Κάραγκερ: Ήθελα ένα πρωτάθλημα

Ο βετεράνος αμυντικός θα αποχωρήσει από την ενεργό δράση το καλοκαίρι, όπως είχε ανακοινώσει εδώ και πολύ καιρό, και δεν θα μπορούσε να μην είναι αυτός που θα εκπροσωπούσε τους ποδοσφαιριστές στην τελευταία συνέντευξη Τύπου για τη φετινή Πρέμιερ Λιγκ.
Ο Άγγλος αμυντικός, κάθισε δίπλα στον Μπρένταν Ρότζερς και μονοπώλησε το ενδιαφέρον μερίδας του Τύπου που βρέθηκε εκεί, η οποία ήθελε να αποσπάσει όσες το δυνατόν περισσότερες δηλώσεις από τον

«Κάρα».
Αρχικά, αναφέρθηκε σε αυτό που του έλειψε περισσότερο από την καριέρα του, που δεν είναι άλλο από το πρωτάθλημα Αγγλίας.
«Ήμουν πολύ τυχερός στην καριέρα μου στη Λίβερπουλ, παρά το γεγονός πως δεν κατέκτησα το πρωτάθλημα με τη φανέλα της. Μάλλον δεν ήμασταν αρκετά καλοί για να τα καταφέρουμε» ανέφερε και πρόσθεσε για τον καλύτερο παρτενέρ στο κέντρο της άμυνας:
«Ήταν σίγουρα ο Σάμι Χίπια».
Στη συνέχεια, δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να ασχοληθεί με την προπονητική, παρά το γεγονός πως έχει υπογράψει για να γίνει σχολιαστής του «Sky Sports», ενώ σε ερώτηση δημοσιογράφου για το αν θα κάνει πράγματα που αγαπάει και δεν είχε τη δυνατότητα να τα πραγματοποιήσει νωρίτερα, όπως οι καταδύσεις, απάντησε αστειευόμενος: «Πολύ περίεργος ο φίλος, έτσι δεν είναι;».
Στη συνέχεια, δημοσιογράφος τον ρώτησε για το τι θα γινόταν αν υπήρχαν και άλλοι... Κάραγκερ στο πρωτάθλημα, με τον 35χρονο να απαντάει και πάλι αστειευόμενος: «Σίγουρα πολλά παιχνίδια θα έληγαν ισόπαλα 0-0» προκαλώντας γέλιο σε όσους βρισκόντουσαν στην αίθουσα.
Όταν ρωτήθηκε πως θα ζήσει τον τελευταίο του αγώνα στο «Άνφιλντ» και αν θα έχει συναισθηματική φόρτιση, ήταν αφοπλιστικός.
«Άσ'τα αυτά. Δεν θα κλάψω» απάντησε.
Σε άλλες δηλώσεις του:
«Προτιμώ να αποσυρθώ από το να κάτσω ακόμη έναν χρόνο και να είμαι στην κερκίδα, στον πάγκο ή οπουδήποτε αλλού. Έπαιζα ποδόσφαιρο όλη μου τη ζωή και ανυπομονώ να κάνω διαφορετικά πράγματα. Ελπίζω να είχα κερδίσει το πρωτάθλημα. Έδωσα τα πάντα για να το καταφέρουμε, αλλά το ποδόσφαιρο είναι ομαδικό άθλημα. Υπήρξαν διαφορετικοί προπονητές που βοήθησαν κατά τη διάρκεια των χρόνων και εδώ έδωσα τον καλύτερο εαυτό μου. Αν ήμασταν στην αρχή και μου ζητούσε κάποιος να έρθω στον σύλλογο, θα τον σκότωνα για να το κάνω. Ήμουν πολύ τυχερός που έπαιξα δίπλα σε εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές, παγκοσμίου επιπέδου προπονητές και που είχα εμπειρία από μεγάλες νίκες, αλλά και ήττες. Ήμουν πάρα πολύ τυχερός. Αυτό που μένει πιο πολύ στο μυαλό μου είναι ο τελικός της Κωνσταντινούπολης. Τίποτα δεν θα μπορούσε να το αντικαταστήσει. Είναι δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο. Όλοι θυμόμαστε τι έγινε εκείνη τη νύχτα».