Να δοθεί ανάσα στους Ελληνες, τονίζει ο Αυστριακός Καγκελάριος

Θα πρέπει να δοθεί να δοθεί μια “ανάσα” στους Έλληνες, αν τηρήσουν τα συμφωνηθέντα ως προς τις μεταρρυθμίσεις και τη δημοσιονομική εξυγίανση και αυτό θα το διαπιστώσει η τρόικα έως τον Οκτώβριο, τονίζει ο Καγκελάριος της Αυστρίας και αρχηγός των Σοσιαλδημοκρατών, Βέρνερ Φάιμαν, σε συνέντευξή του στην αυστριακή εφημερίδα “Οστεραϊχ”.

Για τον Αυστριακό Καγκελάριο, “ανάσα” σημαίνει περισσότερος χρόνος για την αποπληρωμή των δανείων, προκειμένου

οι Ελληνες να μπορούν να ξανακάνουν επενδύσεις. Ως προς το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη, θεωρεί πως δεν θα είχε κανένα όφελος, διότι το κόστος θα ήταν μεγάλο και ο ίδιος, εξάλλου, δεν θέλει να διακινδυνεύσει μια κατάρρευση του ευρώ.

Προειδοποιεί, συγχρόνως, πως ένα τέλος του ευρώ και μια επιστροφή της Αυστρίας στο εθνικό νόμισμα, το σελίνι, αποτελούν ένα σενάριο τρόμου, καθώς θα σήμαιναν την απόλυτη απομόνωση, το τέλος του υψηλού όγκου των αυστριακών εξαγωγών αλλά και του μικρού ποσοστού ανεργίας (σ.σ. το χαμηλότερο στην Ευρώπη, καθώς ανέρχεται στο 4,5%), όπως και ένα τέλος των ευνοϊκών επιτοκίων δανεισμού.

Ο κ. Φάιμαν, εκφράζοντας τη γενικότερη ανησυχία του για το μέλλον του ευρώ και προειδοποιώντας για τους πολλούς κινδύνους από τους οποίους απειλείται η Ευρώπη αν δεν αναλάβει δράση, χαρακτηρίζει ως πολύ σημαντικές τις συνομιλίες που είχε την Παρασκευή στη Βιέννη, με τη Γερμανίδα ομόλογό του Αγκελα Μέρκελ και παρατηρεί πως “δεν πρέπει να επιτρέψουμε να μην λάβουν χρήματα μεμονωμένες χώρες και να μην είναι σε θέση να αποπληρώσουν τα χρέη τους”.

Τονίζει, επιπλέον, ότι οι Ευρωπαίοι πρέπει, ενωμένοι, να στηρίξουν το κοινό νόμισμά τους, όπως κάνουν οι Αμερικάνοι, διότι όσο πιο καθυστερημένα ενεργήσουν, τόσο πιο πολύ θα τους στοιχίσει και για το λόγο αυτό πρέπει τώρα να ενισχύσουν το ευρώ και να διασφαλίσουν ότι καμία χώρα δεν θα βρεθεί ξαφνικά σε αδυναμία πληρωμών. Ηδη, την παραμονή της επίσκεψης της κ. Μέρκελ στη Βιέννη, ο Αυστριακός Καγκελάριος είχε τονίσει την ανάγκη να ανταποκριθούν από κοινού στις κοινές υποχρεώσεις τους και να υποστηρίξουν εκείνες τις χώρες που δεν τα καταφέρνουν με τις δικές τους δυνάμεις.