Φασίστες της μητρότητας. Γράφει η Ελένη Κεχαγιά

Είναι αλήθεια ότι έξω από τον χορό πολλά τραγούδια λέμε. Όταν γίνεσαι γονιός, αποκτάς άποψη. Όχι μόνο για το δικό σου παιδί αλλά και για τα παιδιά των άλλων. Για την συμπεριφορά, το μεγάλωμα, τον τρόπο ζωής.
Άλλο πράγμα όμως η άποψη και άλλο ο φανατισμός. Εχω μείνει πολλές φορές άφωνη με το πόσο ακραία μπορεί να αντιδράσει μία γυναίκα που είναι μάνα. Τώρα πια που το ίντερνετ είναι η προέκταση του εαυτού μας, ένα άλλο πρόσωπο γεμάτο οργή και μίσος ξεδιπλώνεται πίσω από ιδιόχειρα γραπτά.
Τα παραδείγματα είναι πολλά. Ενα θέμα που «καίει» είναι ο θηλασμός. Ένα δεύτερο, είναι ο φυσιολογικός ή μη τοκετός.
Πόσες φορές δεν έχουμε γίνει όλοι θεατές σε ένα αλληλοφάγωμα με αφορμή αυτά τα ζητήματα. Πολλοί από εμάς έχουμε γίνει και συμμέτοχοι.
Στο να μιλήσεις, να διαφωνήσεις, να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας. Είτε βρίσκεσαι από τη μία μεριά είτε από την άλλη.