Οι υποθέσεις που εμπλέκονται πολιτικοί, λύνονται πρωτίστως με πολιτική βούληση

Του Γιώργου Πεταλωτή
Υφυπουργός Δικαιοσύνης

Έχει γίνει μεγάλη δημόσια συζήτηση - και όχι άδικα - για το γνωστό νόμο “περί ευθύνης Υπουργών”. Πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί και σε πολλές περιπτώσεις καθόλου άδικα.

Για την ιστορία και μόνο, πρέπει να πούμε ότι οι μοναδικές δίκες πολιτικών στη σύγχρονη ιστορία μας, έχουν γίνει με βάση αυτό το νόμο. Είναι οι δίκες του....
“βρόμικου 89” όπου στο ειδικό δικαστήριο βρέθηκε ο Ανδρέας Παπανδρέου και Υπουργοί της Κυβέρνησής του. Δεν εξετάζω την ουσία της τότε υπόθεσης, η δικαίωση άλλωστε του Ανδρέα Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ ήρθε και από τα δικαστήρια και κυρίως από το Λαό. Η βούληση, όμως της τότε Βουλής έστειλε στα δικαστήρια πολιτικούς. Και αυτή ακριβώς είναι η λέξη-κλειδί σ’ αυτό το νόμο. Η πολιτική βούληση.

Είναι όμως εξίσου αναμφισβήτητο το γεγονός πως στη συνέχεια το πνεύμα και η ουσία αυτού του νόμου, καταστρατηγήθηκαν. Σε πολλές περιπτώσεις διαχρονικά, ο πολιτικός κόσμος “κρύφτηκε” πίσω από τους χρόνους της παραγραφής πράξεων και αποφάσεων που ζημίωσαν τον τόπο και πλήγωσαν τη δημόσια ζωή και την αξιοπιστία της πολιτικής. Και όχι άδικα.

Η κατάχρηση αυτής της λογικής έφτασε στο αποκορύφωμά της την πενταετία 2004-2009, από τις κυβερνήσεις της ΝΔ, όπου προκλήθηκε η παραγραφή πιθανών αδικημάτων από ενέργειες της τότε Κυβέρνησης που πραγματικά κινούνταν στα όρια της νομιμότητας. Αρκεί να θυμηθούμε το έκτακτο κλείσιμο της Βουλής και τις δύο φορές που η τότε πλειοψηφία αποχώρησε από τις διαδικασίες ψηφοφορίας, πραγματικά πρωτοτυπώντας παγκόσμια.

Εμείς στο ΠΑΣΟΚ αλλά και ο Πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου είχαμε δεσμευθεί προεκλογικά και το κάναμε πράξη, ότι δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε από την πλήρη διαφάνεια. Δεν διστάσαμε ούτε στιγμή, έστω κι αν εμπλέκονται και πρόσωπα του δικού μας χώρου και κινήσαμε όλες τις διαδικασίες, για να διερευνηθούν υποθέσεις που ταλάνισαν την πολιτική ζωή του τόπου. Η βούλησή μας ήταν, είναι και θα είναι ξεκάθαρη και δεδομένη.

Στους πολίτες, ακόμα και σήμερα, είναι έκδηλη η αίσθηση της ατιμωρησίας πολιτικών προσώπων. Οφείλουμε να τους πείσουμε με πράξεις πλέον, όχι λόγια, ότι πρώτοι εμείς, οι πολιτικοί δίνουμε το σύνθημα της κάθαρσης, ότι πρώτοι εμείς δεν ανεχόμαστε φαινόμενα διαφθοράς, κακοδιαχείρισης και πρακτικών που απαξιώνουν και την πολιτική και τους πολιτικούς.

Στα πλαίσια λοιπόν που το Σύνταγμα μας το επιτρέπει, με τη συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία που αναλάβαμε, την “Εκδίκαση Πράξεων Διαφθοράς πολιτικών και κρατικών αξιωματούχων, υποθέσεων μεγάλου κοινωνικού ενδιαφέροντος και μείζονος Δημοσίου συμφέροντος”, ορίζουμε με σαφή τρόπο, ποιού είδους υποθέσεις στις οποίες εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα και με ποιο περιεχόμενο, πρέπει να δικαστούν κατά προτεραιότητα και με ταχύτατες διαδικασίες, ώστε να μην κινδυνεύουν να παραγραφούν.

Για την επιτάχυνση της απονομής Δικαιοσύνης σε αυτές τις περιπτώσεις, θα ακολουθείται μια ειδική διαδικασία καθώς θα ασκε