Το κίβδηλο δίλημμα του σωματέμπορου

Σκέφτηκα λίγο πάνω στην υπερασπιστική γραμμή του 65χρονου Ντομινίκ Στρος-Καν (Dominique Strauss-Kahn), διάσημου οικονομολόγου, πρώην επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, πρώην Υπουργού Οικονομίας της Γαλλίας, πρώην καθηγητή πανεπιστημίου και πρώην πιθανού Προέδρου της Γαλλίας, που όπως έγραψα χθες και όπως συζητείται έντονα στην πατρίδα του και σε όλο τον δυτικό κόσμο, κάθεται στο εδώλιο του δικαστηρίου της πόλης Λιλ

της Γαλλίας, κατηγορούμενος για μαστροπεία.Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, έκανε ομαδικό σεξ με ιερόδουλες που του έστελναν φίλοι του Γάλλοι επιχειρηματίες, που ήθελαν να κερδίσουν την εύνοιά του.Ο Ντομινίκ παραδέχτηκε ότι συμμετείχε σε όργια, που βέβαια δεν είναι έγκλημα όταν γίνεται με την ελεύθερη βούληση των συμμετεχόντων, αλλά ισχυρίζεται ότι δεν γνώριζε ότι οι γυναίκες ήταν πόρνες… Νόμιζε δηλαδή ότι ταξίδευαν χιλιάδες μίλια για να τον συναντήσουν, μαγεμένες από τη γοητεία του και αιχμάλωτες της ακαταμάχητης επιθυμίας για σεξουαλική συνεύρεση μαζί του...Αυτή είναι η υπερασπιστική του γραμμή και αυτή ήταν και στην πρώτη υπόθεση σεξουαλικής φύσης που τον οδήγησε στο δικαστήριο, όταν ισχυρίστηκε ότι η Αμερικανίδα καμαριέρα, του νεοϋρκέζικου ξενοδοχείου όπου διέμενε, έκανε σεξ μαζί του γιατί το ήθελε και όχι γιατί αναγκάστηκε, μετά που της επιτέθηκε σεξουαλικά και την κράτησε όμηρο στο δωμάτιό του.Εφόσον η υπερασπιστική γραμμή στην πρώτη υπόθεση πέτυχε, με την απόσυρση των σε βάρος του κατηγοριών, επειδή η εισαγγελία και το δικαστήριο θεώρησαν «αναξιόπιστη» τη μαρτυρία της γυναίκας, ο Ντομινίκ έχει κάθε δικαίωμα να ελπίζει ότι θα πετύχει και σε αυτήν τη δεύτερη υπόθεση. Γιατί δηλαδή να μην είναι «αναξιόπιστες» οι μαρτυρίες των γυναικών που ισχυρίζονται ότι τις πλήρωνε ο ίδιος και οι ισχυροί φίλοι του, για να του προσφέρουν τις ερωτικές υπηρεσίες τους;Η υπεράσπιση, λοιπόν, συνοψίζεται στη δήλωση του δικηγόρου του: «Σας προκαλώ να πείτε τη διαφορά ανάμεσα σε μια γυμνή πόρνη και σε μια γυμνή κυρία του καλού κόσμου».Ο άνθρωπος του… νόμου(!) δακτυλοδείχνει τις γυναίκες σαν πρόβλημα, ενώ το πρόβλημα είναι ο ίδιος.Πρόκειται για την κυνική επίδειξη ενός ψευτοmacho αντρισμού, που είναι στην πραγματικότητα ένας διαστρεβλωμένος μισογυνισμός και διατυπώνει με τη μεγαλύτερη ευκρίνεια το κίβδηλο δίλημμα του σωματέμπορου και του ανάλγητου εγκληματία. Αυτού δηλαδή που πλουτίζει με τη βία εναντίον των γυναικών, με τον εξευτελισμό και τον ανθρώπινο πόνο που τους προκαλεί, μέσω της σεξουαλικής εκμετάλλευσής τους.Η απάντηση στον εξυπνόβλακα δικηγόρο του Ντομινίκ Στρος-Καν είναι ότι η διαφορά ανάμεσα σε μια γυμνή πόρνη και σε μια γυμνή κυρία, είναι η διαφορά ανάμεσα στον προβληματικό και αξιολύπητο άντρα που πουλά ή αγοράζει γυναίκες, και στον υγιή άντρα που δεν το κάνει ποτέ.