Υπεύθυνοι, Ενωμένοι, Συναινετικοί

Με μηνύματα προς το εσωτερικό μέτωπο η ομιλία του ΠτΔ στην εκδήλωση μνήμης για τον Εθνάρχη Μακάριο
Απευθυνόμενος προς το Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, ο Νίκος Αναστασιάδης είπε ότι «το γεγονός ότι 40 χρόνια μετά τον θάνατο του Μακαρίου είμαστε εδώ, Ελλάδα και Κύπρος μαζί, να τιμούμε τη μνήμη

του στο ύψιστο αυτό επίπεδο, είναι η καλύτερη επιβεβαίωση των προφητικών λόγων του προκατόχου σας, φίλε Πρόεδρε».

Οι εξελίξεις στο Κυπριακό κυριάρχησαν στη χθεσινή εκδήλωση μνήμης για τον Εθνάρχη Μακάριο, με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να υποστηρίζει ότι η μη λύση μπορεί να είναι χειρότερη αν η λύση είναι κακή. «Όμως η μη λύση είναι εξίσου καταστροφική, αν δίδεται η ευκαιρία να απαντήσεις στα ερωτήματα που καλείσαι από την Ιστορία, να δώσεις μια βιώσιμη, λειτουργική, καθόλα συμβατή με το ευρωπαϊκό κεκτημένο λύση και από δειλία το αποφεύγεις. Αυτό θα ήταν η χειρίστη προς την πατρίδα υπηρεσία. Και θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι με διεκδικητικότητα προβάλλουμε τις αξιώσεις μας».

Σχολιάζοντας τα όσα γίνονται τις τελευταίες μέρες στο εσωτερικό μέτωπο, αλλά και με φόντο τις σχέσεις με την Αθήνα, ο κ. Αναστασιάδης είπε ότι «μπορεί να υπάρχουν διαφωνίες ως προς την ακολουθητέα τακτική, αλλά οι θέσεις αρχών δεν μεταβάλλονται, δεν αλλοιώνονται και δεν υπάρχει υποχώρηση σε αυτά που από κοινού με την ελληνική κυβέρνηση και γενικότερα με την ελληνική ηγεσία, αλλά και τη δική μας πολιτική ηγεσία, τις ομόφωνες αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου έχουμε θέσει ως προϋπόθεση για να απαντήσουμε σε αυτό που βιώνουμε από το 1974».

Ευχαριστώ την Ελλάδα
Απευθυνόμενος προς τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ανέφερε ότι η παρουσία του στη Κύπρο συνιστά μία ακόμη επιβεβαίωση της στενότατης αλλά και αγαστής συνεργασίας μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της μητρός πατρίδας, της ελληνικής κυβέρνησης και γενικότερα του ελληνικού λαού.

«Θέλω θερμά να σας ευχαριστήσω και να εκφράσω εκ μέρους του κυπριακού Ελληνισμού τη βαθύτατη ευγνωμοσύνη για τα όσα μέχρι σήμερα η Ελλάδα έχει προσφέρει, αλλά και για την ανιδιοτελή συμπαράσταση προς τον συνεχιζόμενο αγώνα. Το γεγονός ότι σήμερα, 40 χρόνια μετά τον θάνατο του Μακαρίου, είμαστε εδώ, Ελλάδα και Κύπρος μαζί, να τιμούμε τη μνήμη του στο ύψιστο αυτό επίπεδο, είναι η καλύτερη επιβεβαίωση των προφητικών λόγων του προκατόχου σας, φίλε Πρόεδρε».

Επιτακτική ανάγκη η ενότητα
«Η ενότητα στο εσωτερικό μέτωπο συνιστούσε τότε και αναμφίβολα συνιστά και σήμερα απαραίτητη προϋπόθεση και όπλο στον αγώνα μας για δικαίωση», ανέφερε ο κ. Αναστασιάδης, ο οποίος προσπάθησε να στείλει μήνυμα προς τα κόμματα της αντιπολίτευσης μέσω των αναφορών του για τον Εθνάρχη.

«Ο Μακάριος ευτύχησε να διανύσει ως λαοπρόβλητος ηγέτης την τραχεία και γεμάτη εμπόδια πολιτική του πορεία. Σπάνια ηγέτες συγκεντρώνουν τη λαϊκή υποστήριξη που ο Μακάριος κέρδισε σε χρόνους δύσκολους. Απέκτησε, όμως, και αντιπάλους, χωρίς φραγμούς και αναστολές, που δυστυχώς μετήλθαν των χείριστων μέσων για την αντιμετώπισή του, οδηγώντας μας δυστυχώς, ή επιτρέποντας στην τότε στρατιωτική χούντα να μας οδηγήσουν στα τραγικά γεγονότα του 1974».

Πρόσθεσε ότι «Η πορεία του Εθνάρχη Μακαρίου πρέπει να είναι για μας φάρος και οδηγός πολύτιμος στις δύσκολες μέρες που πορευόμαστε. Πρέπει να διδαχθούμε από την Ιστορία μας, να διδαχθούμε από τη σοφία του ηγέτη, αλλά και από τα λάθη μας. Οφείλουμε να εκτιμήσουμε την αξία της συνεννόησης, της συνεργασίας και της διαβούλευσης, και να αναλογιστούμε τον όλεθρο στον οποίο μπορεί να μας οδηγήσει η διχόνοια και οι συγκρούσεις. Οφείλουμε να είμαστε όλοι και υπεύθυνοι και ενωμένοι και συναινετικοί. Θα πρέπει, πιστεύω, και έτσι υπαγορεύει το εθνικό καλό, ενωμένοι να αγωνιστούμε για την επανένωση της χώρας μας. Όπως εξάλλου θα ήθελε ο Μακάριος. Όπως ακριβώς επιτάσσει το ιστορικό χρέος μας».

Ο τερματισμός της κατοχής πρέπει να είναι κοινός στόχος
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε ότι «η διαπραγμάτευση για επίλυση του Κυπριακού δεν διεξάγεται μεταξύ μας. Ο στόχος για τερματισμό της κατοχής και επανένωση της πατρίδας μας δεν μπορεί να είναι και δεν είναι παρά κοινός στόχος. Παρά τις ενδεχόμενες διαφορετικές προσεγγίσεις, που είναι απολύτως θεμιτές μέσα στο πλαίσιο της Δημοκρατίας, οφείλουμε να κρατήσουμε ψηλά το επίπεδο του διαλόγου και μέσα από συλλογική προσπάθεια να αγωνιστούμε για επίτευξη του κοινού στόχου, ενός στόχου που κανείς από μόνος του -το έχω πει πολλές φορές και το αισθάνομαι και το πιστεύω- δεν μπορεί να πετύχει».

Υποστήριξε ότι «ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πιστός σε αυτό το ιστορικό χρέος και συνεπής στις παρακαταθήκες που ο Εθνάρχης Μακάριος μάς έχει κληροδοτήσει, συνεχίζω τον αγώνα που και οι προκάτοχοί μου ακολουθώντας τις παρακαταθήκες του ακολούθησαν, με μοναδικό στόχο τον τερματισμό του απαράδεκτου στάτους κβο, που για δεκαετίες μας υποχρεώνει να ζούμε σε συνθήκες που δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στην Ευρώπη.

Η σημερινή τάξη πραγμάτων δεν επιτρέπει σε κανέναν πολίτη αυτού του μαρτυρικού τόπου να απολαύσει τα δικαιώματα, τις ελευθερίες και το επίπεδο ευημερίας που όλοι οι άλλοι πολίτες στην υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρούν αδιαμφισβήτητα κεκτημένα». Αντίθετα, το σημερινό απαράδεκτο στάτους κβο συνιστά, ανάμεσα σε άλλα, μόνιμη πηγή διαταραχής της δημογραφικής ισορροπίας και ασφάλειας στο νησί μας».

Δέος και σεβασμός στον Μακάριο
Στον καταληκτικό του λόγο, ο κ. Αναστασιάδης χρησιμοποίησε λόγια του τότε Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Τσάτσου, από τον επικήδειο που είχε εκφωνήσει, που είχε πει πως «...οι μεγάλοι νεκροί δεν εκλείπουν. Η παρουσία τους γίνεται στη μεταθανάτια πορεία τους μέσα στην ιστορία ακόμη πιο έντονη».

«Ο Μακάριος», είπε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, «διετέλεσε πολιτικός αρχηγός του απελευθερωτικού αγώνα, Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κύπρου και πρώτος, και επί 17 συναπτά έτη, Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ταυτίζοντας το όνομά του με τη γέννηση και το ανάθρεμμα του νεοσύστατου κυπριακού κράτους, αλλά και την ανάπτυξη και την πολιτική ωρίμανση της κυπριακής κοινωνίας.

Όταν καλείται ο όποιος ομιλητής, είτε πολιτικός είτε ιστορικός είτε απλός πολίτης, να αναφερθεί στον βίο και το έργο του Μακαρίου, δεν μπορεί παρά να καταλαμβάνεται από δέος και με βαθύτατο σεβασμό να καταγράφει την πολιτική και εθναρχική του διαδρομή».

Ο κ. Αναστασιάδης ανέφερε, ακόμη, ότι «η παραπομπή σε κρίσιμες για την πατρίδα αποφάσεις αναδεικνύει την τόλμη, την υπευθυνότητα, την ηγετική και χαρισματική προσωπικότητά του. Μια προσωπικότητα που γνώριζε με πάθος να διεκδικεί, αλλά και με πραγματισμό να αποφασίζει πάντα με αποκλειστικό γνώμονα το συμφέρον της πατρίδας. Αν κάτι διέκρινε τον Εθνάρχη Μακάριο, περισσότερο από κάθε άλλο, ήταν η οξεία αντίληψη της Ιστορίας.

Αγωνιούσε πάντα για την τελική κρίση της Ιστορίας. Και έχει μεγίστη σημασία για όσους κληθήκαμε να υπηρετήσουμε τον κυπριακό λαό, να έχουμε πάντα την ίδια αγωνία για την τελική κρίση, όχι μόνο των πολιτών, αλλά και του Έθνους και της Ιστορίας».

Τέλος, είπε ότι «Θα μπορούσαν να ειπωθούν πολλά για τις δεκαετίες που διήνυσε στην πολιτική του πορεία και στη θρησκευτική του πανδαισία ο Μακάριος, από τη δεκαετία του ’50 μέχρι τον κρίσιμο εκείνο Αύγουστο του 1977, που ο θάνατος τον στέρησε από τον κυπριακό λαό, την ώρα που τον είχε περισσότερο ίσως από ποτέ ανάγκη».