Μετά την Ελλάδα, η Ιταλία και μετά, ποιος;

Ποιος θα ‘ναι ο επόμενος;...
Το ερώτημα αυτό κυριαρχεί από χθες το απόγευμα στην Ευρώπη, μετά το σπάσιμο του ορίου του 7%, ως κόστους δανεισμού της Ιταλίας από τις αγορές.
Ως γνωστόν, αυτό είναι το όριο που οδηγεί απευθείας στην τριπλή επιτήρηση (ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ) και η ιταλική οικονομια το έχει πλέον «κατακτήσει». Και μπορεί η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι να διαβεβαιώνει, εμμέσως πλην σαφώς ότι μετά την ψήφιση του προυπολογισμού για το 2012, την ερχόμενη εβδομάδα, θα παραιτηθεί, ωστόσο, αυτό δεν φαίνεται να αρκεί στις αγορές.
Το spread του 10ετούς ιταλικού ομολόγου κατέρριψε με τη σειρά του το φράγμα των 500 μονάδων βάσης κι όλα δείχνουν ότι ο δρόμος που πήρε η Ιταλία θα είναι χωρίς επιστροφή. Το ίδιο ισχύει και με την ΕΕ, η οποία υπολογίζει ότι για τη διάσωση τηςς Ρώμης θα πρέπει να διαθέσει ένα ποσό της τάξης του 1,8 τρις ευρώ! Το οποίο, όμως, δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να διασφαλιστεί ούτε μέσω του EFSF, ούτε μέσω οποιουδήποτε άλλου τρόπου.
Κατά συνέπεια, το στοίχημα της ευρωπαικής διάσωσης ενδεχομένως να κινδυνεύει να χαθεί συνολικά. Ο φόβος αυτός αρχίζει να γίνεται κυρίαρχος και στη Γαλλία, η οποία ετοιμάζεται να δώσει τον υπέρ πάντων αγώνα για τη διαφύλαξη του υψηλού της rating (“AAA”). Το θέμα εξελίσσεται σε κυρίαρχο της προεκλογικής περιόδου, που βρίσκεται σε εξέλιξη ήδη, ενώ δείχνει να ανησυχεί πλέον και τη Γερμανία.
Η οποία, μόλις τώρα, δείχνει να αντιλαμβάνεται ότι αν είχε δράσει αμεσότερα και είχε λύσει γρηγορότερα το ελληνικό ζήτημα, με ένα ποσό της τάξης των περίπου 300 δις ευρώ, ενδεχομένως να είχε αποφύγει όλη αυτή την περιπέτεια…

newscode.gr