Της ιδιωτικοποίησης το… κάγκελο

Ακόμα και ως τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, παρακολουθούμε το χάος το οποίο ακολούθησε η αλλαγή χεριών του μοναδικού εμπορικού λιμανιού στο νησί.

Παρακολουθήσαμε τον Υπουργό Συγκοινωνιών Μ. Δημητριάδη την Κυριακή, 5 Φεβρουαρίου, να απολογείται για το χάος και να μας διαβεβαιώνει ότι όλα θα πάνε καλά, αλλά χρειάζεται χρόνος για την ομαλή λειτουργία του λιμανιού.

Αλήθεια, όμως, δεν μας είπε πόσα θα στοιχίσει στον ήδη ταλαιπωρημένο Κύπριο φορολογούμενο αυτή η χαοτική μεταφορά

του λιμανιού σε ιδιωτικά χέρια. Δεν μας είπε, αν η Κυβέρνηση έχει «μετρήσει τα κουκιά της» για τη ζημιά στην ήδη κουτσουρεμένη οικονομία της χώρας. Σηκώνει το «success story» της οικονομίας άλλο πλήγμα; Θα αποζημιώσει αυτούς που πλήγηκαν και με τι λεφτά; Και ποιος θα αποζημιώσει; Το κράτος και πάλιν ή ο ιδιώτης;

Μήπως χρειάζεται να θυμίσουμε στην Κυβέρνηση, εμείς οι φορολογούμενοι πολίτες αυτού του τόπου, ότι είμαστε ένα νησί με ένα και μοναδικό εμπορικό λιμάνι, ζωτικής σημασίας; Για τον λόγο αυτό, η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού θα έπρεπε να γίνει με τον πιο ομαλό τρόπο, ώστε να μην υπάρξουν προβλήματα ή τουλάχιστον να περιοριστούν σε πολύ μικρή έκταση.

Αυτό που ζήσαμε αυτές τις μέρες, μόνο απαράδεκτο μπορεί να χαρακτηριστεί. Δεν είμαστε σε θέση να πειραματιζόμαστε με την οικονομία μας, ούτε μπορούμε να δεχθούμε δουλειές του ποδαριού.

Έχουν παρέλθει οι μέρες του πειραματισμού και του ωχαδελφισμού. Έχουμε πληρώσει ακριβά το τίμημα της ανεπάρκειας, της ανικανότητας και της ατιμωρησίας.

Δεν μπορεί συνεχώς αυτή η χώρα να μπαίνει στο εργαστήρι πειραμάτων. Και αφού οι Κυβερνώντες ολημερίς μάς λένε ότι θα φέρουν αλλαγές και όλα θα αλλάξουν προς το καλύτερο – άσχετο αν έχει μείνει μόνον ένας χρόνος διακυβέρνησης – ας αρχίσουν πρώτα από την αλλαγή στους χειρισμούς τους σε τέτοια πολύ σοβαρά θέματα.

Θέλουμε πρόοδο και όχι οπισθοδρομήσεις. Θέλουμε να έχουμε ένα καλύτερο μέλλον από αυτό που ζούμε. Και, προπαντός, δεν μπορεί η οικονομία της χώρας πλέον να είναι υποχείριο στα χέρια κάποιων που δεν μπορούν να τη χειριστούν σωστά.

Η απορία που γεννιέται είναι αν θα προχωρήσει η Κυβέρνηση σε ιδιωτικοποιήσεις και άλλων οργανισμών ζωτικής σημασίας και αν θα ζήσουμε και άλλο χάος. Αυτές οι ιδιωτικοποιήσεις θα φέρουν την πολυπόθητη ανάπτυξη και θα είναι προς το όφελος των πολιτών;

Η πράξη, πάντως, άλλα δείχνει ως τώρα. Αναμένουμε να δούμε κάποιαν αλλαγή στην οικονομική πολιτική που ακολουθείται όλα αυτά τα χρόνια. Γιατί, «success story» δεν είναι να βγαίνει μια χώρα από το μνημόνιο, αλλά να γίνονται κινήσεις που να φέρουν ανάπτυξη και να παρέχουν δουλειά σε όλα τα στρώματα της κοινωνίας. Δυστυχώς, δεν είναι αυτό που ζούμε. Οι αριθμοί της ανεργίας μιλούν από μόνοι τους.

Αναμένω ότι σύντομα θα ακούσουμε και το κόστος μεταφοράς του λιμανιού σε ιδιωτικά χέρια, ώστε να βάλουμε στη ζυγαριά τα πλην και τα συν.

Και όπως είπε ο συμπαθέστατος Υπουργός Συγκοινωνιών, «το λιμάνι είναι λιμάνι και πρέπει να λειτουργεί ως λιμάνι». Αναμένουμε να το δούμε να πραγματοποιείται.

Tα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com