Αποτέλεσμα - παράταση στα προβλήματα της Ν.Δ.

Από το εκλογικό αποτέλεσμα της Ν.Δ. προκύπτουν τέσσερα βασικά συμπεράσματα, τα οποία πάντως δεν προδιαγράφουν με σαφήνεια το μέλλον της:

1. Η καθαρή αλλά όχι πλήρης επικράτηση του Ευ. Μεϊμαράκη στον πρώτο γύρο δείχνει ότι παραμένει ισχυρός εντός του κόμματος, τουλάχιστον σε επίπεδο κινητοποίησης των ψηφοφόρων, αλλά το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου δεν μπορεί επ’ ουδενί λόγω να προβλεφθεί με ασφάλεια.

2. Η επικράτηση αυτή ανέδειξε έναν δυναμικό αντίπαλο, τον Κ. Μητσοτάκη, ο οποίος δεν θα πρέπει να θεωρείται εκ των προτέρων «χαμένος» εν όψει δεύτερου γύρου. Έχουμε δει και πιο

3. Η μεγάλη – για το κακό κλίμα της περιόδου – προσέλευση των μελών και φίλων της Ν.Δ. οφείλεται στο ότι ο κόσμος αυτός, ύστερα από τα φαινόμενα σήψης που παρατηρήθηκαν προσφάτως, κινητοποιήθηκε κυριευμένος από αίσθημα... αυτοσυντήρησης, το οποίο τροφοδοτήθηκε από μια σειρά φόβους:

● Από τον φόβο για το ενδεχόμενο να έχει η Ν.Δ. την τύχη του ΠΑΣΟΚ. Με τη συμμετοχή τους στην ψηφοφορία οι 400.000 δήλωσαν ότι θέλουν ένα ισχυρό συστημικό κόμμα απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα.

● Από τον φόβο για το ενδεχόμενο διάσπασης. Είναι όμως ακόμη αμφίβολο το εάν η εντολή στον επόμενο πρόεδρο της Ν.Δ., εφόσον δοθεί στον δεύτερο γύρο από ένα ίδιας τάξεως εκλογικό σώμα, θα είναι επαρκώς αποτρεπτική μιας διάσπασης.

● Από τον φόβο για το ενδεχόμενο διάλυσης, το οποίο ήταν ορατό ακόμη και μεταξύ στελεχών της Ν.Δ., ιδιαίτερα αν ο κόσμος της παράταξης δήλωνε αδιάφορος για το μέλλον της.

● Από τον φόβο να επαναληφθεί με τον ΣΥΡΙΖΑ ο... εφιάλτης του 1981, όταν η έλευση του ΠΑΣΟΚ οδήγησε σταδιακά στο ξερίζωμα της κυριαρχίας της Δεξιάς στο κράτος και στο χτίσιμο αυτού που όλοι σήμερα γνωρίζουμε ως «πασοκικό κράτος». Αυτό το τελευταίο, δηλαδή η ενδεχόμενη απώλεια της κυριαρχίας στο κράτος, ίσως ήταν τελικά το ισχυρότερο κίνητρο για τη μαζική προσέλευση των οπαδών της στην εσωκομματική κάλπη της Ν.Δ.

Καλό είναι, ωστόσο, να μην ξεχνάμε ότι η συμμετοχή των νεοδημοκρατών στην εσωκομματική εκλογή θεωρείται μεγάλη μόνο σε σχέση με τις πολύ χαμηλές προσδοκίες και την εικόνα μπάχαλου που προηγήθηκε. Κατά τα λοιπά κινήθηκε στο μισό της συμμετοχής στην αναμέτρηση Σαμαρά - Μπακογιάννη το 2009. Μια «επίδοση» που αντανακλά την πτωτική πορεία της Ν.Δ. τα τελευταία χρόνια και, άλλωστε, είναι μόλις η διπλάσια από αυτήν που είχε η αναμέτρηση μεταξύ Γεννηματά και Βενιζέλου όταν το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε στο 4,7%.

4. Ο δεύτερος γύρος, σήμερα τουλάχιστον, έχει τεράστιο ενδιαφέρον, αφού το προβάδισμα του Μεϊμαράκη δεν του εξασφαλίζει αυτομάτως την εκλογή. Εξ ίσου μεγάλο ενδιαφέρον θα έχει και το αν τελικά η ενότητα της Ν.Δ. θα δείξει αντοχή ή θα πάμε σε κάποιου είδους διάσπαση. Αυτό ακόμη δεν έχει κριθεί, άρα το τέταρτο συμπέρασμα της χθεσινής ημέρας είναι ότι το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου δεν έχει άρει την αβεβαιότητα για το μέλλον του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Κάθε άλλο.

Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε τις πολλές και μεγάλες ιδεολογικές και πολιτικές εκκρεμότητες του κόμματος, οι οποίες τροφοδοτούν πολύ μεγάλες αντιθέσεις στο εσωτερικό της, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι αυτή η εκλογική αναμέτρηση έδωσε λύση στο αδιέξοδο. Η Ν.Δ. θα είναι τυχερή αν απλώς αποφύγει την επιδείνωση των προβλημάτων της...