Εθνικό ανοσιούργημα

Θα διαχωρίσουμε την ηγεσία του ΔΗΣΥ από τον προδομένο κόσμο του ΔΗΣΥ. Εκείνους όλους τους ανθρώπους, που είχαν πιστεύσει στα οράματα της εθνικοφροσύνης, στους εθνικούς αγώνες του κυπριακού Ελληνισμού, στην Ελλάδα, που ενεπνεύσθησαν από τα οράματα, τις θυσίες και τους στόχους του Αγώνα της ΕΟΚΑ. Εκείνους, οι οποίοι το 2004 αποδοκίμασαν, με συντριπτική πλειοψηφία, την ηγεσία του κόμματος και αρνήθηκαν να επικυρώσουν με ένα "ναι" την παράδοση της Κύπρου

Πιστός στις αρχές, στα οράματα και στις αξίες που δημιούργησαν τον Δημοκρατικό Συναγερμό και τον κατέστησαν πρώτη κομματική δύναμη του τόπου, παραμένει στη συντριπτική πλειοψηφία του ο κόσμος του Δημοκρατικού Συναγερμού. Ελάχιστους μόλυναν και ελάχιστων ευνούχισαν την εθνική συνείδηση, τα επαναπροσεγγιστικά σεμινάρια και οι "ρεαλιστικές" επιλογές της ηγεσίας του.

Αμείλικτο παραμένει το ερώτημα: Αυτοί οι υπερήφανοι Έλληνες εγκρίνουν τις σημερινές πολιτικές της ηγεσίας του ΔΗΣΥ; Πόσο εκφράζει τους ψηφοφόρους του κόμματος η ικανοποίηση των όρων του Ακιντζί, η απαγόρευση επισκέψεων στην Ακρόπολη, επειδή "ενισχύει το εθνικιστικό αίσθημα", η απαγόρευση επισκέψεων στα Φυλακισμένα Μνήματα, επειδή η θέα της αγχόνης πάνω στην οποία μαρτύρησαν τα αμούστακα παλληκάρια της ΕΟΚΑ, είναι δυνατόν να προκαλέσει "ψυχολογικά τραύματα" στα παιδιά;

Συνταυτίζονται με την προτροπή του Προέδρου Αναστασιάδη, όπως διακοπούν οι ομφάλιοι λώροι με την Ελλάδα; Συνταυτίζονται με πολιτικές που αποδίδουν καλές προθέσεις στην κατοχική χώρα και συμφωνούν ότι ο ηγέτης τους έχει κοινά οράματα με τον κατοχικό εγκάθετο; Συνταυτίζονται με τα πανηγύρια που στήνει η ηγεσία στα γήπεδα της Τσετίν Καγιά και χειροκροτούν την πλήρη ΑΚΕΛοποίηση του κόμματος στις επαναπροσεγγιστικές θεωρίες;

Δεν πιστεύουμε πως ο κόσμος του ΔΗΣΥ έχει αλλαξοπιστήσει και αλλοιωθεί σε αυτόν τον τραγικό βαθμό. Παραμένει αγνός, ελληνοκεντρικός και πανέτοιμος για νέους εθνικούς αγώνες. Αυτή η ηγεσία δεν τον εκφράζει. Ούτε ως συναγερμικό, ούτε ως Έλληνα Κύπριο.

Οφείλει να τερματίσει την ανοχή. Και να αγωνισθεί, ώστε το κόμμα να επιστρέψει στις ρίζες του, στις αρχές και στα οράματα, με τα οποία ενέπνευσε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους και αξιώθηκε να καταστεί η πρώτη εθνική πολιτική δύναμη του τόπου. Δεν υπάρχουν δρόμοι διαφυγής. Είτε η ηγεσία πρέπει να ξαναδώσει στον Δημοκρατικό Συναγερμό τη χαμένη εθνική του ταυτότητα, είτε πρέπει να απέλθει.

Η ηγεσία του ΔΗΣΥ εμπαίζει τον κόσμο του κόμματος, αλλά δεν μπορεί να εμπαίζει και τους νεκρούς ήρωες, οι οποίοι για δεκαετίες υπήρξαν ζώντες καθοδηγητές της πορείας του εθνικόφρονος κόσμου. Τα πυρίκαυστα σώματα του Αυξεντίου, του Μάτση, του Δράκου και τα οράματα του Παλληκαρίδη, του Καραολή και όλων των μεγάλων πρωταγωνιστών της μεγαλύτερης εθνικής ανάτασης του κυπριακού Ελληνισμού, δεν μπορεί να προσφέρονται ως θυσία στη διζωνική ομοσπονδία και στον εκτουρκισμό της Κύπρου. Εθνικό ανοσιούργημα είναι ό,τι επιχειρεί η ηγεσία του ΔΗΣΥ. Οι ήρωές μας είχαν όραμα. Η ηγεσία του ΔΗΣΥ το μετατρέπει σε εφιάλτη και κόλαση.

Δεν απαρνείται την Ακρόπολη και δεν αποκόπτει τους ομφάλιους λώρους με την Ελλάδα, ο κόσμος του Δημοκρατικού Συναγερμού. Δεν αποστρέφει το βλέμμα από τα Φυλακισμένα Μνήματα και δεν παραδίδει την Κύπρο στο τουρκικό θηρίο. Μεγάλα οράματα μπορεί να κατέστησαν ανέφικτα από τους αδύναμους ηγέτες αυτού του τόπου, αλλά αποτελούν την Ιστορία μας. Και αυτή η Ιστορία δεν ξεγράφεται, ούτε με βλακώδεις τροπολογίες, ούτε με επισκέψεις στην αυλή του Αρταξέρξη, ούτε με ικανοποίηση όρων αδίστακτων δικτατορίσκων, ούτε με λύσεις κατάργησης του κυπριακού κράτους.

Αυτό το κράτος θεμελιώθηκε πάνω στα ιερά κόκκαλα μεγάλων αγωνιστών και οραματιστών. Δεν το δημιούργησε, ουδείς Αναστασιάδης, ουδείς Αβέρωφ, ουδείς Κυπριανού. Και κανένα δικαίωμα και καμία λαϊκή εξουσιοδότηση δεν έχουν να το παραδώσουν χωρίς Ιστορία, χωρίς Ελληνισμό και χωρίς εθνική ταυτότητα, σε βαρβάρους...