Στην κουζίνα ολοταχώς!

Σκεφτόμουν εμένα, φίλες και γνωστές, πριν δέκα/δεκαπέντε χρόνια: το όνειρό μας; Να γίνουμε κορίτσια καριέρας! Να δουλεύουμε πολλές ώρες, να ντυνόμαστε εκπληκτικά, να έχουμε το δικό μας γραφείο…

Τα κορίτσια καριέρας και οι γυναίκες που άφηναν πίσω την οικογένεια και το γάμο, ναι, ήταν πολλά. Η καριέρα υποσχόταν νέους δρόμους, γνωριμίες, ευκαιρίες ζωής, ψυχαγωγία, meetings και events, σε σημείο που πολλές γυναίκες να έχουν ξεχάσει πώς είναι το σπίτι τους. Όσες κατάφερναν να κάνουν οικογένεια, ένιωθαν τύψεις για τις ώρες που έλειπαν από το σπίτι, οικιακοί βοηθοί μεγάλωναν τα παιδιά τους,

κάποιες που ήταν αδέσμευτες, έμεναν τελικά μόνες τους τη στιγμή που έκλειναν την πόρτα στο σπίτι τους!

Αν μου έλεγε κάποιος πριν δέκα χρόνια πως τα πράγματα θα άλλαζαν άρδην θα τον θεωρούσα τρελό!!! Οι γυναίκες καριέρας είναι λίγες σήμερα, εξάλλου η ανεργία στις γυναίκες χτυπάει ήδη κόκκινο, οι γυναίκες έμαθαν να ράβουν, να πλέκουν, να μην παραγγέλνουν από delivery, έμαθαν ναι, να μαγειρεύουν, θέλουν να κάνουν παιδιά, ψάχνουν την ευτυχία στην ασφάλεια του σπιτιού τους. Άλλαξαν όμως και τα δεδομένα. Πριν δέκα χρόνια ήταν σύνηθες το γεγονός να βγαίνεις τουλάχιστον δυο με τρεις φορές την εβδομάδα, να διασκεδάζεις, να νιώθεις βολικά και άνετα εκτός σπιτιού και όχι εντός.

Επιλογικά, η επιστροφή στο σπίτι μου αρέσει. Δεν μου αρέσει η καθίζηση στο σπίτι. Οι γυναίκες θα ήθελα να κυκλοφορούν πιο πολύ, να μαθαίνουν περισσότερα πράγματα, να είναι πιο τολμηρές στις επιλογές τους, να αγαπούν ναι μεν την οικογένεια αλλά να έχουν και ζωή έξω από αυτή, ενδιαφέροντα και χόμπι! Κλειστήκαμε στο σπίτι… για να το εκτιμήσουμε και να το αγαπήσουμε περισσότερο όχι μόνο καλό είναι να κυκλοφορούμε που και που αλλά να βρούμε και τρόπους να αξιοποιήσουμε δημιουργικά αυτή την επιστροφή…