Οι μυστηριώδεις «Tjipetir» που ξεβράζονται στις ακτές της δυτικής Ευρώπης (ΦΩΤΟ)

Εδώ και δεκαετίες μια σειρά από περίεργες λαστιχένιες πλάκες ξεβράζονται στις ακτές της Βρετανίας και όχι μόνο. Όλες οι πλάκες είναι συγκεκριμένου μεγέθους και γράφουν πάνω τους τη λέξη: «Tjipetir».

Φυσικά, η εμφάνισή τους έχει προκαλέσει πλήθος σεναρίων για την προέλευσή τους και η άγνωστη λέξη που είναι χαραγμένη στην επιφάνειά του έκανε τα πράγματα ακόμα πιο μυστήρια.

Μέχρι που ανέλαβε δράση η Τρέισι Γουίλιαμς, η οποία το καλοκαίρι

του 2012 βρήκε μια τέτοια πινακίδα σε μια παραλία, χωμένη στην άμμο, κοντά στο σπίτι της στην Κορνουάλη. Λίγες εβδομάδες μετά βρήκε ακόμα. Αμέσως της κίνησαν το ενδιαφέρον και μετά από μια διαδικτυακή έρευνα ανακάλυψε ότι πολλοί ακόμα είχαν βρει τέτοιες πινακίδες. Έτσι, αποφάσισε να ψάξει την προέλευσή τους και τώρα λέει ότι μάλλον έχει φτάσει στην άκρη του μυστηρίου, ενώ την άποψή της συμμερίζονται και οι βρετανικές αρχές.

Η λέξη «Tjipetir» που αναγράφεται πάνω στις πλάκες αποδείχθηκε ότι ήταν το όνομα μιας φυτείας στην Δυτική Τζάβα της Ινδονησίας που λειτουργούσε στα τέλη του 19ου αιώνα έως και τις αρχές του 20ου και καλλιεργούσε το φυτό «gutta-percha», το οποίο παράγει ένα υλικό που μοιάζει με λάστιχο (όπως τα καουτσουκόδεντρα).

Πριν ανακαλυφθεί το πλαστικό από το πετρέλαιο, τα φυτικά λάστιχα gutta-percha και καουτσουκ ήταν ευρέως διαδεδομένα και περιζήτητα. Το gutta-percha χρησιμοποιούνταν για να φτιάξουν μπάλες του γκολφ, κορνίζες, μύτες για αρκουδάκια ακόμα και κοσμήματα.

Η Γουίλιαμς δημιούργησε μάλιστα μια σελίδα στο Facebook, όπου ενημέρωνε για την πρόοδο των ερευνών της. Εκεί πάρα πολλοί άνθρωποι αποκάλυψαν ότι έχουν κι αυτοί μια τέτοια πινακίδα!

Τα ευρήματα δεν προέρχονταν μόνο από την Βρετανία, αλλά και την Ισπανία, τη Γαλλία, τη Δανία, τη Γερμανία, τη Νορβηγία, τη Σουηδία και την Ολλανδία.

Κάποιοι υποστήριζαν ότι οι πινακίδες αυτές μπορεί να προέρχονται από το ναυάγιο του Τιτανικού, το οποίο φέρεται μετέφερε gutta-percha.

Ωστόσο, η Γουίλιαμς ανακάλυψε ότι 240 χιλιόμετρα δυτικά των νήσων Σκίλι που βρίσκονται νοτιοδυτικά της Βρετανίας, είχε τορπιλιστεί κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ένα ιαπωνικό εμπορικό πλοίο με το όνομα Miyazaki Maru, το οποίο μετέφερε τόνους των πινακίδων του Tjipetir. Μάλιστα επικοινώνησε με δύο διαφορετικούς ανθρώπους, οι οποίοι ήξεραν μια εταιρεία που είχε αναλάβει να διασώσει τα εμπορεύματα από το ναυάγιο.

«Μου είπαν ότι όταν ολοκληρώνεται το έργο της περισυλλογής του εμπορεύματος το τραβούν από το ναυάγιο σε μεγάλες ποσότητες με αποτέλεσμα κάποια από τα υλικά να φεύγουν στη θάλασσα».

Την ίδια άποψη έχουν και οι βρετανικές αρχές που ασχολούνται με τα ναυάγια.

Το Miyazaki Maru βυθίστηκε στις 31 Μαΐου 1917 από το γερμανικό υποβρύχιο U-88 κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου με καπετάνιο τον Γουόλθερ Σβιέγκερ, ο οποίος ευθύνεται και για τη βύθιση του Λουζιτάνια που προκάλεσε το θάνατο 1.100 ανθρώπων.

Ο ωκεανογράφος Κέρτις Εμπεσμέγιερ, ο οποίος ειδικεύεται στα αντικείμενα που επιπλέουν μετά από ναυάγια αναφέρει ότι οι πινακίδες Tjipetir μπορεί να ξεβράζονται για αιώνες στις ακτές.

«Βασιζόμενοι στα μέχρι τώρα ευρήματα είναι φανερό ότι οι πινακίδες έχουν μπει στην ημισφαιρική κυκλοφορία των ωκεανών. Τα αντικείμενα που επιπλέουν χρειάζονται μόνο 25 χρόνια για να γυρίσουν όλο τον κόσμο, οπότε τα συγκεκριμένα τον έχουν γυρίσει τουλάχιστον τρεις φορές», αναφέρει.

«Είναι ακόμα σε πολύ καλή κατάσταση μετά και από όλα αυτά τα χρόνια, κάτι που είναι ασυνήθιστο. Πιθανόν είναι από τα πιο καλοδιατηρημένα αντικείμενα ναυαγίων που θα βρίσκουν οι άνθρωποι μέχρι και 100 χρόνια από τώρα».

«Πιθανότατα, η κίνηση των ωκεανών να μεταφέρει τα αντικείμενα από την Ισπανία στην Αμερική ακολουθώντας την ίδια διαδρομή που πήρε και ο Κολόμβος πριν καταλήξουν πιθανόν στη Φλόριντα. Αυτά που βρέθηκαν στη Βόρεια Θάλασσα πιθανόν θα περάσουν τη Νορβηγία, θα κινηθούν ανατολικά πάνω από τη Σιβηρία πριν περάσουν από τον Βερήγγιο στο Βόρειο Ειρηνικό Ωκεανό και στη συνέχεια ταξιδέψουν σε όλο τον κόσμο», αναφέρει ο Εμπεσμέγιερ.

Υπάρχουν μαρτυρίες έως και 30 χρόνια πριν που είχαν βρει τέτοιες πινακίδες, όπως αυτή ενός ψαρά που τη χρησιμοποιούσε στη συνέχεια ως δίσκο κοπής για τα ψάρια στη βάρκα του!