Κιμ Γιονγκ Ιλ: Ο παρανοϊκός bon viveuer

Ο θάνατος του Κιμ Γιονγκ Ιλ σηματοδότησε και την εξαφάνιση των δικτατόρων «παλαιάς κοπής». Ο Βορειοκορεάτης ηγέτης είχε όλα τα χαρακτηριστικά καρικατούρας μοχθηρού βασιλιά ταινιών του Χόλιγουντ. Ο «ανώτατος ηγέτης», ο πολυαγαπημένος», ο «μεγάλος ήλιος της ζωής»(και πόσα άλλα) ήταν το τελευταίο, αλλά ίσως το πιο χαρακτηριστικό κομμάτι, ενός είδους που εκλείπει. Η ζωή του ήταν γεμάτη υπερβολές, χλιδή και μύθους. Ο λαός του τον λάτρευε σαν θεό γιατί αυτό διδασκόταν και αυτός φρόντιζε να κρατά τη χώρα σε

Οι μύθοι ξεκινούν από τη γέννηση του Κιμ Γιονγκ Ιλ. Παρότι γεννήθηκε στη Σιβηρία ο κόσμος διδασκόταν πως ο «πατέρας» ήρθε στο φως σε μια καλύβα στο πιο ψηλό βουνό της Βορείου Κορέας. Όταν γεννήθηκε ένα διπλό ουράνιο τόξο και ένα τεράστιο άστρο εμφανίστηκαν στον ουρανό. Ξεκίνησε να περπατά στις τρεις εβδομάδες και να μιλά στις οκτώ.

Τα πάθη του ήταν πολλά και τα ικανοποιούσε ολα. Αγαπούσε το γαλλικό κρασί το οποίο έπινε μανιωδώς και είχε μια κάβα από τουλάχιστον 10.000 μπουκάλια. Το 2003 επιβεβαιώθηκε επίσημα από την μάρκα κονιάκ Hennessy ότι ο Κιμ είναι ο καλύτερος τους πελάτης με τεράστιες αγορές. Παρ' όλα αυτά στον λαό δεν επιτρέπεται να καταναλώνει προϊόντα της Δύσης. Το φαγητό ήταν επίσης μια ακόμα μανία του. Στα ταξίδια του, όπου γινόταν όργιο χλιδής, έπαιρνε πάντα μαζί του ζωντανούς αστακούς ενώ Ρώσος αξιωματούχος που τον είχε συναντήσει αποκάλυψε πως του άρεσε ιδιαίτερα ο ψητός γάιδαρος. Είχε πάθος με το ρύζι και ήθελε ο κάθε κόκκος να είναι συμμετρικός. Του αρέσουν πολύ οι νεροτσουλίθρες (έχει φτιάξει φυσικά τεράστιες) και τα μεγάλα κουνέλια (!).

Μεγάλος λάτρης του κινηματογράφου είχε έρωτα με την Ελίζαμπεθ Τέιλορ. Αγαπημένος του ήρωας ο Τζέιμς Μποντ ενώ του άρεσαν επίσης οι ταινίες του Ράμπο και το Γκοτζίλα (μέσα στην ποιότητα δηλαδή). Έγραψε βιβλίο για τέχνη του σινεμά, συνέθεσε πέντε «επαναστατικές» όπερες, σκηνοθέτησε έξι φιλμ και ένα ντοκιμαντέρ 100 επεισοδίων για την ιστορία της χώρας. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι διατηρούσε μια συλλογή με ταινίες που ξεπερνούσαν τις 20.000, ή σύμφωνα με άλλες πηγές έφθαναν τις 30000. Χαρακτηριστικό του πάθους του για το σινεμά είναι πως διέταξε την απαγωγή του Σιν Σανγκ Οκ, του Νοτιοκορεάτη παραγωγού ταινιών και της συζύγου του, το 1978, με στόχο την "ενίσχυση" της βιομηχανίας κινηματογράφου της Βόρειας Κορέας. Έκαναν εφτά ταινίες, πριν την απόδρασή τους το 1986.

Παρότι ο λαός δεν έχει καμία επαφή με το διαδίκτυο αυτός διέθετε πρόσβαση και αποδείχθηκε όταν σε συνάντηση με την αμερικανίδα υπουργό Μαντλίν Ολμπράιτ το 2003 της ζήτησε το e-mail της. Φοβόταν τα αεροπλάνα και ταξίδευε μόνο με τρένο. Είχε μεγάλο κόμπλεξ με το ύψος του και φορούσε πάντα παπούτσια με μεγάλες σόλες και τακούνι ενώ άφηνε μακριά τα μαλλιά του για να του δίνουν πόντους. Απαγόρευε να στέκονται δίπλα του ψηλότεροι άνθρωποι και οι φωτογράφοι του είχαν σαφείς οδηγίες να τον κάνουν να φαίνεται ψηλότερος. Επίσημα έχει τρία παιδιά αλλά είναι κοινό μυστι