Jackson, πρόεδρος Η.Π.Α “Είστε η ρίζα της οχιάς. Σκοπεύω να σας ξεριζώσω και μα τον αιώνιο Θεό θα σας ξεριζώσω.”

Μετά το τέλος της αμερικανικής επανάστασης οι ΗΠΑ είχαν βρεθεί σε δραματική κατάσταση έχοντας τεράστια ανάγκη από χρήματα για να χρηματοδοτήσουν το κράτος τους. Σε γράμμα του το 1780 ο George Washington, πρώτος Πρόεδρος των ΗΠΑ, περιέγραψε τη δεινή κατάσταση που βίωνε η χώρα:“Είμαστε χωρίς χρήματα, χωρίς ρουχισμό και χωρίς άντρες. Ζήσαμε αυτόν τον πόλεμο στα όρια μέχρι να μη μπορούμε να ζήσουμε περισσότερο και η ιστορία αυτού του Πολέμου φαίνεται να είναι μία ιστορία λανθασμένων ελπίδων. Πρέπει να έχουμε μία μόνιμη στρατιωτική δύναμη και όχι μία ασταθή. Πρέπει να αναδιοργανώσουμε την κυβέρνησή μας.”Μέσα σε αυτό το περιβάλλον τα ισχυρά τραπεζικά λόμπι της Ευρώπης

που είχαν ήδη εγκατασταθεί στις ΗΠΑ επεδίωκαν τη δημιουργία μίας Αμερικανικής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία θα είχε την αποκλειστική ευθύνη του νομισματικού ελέγχου και της παραγωγής χρήματος και θα γινόταν η κυρίαρχος δύναμη της αμερικανικής οικονομίας. Το δέλεαρ που πρόσφεραν στους πολιτικούς για να λάβουν την άδεια ίδρυσης της Κεντρικής Τράπεζας ήταν η χρηματοδότηση του κράτους, η εξασφάλιση νομισματικής σταθερότητας και η στήριξη της οικονομικής ανάπτυξης. Ο Washington ζήτησε τη γνώμη διακεκριμένων νομικών και εισαγγελέων για το αν μπορούσε να δώσει τον έλεγχο του χρήματος σε μία ιδιωτική τράπεζα για να πάρει την απάντηση πως κάτι τέτοιο θα ήταν αντισυνταγματικό. Παρόλα αυτά, μέσα στο χαοτικό μεταπολεμικό σκηνικό υπέγραψε το “Τραπεζικό Νομοσχέδιο” παρέχοντας άδεια λειτουργίας στην πρώτη Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ.

Η ίδρυση της Πρώτης Κεντρικής Τράπεζα; Των ΗΠΑ είχε τρομακτικές συνέπειες στην οικονομία μέσα στους πρώτους 10 μήνες λειτουργίας της. Από την πρώτη κιόλας ημέρα, πλημμύρισε τις επιχειρήσεις με δάνεια και τραπεζογραμμάτια δημιουργώντας την ψευδαίσθηση της αύξησης του πλούτου. Ενώ στην αρχή η τεράστια ρευστότητα βοήθησε την αγορά χρεογράφων να εκτοξευτεί και την οικονομία να αναρρώσει, το κλείσιμο της στρόφιγγας και το στέγνωμα της ρευστότητας που ακολούθησε όταν η Τράπεζα ακολούθησε πιο σφιχτή νομισματική πολιτική, οδήγησε στο πρώτο αμερικανικό κραχ, εξωθώντας τους κερδοσκόπους να πουλήσουν τα χρεόγραφα τους σε πολύ χαμηλές τιμές και προκαλώντας οικονομική ύφεση.Η περίοδος ονομάστηκε “Πανικός του 1792” και αντιμετωπίστηκε όπως προκλήθηκε, με την παρέμβαση της Τράπεζας, η οποία έκανε ενέσεις ρευστότητας στην αγορά και επιπλέον προέβη σε αγορά χρεογράφων από τον μεγαλύτερο σε μέγεθος και όγκο συναλλαγών κερδοσκόπο της εποχής, William Duer, η επενδυτική εταιρία του οποίου είχε καταρρεύσει, προκαλώντας το πρώτο κύμα πανικού.Η δημιουργία της φούσκας χρεογράφων και το σπάσιμό της προκάλεσαν τις αντιδράσεις των πολέμιων της ίδρυσης της Τράπεζας, οι οποίοι θυμούνταν και αναφέρονταν στο γεγονός για πολλά χρόνια μετά. Μέσα στον πανικό του 1792 ο Πρόεδρος της πρώτης Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ έγραψε στον William Senton, ταμεία της Τράπεζας της Νέας Υόρκης, προτείνοντας του οι χρηματιστές ομολόγων που δεν είχαν καταστραφεί από την κρίση να προχωρήσουν στη δημιουργία ενός χρηματιστηριακο