ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΟΥΝ ΑΚΡΙΒΑ ΤΟ ΤΟΜΑΡΙ ΤΟΥΣ. ΕΜΕΙΣ;

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου


Τα δύο κόμματα εξουσίας, αλλά πρωτίστως το ΠΑ.ΣΟ.Κ, κυβέρνησαν την μεταπολιτευτική Ελλάδα με περίσσια αλαζονεία που βασιζόταν στην αλόγιστη δανειοδότηση από το εξωτερικό προς κάλυψη αχρείαστων αναγκών μας, υπερφορτώνοντας το δημόσιο χρέος της χώρας που δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στην εξόφληση των δόσεων από αυτά τα.....
δάνεια.

Η διόγκωση του δημοσίου χρέους συντελέσθηκε κυρίως λόγω της διαχρονικής σύναψης πελατειακών σχέσεων του κράτους με τους πολίτες μέσω της απονομής παράλογων προνομίων στους εργαζόμενους του δημοσίου, της κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος από τις κυβερνήσεις και την δημιουργία ενός υπέρογκου και δυσκίνητου κράτους.

Ενός κράτους που δεν νοιάστηκε να δημιουργήσει ανάπτυξη των παραγωγικών μονάδων του τόπου και πολλές φορές πολέμησε με φοβερά αντικίνητρα την όποια ανάπτυξη.

Ένα κράτος λοιπόν που σήμερα δεν παράγει σχεδόν τίποτε έφθασε στο σημείο οι ετήσιες δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού που αφορούν τους τόκους των δανείων του δημοσίου να ανέρχονται σε 16 δις.€ και δυστυχώς τα επόμενα χρόνια προβλέπεται να εκτιναχθούν στα 23 δις.€ , δηλαδή περίπου στο 10% του ΑΕΠ.

Έτσι, η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, παρότι προεκλογικά με το δημαγωγικό σύνθημα «λεφτά υπάρχουν» έταζε στον λαό μας λαγούς με πετραχήλια, ακολούθως υποθήκευσε το μέλλον μας με την υπαγωγή της χώρας στους όρους του επαχθούς μνημονίου μέσω του εκβιαστικού διλλήματος «μνημόνιο ή χρεοκοπία». Παράλληλα, η ίδια η κυβέρνηση καταρράκωνε την αξιοπιστία μας προς τρίτους με τις προδοτικές ατάκες περί τιτανικού της Ελληνικής οικονομίας και άλλων τέτοιων δηλώσεων.

Διανύοντας ήδη ένα χρόνο εφαρμογής του μνημονίου η Ελληνική οικονομία έχει πλέον βυθισθεί στην μεγαλύτερη ύφεση της μεταπολεμικής περιόδου και φαίνεται καθαρά, πως η κυβέρνηση δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την κρίση. Έτσι λοιπόν, αναγκάζεται να προχωρήσει σε εφαρμογή ψηφίσεως μεσοπρόθεσμου προγράμματος για την οικονομία προκειμένου να λάβει η χώρα την πέμπτη δόση από το δάνειο των 110 δις.€, επαναφέροντας προς την αγανακτισμένη και οργισμένη κοινωνία, η οποία διαδηλώνει κατά αυτού του προγράμματος, το ψευτοδίλημμα «μεσοπρόθεσμο ή χρεοκοπία».

Στο σημείο αυτό, από την στιγμή που δεν υπήρξε διαπραγματευτική στρατηγική από την κυβέρνηση, όπως και κατά την ψήφιση του μνημονίου, χάθηκε για την Ελλάδα η μεγαλύτερη ευκαιρία διευθετήσεως μεγάλου μέρους του χρέους από τους διεθνείς τοκογλύφους-κερδοσκόπους δανειστές μας.

Οι πιστωτές μας ( ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ, αλλά και ΗΠΑ) με συνεχείς δηλώσεις των αντιπροσώπων τους ( Μέρκελ, Σαρκοζί, Τρισέ ) έδειχναν, πως ανησυχούσαν για την ενδεχόμενη πτώχευση της Ελλάδος, γιατί αυτόματα θα σήμαινε την απομάκρυνσή της από την ευρωζώνη και θα λειτουργούσε ως ντόμινο και για άλλες χώρες της ευρωζώνης, όπως η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία και πιθανότατα η Ιταλία και η Γαλλία, με συνέπεια την διάλυση του ευρώ.

Όμως, η Ελλη