ΚΑΒΑΛΙΕΡΑΤΟΣ | Σε όποιον αρέσει, για τους άλλους δεν θα μπορέσει...

Ο Νίκος δεν έγινε μέσα σε μια μέρα ένας σπουδαίος μπασκετμπολίστας μόνο και μόνο επειδή έδωσε 11 ασίστ. Απλά η εμφάνιση που έκανε απέναντι στην Τουρκία είναι μια καλή απάντηση σε όσους υποστηρίζουν εδώ και χρόνια ότι δεν υπάρχει παίκτης Ζήσης...

Μην νομίζετε ότι θα τα ξέρει ή δεν τα διαβάζει αυτά ο Νικόλας. Ξέρει τα πάντα, είναι ενημερωμένος για τα... πάντα. Για ό,τι λένε για τον ίδιο, για τον Σπανούλη, για όλους. Οπως ξέρει ανά πάσα ώρα και στιγμή όλα τα σενάρια του Ευρωμπάσκετ,

πώς προκρίνεται ή μένει έξω μια ομάδα. Οποιος έχει απορία, πηγαίνει μια βόλτα μέχρι τον Ζήση και παίρνει απαντήσεις.

Είναι άνθρωπος - κομπιούτερ σε όλα τα επίπεδα, γι αυτό και οι προπονητές του τον λατρεύουν. Ο Μπλατ, ο Πιανιτζιάνι, ο Κατσικάρης, ο Τρινκιέρι.

Βέβαια ο τρόπος παιχνιδιού του έχει πάψει να είναι εμπορικός. Ως παίδας ξεκίνησε ως σούπερ σκόρερ, στο Ευρωμπάσκετ του 2005 (σε ηλικία 22 ετών) ήταν πρώτος σκόρερ της Ελλάδας, στην πορεία έγινε ρολίστας πολυτελείας. Κάθε φορά, όμως, που τον καλούσε το καθήκον, έβγαινε μπροστά. Φορούσε τον μανδύα του ηγέτη.

Το έκανε με ιδανικό τρόπο κόντρα στην Τουρκία. Εβαλε μόνο 6 πόντους, αλλά έκανε όλο το παιχνίδι της Εθνικής. Εδωσε 11 έτοιμα καλάθια, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για άλλα τόσα. Είχε ηρεμία, έκανε μόνο ένα λάθος. Η συνεργασία του με τον Μπουρούση ήταν άψογη, το ίδιο και με τον Καϊμακόγλου.

Οι τρεις τους, μαζί με τον Σπανούλη, είχαν πάρει το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ Νέων το 2002. Εκείνη η ομάδα, αποδεικνύεται η πιο επιτυχημένη της Ελλάδας. Πέρασαν 11 χρόνια και τέσσερα παιδιά εκείνης της Εθνικής, φορούν ακόμα τη γαλανόλευκη. Θυμίζουμε ότι Ζήσης, Μπουρούσης, Σπανούλης, μαζί με τον αρχηγό Αντώνη Φώτση, είναι οι πιο πιστοί στρατιώτες της Εθνικής. Ζήσης, Μπουρούσης και Φώτσης έκαναν αυτό που έπρεπε απέναντι στην Τουρκία, έπαιξαν και για τον τραυματία Σπανούλη.

Οχι, δεν περιμέναμε μια σπουδαία εμφάνιση του Ζήση για να γράψουμε καλά λόγια... Δεν τα χρειάζεται. Και δεν έχει την απαίτηση να εκτιμούν όλοι τις δουλειές που κάνει στο γήπεδο. Στο κάτω, κάτω σε όποιον αρέσει. Ας έρθουν οι νεότεροι να το πάρουν τη θέση. Ας γίνουν καλύτεροι. Οχι ότι τον πήραν τα χρόνια. Ακόμα 30 ετών είναι, μικρότερος κι από τον Σπανούλη. Απλά παίζει στην Εθνική Ανδρών από το 2004. Συνεχώς, χωρίς διακοπή. Και στις Εθνικές από το 1999. Ναι, χωρίς διακοπή. Είναι το παράδειγμα προς μίμηση για τους νέους μπασκετμπολίστες. Ο τρόπος που έπαιξε απέναντι στην Τουρκία πρέπει να διδάσκεται στα σεμινάρια.

Και η συμπεριφορά του έξω από το παρκέ, είναι ακόμα καλύτερη. Ενθουσιάστηκε λιγότερο απ' όλους, "βήμα, βήμα" υπενθύμισε και αφιέρωσε τη νίκη στον Σπανούλη. Και στη στραβή θα είναι πάντα ο πιο ψύχραιμος. Ισως γιατί θα έχει ήδη υπολογίσει όλα τα σενάρια και δεν θα έχει λόγο να νιώθει ανασφάλεια. Μακάρι, λοιπόν, η Ελλάδα να έβγαζε κι άλλους Ζήσηδες. Οχι μόνο στο μπάσκετ, σε όλα τα επίπεδα. Θα ήταν καλύτερη από κάθε άποψη. Γιατί η ασίστ για τον Ζήση είναι τρόπος ζωής...

ΥΓ.: Για τον Γιάννη Μπουρούση θα τα πούμε στο τέλος του Ευρωμπάσκετ... Επί του παρόντος, δίνει κι αυτός τις απαντήσεις του.