Το ενιαίο μισθολόγιο

email του αναγνώστη Πέτρου Κορμικιάρη

Τελικά ορισμένους μήνες κράτησε το θαύμα του ενιαίου μισθολογίου στο Δημόσιο. Πρόκειται για ένα θεσμικό μέτρο που αναγγέλθηκε, σε όλους τους τόνους, ότι θα συντελούσε στον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης και θα εμπέδωνε ένα πνεύμα δικαιοσύνης στο πολύπαθο αυτό τομέα.

Ο σύλλογος των εργαζομένων στο υπουργείο οικονομικών απαίτησε και πέτυχε από μια ασθμαίνουσα και αγχώδη πολιτική ηγεσία να μην ισχύσει γι’ αυτούς ό,τι

ψηφίσθηκε και νομοθετήθηκε για όλους τους υπαλλήλους του δημοσίου. Με αυτό το τρόπο οι υπάλληλοι του συγκεκριμένου υπουργείου κατά βάση, αλλά και ορισμένοι άλλοι, θα αμείβονται με ποσοστό 75% πιο πάνω, σχεδόν θα λαμβάνουν το διπλάσιο μισθό δηλαδή, από τους υπολοίπους πληβείους της δημόσιας διοίκησης. Έτσι η αναντίρρητα ορθή αρχή της διοίκησης ίδια αμοιβή για υπαλλήλους με τα ίδια ή ομοειδή τυπικά και ουσιαστικά προσόντα και με την ίδια ή ομοειδή παρασχεθείσα εργασία ρίχνεται στο πολιτικό καιάδα.

Το αστείο επιχείρημα που επιστρατεύθηκε για να δικαιολογήσει τη μπαγαποντιά είναι ότι αυτό γίνεται μέχρις ότου η οικονομία ξεπεράσει τη κρίση και υιοθετηθεί η πολιτική των μισθολογικών κινήτρων με στόχο την αύξηση της αποδοτικότητας των δημοσίων υπαλλήλων. Δηλαδή, με τις σημερινές συνθήκες, ουδέποτε.

Η καταβύθιση της αξιοπιστίας συνδικαλιστών και πολιτικών θα είχε ενδεχομένως μειωμένο ενδιαφέρον εάν δεν γινόταν σε μια κρίσιμη καμπή για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας, κατά την οποία τα χρήματα που έχουν προβλεφθεί να εξοικονομηθούν από την άδικη και παράλογη πολιτική των περιστολών στο δημόσιο τομέα, θα αναζητηθούν τώρα από τους απόμαχους της ζωής τους συνταξιούχους ή πολύ χειρότερα από τους αναπήρους, δηλαδή από ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες που θα ‘πρεπε να απολαμβάνουν της προσοχής και της ενεργούς συμπαράστασης όλων μας.

Επιβεβαιώνεται περίτρανα ότι φωτόπουλοι εμφιλοχωρούν σε όλους τους χώρους. Προς δόξα της πολιτικής ηγεσίας που όχι μόνο δεν τους καταδιώκει, κατά τις υποσχέσεις της, αλλά τους αυξάνει τους μισθούς τους όποτε το μπορεί. Έστω και στα μουλωχτά.