή του, επέτρεψε να λειτουργήσουν ταχυφαγεία και πιτσαρίες στη σοσιαλιστική του επικράτεια. Και σαν να μην έφτανε αυτό, απελευθέρωσε και τα σκουλαρίκια, τα γυναικεία παντελόνια και τις γόβες στιλέτο – γυναικείες φαντάζομαι και αυτές. Αλλά αρμοδιότεροι εμού, ειδικοί του παγκόσμιου εργατικού κινήματος, θα κρίνουν αν οι ρεφορμιστικές του αποκλίσεις οφείλονται στον έρωτά του για την ποπ τραγουδίστρια της γραφικής του χώρας. Ή στο γεγονός ότι αυτός, σε αντίθεση με τον πατέρα του που δεν αφόδευσε ποτέ όσο ήταν εν ζωή, είναι αναγκασμένος να επισκέπτεται το μέρος όπου ακόμη και ο βασιλιάς πάει μόνος του. Το βέβαιο είναι ότι, παρά το γεγονός ότι κατατρόπωσαν τον διεθνή καπιταλισμό, οι εμπροσθοφυλακές του διεθνούς σοσιαλισμού νιώθουν τη φαγούρα των μεταρρυθμίσεων. Άνευ λόγου και αιτίας η οικογένεια των Κάστρο απολύει δημοσίους υπαλλήλους και προβαίνει σε κατάπτυστες ιδιωτικοποιήσεις.

Όμως, όπως η φύση έτσι και ο παγκόσμιος κομμουνισμός δεν ανέχεται κενά. Δεν είναι τυχαίο ότι την ίδια στιγμή που στην Κορέα παρατηρούνται οι προαναφερθείσες ρεφορμιστικές αλλοιώσεις, στην άλλη άκρη του κόσμου, στη μακρινή Βενεζουέλα ο Πρόεδρος Τσάβες με την κ. Δούρου επιχειρούν την ανασύσταση της διεθνούς. Καταγγέλλοντας δε το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει γίνει το πειραματόζωο του νεοφιλελευθερισμού και κάνοντας ειδική μνείας τη δράση του ΣΥΡΙΖΑ, ο νοτιοαμερικανός ηγέτης υπενθύμισε τις βασικές αρχές της διεθνιστικής αλληλεγγύης. Διόλου τυχαίο μάλιστα ότι όλα αυτά συμβαίνουν ενώ ο κ. Τσίπρας προειδοποιεί τη γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία να μην τολμήσει να προβεί σε περικοπές και απολύσεις. Οφείλω δε να επισημάνω πως αλγεινή εντύπωση μου προκάλεσε η άρνηση του κ. Μελανσόν να παραστεί στη διεθνή συνάντηση της Αριστεράς που οργάνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Προτίμησε, λέει, να πάει διακοπές. Θα έπρεπε να καταλάβει ότι η παρέμβαση του κ. Τσίπρα στα εσωτερικά του γαλλικού εργατικού κινήματος έχει άκρες και στη Βενεζουέλα, και όταν φτάνει κοτζάμ Βόρεια Κορέα να επιτρέπει πίτσες, εμείς δεν μπορούμε να αφήνουμε τους μικροεγωισμούς να μας τυφλώνουν.

Υποθέτω ότι θα ηρεμήσει κι αυτός όταν ο διεθνισμός του Προέδρου Τσάβες και της κ. Δούρου αποκτήσει οργανωτική μορφή, γραφεία, σφραγίδες, επιτροπές και ύμνο. Να υπενθυμίσω ότι χωρίς ύμνο καμιά διεθνής δεν μπόρεσε να ευδοκιμήσει. Ενώ η Τρίτη του σύντροφου Δημητρόφ διαλύθηκε οικειοθ