Απολογισμός Εκλογών 2016

Όλοι ισχυρίζονται πως αυτές οι βουλευτικές εκλογές στιγματίστηκαν κυρίως από την αποχή. Εγώ τολμώ να ισχυριστώ πως βασίστηκαν κυρίως σε τρεις βασικούς άξονες. Αρχικά στην πολυφωνία, μεταγενέστερα στη νεολαία και εν τέλει στην αποχή.

Στις Βουλευτικές Εκλογές του 2016 μάθαμε πολλά, είδαμε πολλά, διδαχτήκαμε πολλά. Η εσωστρέφεια και οι πεπαλαιωμένοι μηχανισμοί αναζήτησης και εξεύρεσης ψήφων, σκούριασαν πλέον μέσα στα συρτάρια της ιστορίας και

απαξιώθηκαν από τον μέσο πολιτικά σκεπτόμενο πολίτη. Ο τελευταίος κατάφερε να ξεπεράσει εαυτόν, να αποποιηθεί τις παλαιοκρατικές, οικογενειακές και άλλες ταμπέλες που κατά καιρούς του επισύναψαν, και πήγε στην κάλπη για να στηρίξει διαφορετικά χρώματα, τάσεις κι απόψεις. Εκ του αποτελέσματος αυτό διαφαίνεται μέσα από την ύπαρξη 8 κομμάτων στα έδρανα της Βουλής.

Αυτό είναι κάτι πρωτοφανές αλλά και πρωτόγνωρο για την Κύπρο, ένα καινοτομικό εγχείρημα για την Κυπριακή Βουλή, αν και άκρος συνηθισμένο και θεμιτό σε εξελιγμένες πολιτικά κοινωνίες. Η έννοια της κομματοκρατίας είχε εισχωρήσει στο λεξιλόγιο μας σαν κάτι το άσχημο, το αδύναμο και το απαξιωτικό. Ωστόσο επί της ουσίας, προνοεί αυτό ακριβώς που τελικά επιτεύχθηκε για πρώτη φορά στα κυπριακά χρονικά: την πολυφωνία. Υπήρξε δηλαδή μια στροφή 180 μοιρών από τον φανατισμό και τον διπολισμό, στην υγιή σκέψη και στις δημοκρατικές αξίες. Επιτύχαμε, δηλαδή, την ύπαρξη μονάδων και συνόλων που θα προβληματίζονται και θα συζητούν για να επιτυγχάνουν να νομοθετούν αξιοκρατικά, όπως ακριβώς προνοεί η νομοθετική εξουσία. Επιτέλους για πρώτη φορά, φαίνεται να μετεξελισσόμαστε σε ένα κράτος που αντιλαμβάνεται το σύστημα, ενισχύοντας το κατάλληλα και ποικιλοτρόπως.

Εν συνεπεία ο κόσμος φάνηκε να στηρίζει κατά κύριο λόγω πρωτίστως νέα άτομα, με ανοικτά μυαλά και δεσμεύσεις , τα οποία προσπαθούν να αγγίξουν το εφικτό, προτείνοντας ουσιαστικές λύσεις. Εν έτη 2016 απομυθοποιούμε σαν κοινωνία τους καρεκλοκενταύρους και αναζητούμε ανθρώπους συνεσταλμένους, ικανούς και άξιους να αγωνιστούν στις επάλξεις ούτως να επιτύχουν το καλύτερο δυνατό.

Προς Θεού, δεν μπορεί κάποιος να ισχυριστεί πως η σύνθεση της νέας βουλής θα στερείτε ατόμων που πιθανόν να υποκύψουν σε ατασθαλίες, ωστόσο, ο κόσμος προσπάθησε να (μετ) εξελίξει, είτε -ίσως- από ανάγκη, είτε από αγανάκτηση, άτομα τα οποία δεν έχουν ξαναδοκιμαστεί στα έδρανα του Νομοθετικού Οργάνου του κράτους, στο παρελθόν. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων άτομα νέα, φρέσκα και διαφορετικά, όχι απαραίτητα νέα σε ηλικία, αλλά κατά κύριον λόγο άτομα με ορθολογιστικό τρόπο σκέψης.

Τέλος, πολλοί ισχυρίζονται πως η αποχή είναι η νικήτρια των προχθεσινών εκλογών. Τωόντι το ποσοστό του 33% δεν αφήνει κανένα υγιή σκεπτόμενο πολίτη ευχαριστημένο. Η απαξίωση της Νομοθετικής Εξουσίας από τους πολίτες επιβάλλεται να μας προβληματίσει καθολικά. Πρέπει να λειτουργήσουμε σαν σύνολο για να επιτύχουμε τη σωστή ενημέρωση και εκπαίδευση. Χρειάζεται να αντιληφθούμε σαν σύνολο τους λόγους που οι πολίτες απαξιώνουν τους πολιτικούς και αποποιούνται των πολιτικών τους δικαιωμάτων αλλά κι ευθυνών. Για ποιο λόγο αφήνουν τους λίγους να αποφασίζουν για όλους.

Στατιστικά, όμως, η αποχή ίσως να είναι επί της ουσίας πιο πλασματική από ότι αρχικά εκτιμήσαμε. Μέσα στο 33% υπάρχουν άτομα τα οποία δεν μπορούσαν για τον ένα ή για τον άλλο λόγο πρακτικά, να εξασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα. Κατ' αρχάς πρέπει να υπολογίσουμε σε αυτό το ποσοστό τους εγγεγραμμένους για τις Ευρωβουλευτικές Τ/Κ. Επίσης πρέπει να υπολογίσουμε την πλειοψηφία των φοιτητών και εργαζομένων στο εξωτερικό νέων ατόμων οι οποίοι λόγω αναζήτησης ενός καλύτερου πλαισίου εργασίας ζουν στη Ευρώπη, στην Αμερική, στην Αυστραλία, ακόμα και στη Μέση Ανατολή. Ενδεχομένως λοιπόν το σύστημα να πάσχει κυρίως λόγω κρίσης και όχι απαραίτητα λόγω απαξίωσης.

Συνοπτικά αυτές οι εκλογές πρέπει να χρησιμοποιηθούν σαν δείγμα για να αντιληφθούμε όλοι τις νέες πραγματικότητες της Κυπριακής Κοινωνίας. Να ανασυγκροτηθούμε σαν οικοδόμημα και να εξελιχτούμε σαν άτομα, για να επιτύχουμε την αναδιάρθρωση της σχετικά νεαρής ηλικιακά Κυπριακής Δημοκρατίας. Να αφήσουμε στην άκρη το φανατισμό και τις εντάσεις και να σκύψουμε όλοι στη δουλειά για να επιτύχουμε κάποτε την σωστή και ομαλή λειτουργία των μηχανισμών και των αξιών του Κράτους μας. Αυτό προνοεί, ουσιαστικά, η ύπαρξη ενός Δημοκρατικού μοντέλου κράτους, το οποίο επιβάλλεται να σέβεται τον πολίτη, τις απόψεις του αλλά και τους προβληματισμούς του.

H Αντωνία Φράγκου είναι Αντιπρόεδρος ΔΗ.ΠΑ.Κ.Φ. Αναγέννησης Η.Β., απερχόμενο μέλος της Ε.Φ.Ε.Κ. Η.Β.

Τα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com