Ομόνοια: Χωρίς δυνατότητες, πλάνο και ελπίδα

H Ομόνοια κέρδισε σήμερα και μάλιστα με ανατροπή. Και όμως και τα δύο πάνε περίπατο μετά τη τραγική της εμφάνιση.

Περίεργο, αλλά φυσιολογικό. Μόνο σημείο συζήτησης είναι πλέον η κάκιστη παρουσία της από την αρχή της χρονιάς, με αποκορύφωμα την σημερινή εμφάνιση. Ακόμη και ο ποιο αισιόδοξος και υπομονετικός της οπαδός, χάνει τη πίστη του. Στα πρότζεκτ, στη πίστωση χρόνου, στην απόλυτη βεβαιότητα προπονητή, τεχνικού διευθυντή

και παραγόντων (μέχρι πριν το σημερινό αγώνα) για ανάκαμψη. Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν μαγικά ραβδιά για μεταμορφώσεις. Η εικόνα είναι πεντακάθαρη μετά από 9 επίσημα παιχνίδια και σήμερα ήταν απλά το αποκορύφωμα και η επιβεβαίωση. Η Ομόνοια είναι μία μετριότατη ομάδα, με πολύ λίγες καλές μονάδες και αρκετές μέτριες.

Μία ομάδα που δεν μπορεί να επιβληθεί κόντρα σε Αναγέννηση, Καρμιώτισσα, Δόξα (με όλο το σεβασμό προς αυτές και με ένα μεγάλο μπράβο που με το πολύ μικρότερο τους μπάτζετ φτιάχνουν αξιόλογα σύνολα). Ο Νταμπίζας έχει αποτύχει στις επιλογές του , δημιουργώντας ένα ρόστερ που όχι μόνο δεν έχει το υποφερτό βάθος, αλλά και που δεν έχει καν επιφάνεια. Από πλευράς προπονητή, όση δουλειά και να κάνει στη προπόνηση, το πλάνο δε δουλεύει. Τεράστιες τρύπες και χαμηλή ποιότητα στην άμυνα. Σε οκτώ συνεχόμενα ματς δέχεται γκολ. Η μεσαία γραμμή δεν μπορεί να λειτουργήσει. Τα ατομικό ταλέντο των επιθετικών δεν αρκεί. Για να μην μπούμε σε λεπτομέρειες, είναι καθαρό ότι η Ομόνοια δεν είναι ομάδα, δεν έχει ταυτότητα και προσανατολισμό. Ίσως λόγω προπονητή και ίσως λόγω έλλειψης δυνατοτήτων.

Το θέμα ήταν όμως πως ήταν τόσο ξεκάθαρο εδώ και καιρό και δεν λήφθηκαν μέτρα. Ούτε μετά τον ευρωπαϊκό αποκλεισμό (αντί κινήσεων ενίσχυσης, γινόταν αποδυνάμωση), ούτε μετά τον αγώνα με την Δόξα, έγιναν κάποιες δραστικές κινήσεις. Το πρόβλημα είναι τεράστιο και πρώτα από όλα πρέπει να γίνει η παραδοχή του, χωρίς υποσχέσεις και ευχέλαια. Χρόνος δεν υπάρχει, η πίεση μεγαλώνει, η απογοήτευση είναι τεράστια και οι αποφάσεις επιβάλλονται. Με τέτοια εικόνα που να γίνει λόγος για στόχους. Και το κυριότερο έρχονται ντέρμπι, εκεί όπου η αδυναμίες φαίνονται πιο εύκολα.