Ελλάδα, Eκλογές 2015: Η ήττα πίσω από τη νίκη της «αλλαγής»

Ελλάδα, Ιανουάριος του 2015 και ίσως οι πιο κρίσιμες εκλογές για τη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας, μετά το 1974, καταφέρνουν να ρίξουν τη μεταπολίτευση.

Τα ΜΜΕ, ο Λαζόπουλος και ο ελληνικός λαός στην πλειοψηφία του πανηγυρίζουν για την πολιτική αλλαγή που επήλθε επιτέλους στη χώρα. Η δικομματική δικτατορία

του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έφτασε στο τέλος της και ένα αριστερό (όπως θέλει να ονομάζεται) κόμμα βρίσκεται για πρώτη φορά στην εξουσία, υποσχόμενο αλλαγές και επαναστάσεις κατά του ευρωπαϊκού κατεστημένου και της ΤΡΟΙΚΑ. Εξάλλου, μιλάμε για μία βουλή που μετά από 90 χρόνια δε θα έχει το όνομα «Παπανδρέου» στα έδρανά του. Το να μην πανηγυρίζουμε για το μεγάλο αυτό επίτευγμα του ελληνικού λαού που άργησε, αλλά ξύπνησε, δε θα ήταν σοφό. Εξάλλου, λίγα χρόνια πριν, το να βρίσκεται ένα αριστερό κόμμα στην εξουσία ακουγόταν ως ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Ας μην ξεχνάμε τι έγινε την προηγούμενη φορά που οι αριστερές δυνάμεις στην Ελλάδα προσπάθησαν να το πράξουν (Δεκεμβριανά).

Και μέχρι εδώ όλα καλά. Ο θρίαμβος της αριστεράς και του Αλέξη Τσίπρα γιορτάζεται σε όλη την Ελλάδα και η ελπίδα έχει φουντώσει ξανά στην καρδιά του ελληνικού λαού. Μήπως όμως η ιστορική αυτή επιτυχία, μας έχει τραβήξει την προσοχή αλλού, μακριά από τον κίνδυνο που έρχεται από την ακροδεξιά;

Έχουμε δει πολλές φορές στην ιστορία ακραία πολιτικά στοιχεία να δυναμώνουν και εν τέλει να εξουσιάζουν οικονομικά και κοινωνικά διαλυμένες χώρες. Τρανταχτό παράδειγμα, αυτό του Χίτλερ και των Ναζί, οι οποίοι κατάφεραν μέσα σε μία οικονομικά διαλυμένη χώρα να εξουσιάσουν και μάλιστα με την ψήφο του κόσμου, γιατί απλούστατα αυτός δεν είχε κάπου αλλού πλέον να στραφεί. Είχε ‘δοκιμάσει’ όλα τα υπόλοιπα. (Και αυτά σε πολύ γενικές γραμμές, γιατί ο τρόπος που ο Χίτλερ πήρε την εξουσία χρήζει μεγάλης ανάλυσης, κάτι που δεν είναι απαραίτητο να γίνει σε αυτό το άρθρο).

Η αριστερά λοιπόν στην Ελλάδα αποτελεί μία μεν διαφορετική και στην ουσία μοναδική πολιτική λύση, όμως τι γίνεται στην περίπτωση που αυτή αποτύχει ή δεν εκπληρώσει τις προσταγές του λαού. Μήπως η απογοήτευση θα οδηγήσει σε μία πιο ακραία επιλογή την επόμενη φορά, μη έχοντας εξάλλου άλλη επιλογή; Η Χρυσή Αυγή, κατατάχθηκε τρίτη στο εκλογικό αποτέλεσμα και φαίνεται, παρόλο που η ηγεσία της βρίσκεται στις φυλακές, ότι όχι μόνο ήλθε για να μείνει, αλλά και για να δυναμώσει. Περιμένει και αισθάνεται την αποτυχία της αριστεράς και θα παρουσιαστεί ως λυτρωτής του ελληνικού λαού την καταλληλότερη στιγμή. Τη στιγμή ίσως που άλλη επιλογή δε θα υπάρχει. Το ότι 388.447 άνθρωποι ψήφισαν Χρυσή Αυγή και εν τούτοις έχουν φασιστικές και εγκληματικές αντιλήψεις, θα έπρεπε να μας σβήσει το χαμόγελο από τα χείλη και να μας προβληματίσει. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι από την προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση το κόμμα έχασε 160.000, όμως για πραγματική νίκη θα μιλάμε μόνο όταν αυτό βρεθεί εκτός βουλής.Ποιοι είναι αυτοί που εξαπλώνουν τη νεοναζιστική ιδεολογία στην Ελλάδα, γιατί τους αφήνουμε, γιατί και ποιοι τους ακολουθούν, γιατί το ίδιο το κόμμα δεν έχει ακόμη καταργηθεί από την πολιτεία, όταν στην ίδια τη Γερμανία και σε άλλες χώρες θεωρείται παράνομο;

Ο λαός ναι μεν ψήφισε την αλλαγή, όμως μία μεγάλη μερίδα του έδωσε χώρο και ελπίδα στο φασισμό κάποια μέρα να κυβερνήσει!

Πράξια Αρέστη, αναγνώστρια Sigmalive

Tα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του SigmaLive.com