Απαιτούνται άμεσες αποφάσεις

Το χαρτάκι της 46χρονης κυρίας Μάρθας Ρένι Κόλεϊ - στην πόλη Οσετ της Αγγλίας - στην πόρτα του μαγαζιού της γράφει:
«Προσοχή!
Προσέξτε όλοι.
Είμαι μαύρη και θα παραμείνω μαύρη.
Εάν είστε αλλεργικοί στους μαύρους μην εισέρχεστε.
Αν όμως σας αρέσουν τα ποιοτικά και υγιεινά γεύματα σε ένα περιβάλλον ευχάριστο και καθαρό, τότε ελάτε μέσα. Δεν δαγκώνω !
Ευχαριστώ»

** «Βρίσκομαι εδώ περίπου δυόμισι χρόνια και συνέβαινε πάντοτε από την πρώτη κιόλας ημέρα. Διατηρώ το μέρος καθαρό και φτιάχνω καλό φαγητό. Δε βρίσκω άλλο λόγο για να μη θέλουν οι άνθρωποι να τρώνε εδώ. Δεν είναι ότι έχω δύο κεφάλια ή κάτι παρόμοιο. Την προηγούμενη εβδομάδα αποφάσισα ότι δεν θα το ανεχτώ άλλο, Η κόρη μου κορόιδευε και δεν πίστευε ποτέ ότι θα το έβαζα στο παράθυρο». Η κ.Κόλεϊ έχει τρία παιδιά.

Αθλιο πράγμα ο ρατσισμός, η τυφλή βία, το μίσος χωρίς λόγο και νόημα...η απύθμενη βλακεία,ο υπερφίαλος εγωισμός.Οι τενεκέδες που νομίζουν οτι "κάτι είναι". Οι άνθρωποι που είναι "ελαφριοί" στο μυαλό σαν φελλοί και θέλουν το απόλυτο τίποτα να το μετατρέψουν "σε κάτι ανώτερο" με βία,μίσος και κακία.

Ολους αυτούς, πως τους αντιμετωπίζεις; Με χαμόγελο; Στρέφοντας και το άλλο μάγουλο; Πως πχ μπορούσες τα χρόνια 1930-1940 να πείσεις τους Ναζί να μη είναι...Ναζί; Και να μην γεμίσουν την ανθρωπότητα με αίμα,δάκρυα και πόνο; Μόνο όταν συνετρίβησαν απο μια ανώτερη δύναμη απο αυτούς, απαλαχθήκαμε. Υπάρχει βέβαια και το παράδειγμα του Μαχάτμα Γκάντι στην Ινδία που με την "μη βία" κατάφερε να απαλλαγεί απο την "αγγλική αυτοκρατορία"(αλλά τι έμεινε στη θέση της;).

Είναι βέβαιο οτι πρέπει να πάρουμε δύσκολες αποφάσεις και μάλιστα άμεσα....(καθώς και η ελληνική κοινωνία κονιορτοποιείται και συνθλίβεται εσκεμμένα,μεθοδικά και σαδιστικά).