Η ΑΝΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΤΕΙ ΡΗΞΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ……

Χρήστος Κ. Μακρίδης - Καθηγητής (Μ.Ε)
Πολιτικός Επιστήμων - Τεχ. Γεωπόνος - Παιδαγωγός

Την θέση των οργανωμένων κοινωνιών-κρατών στο παγκόσμιο ιστορικό γίγνεσθαι, την προσδιορίζουν ποσοτικά και την οριοθετούν ποιοτικά στο διηνεκές του χρόνου, οι αρχές, η κουλτούρα, η συγκρότηση, η λειτουργία και η δυναμική της ιστορικής τους συνέχειας-συνείδησης. Οι αποκαλυπτικά δυσμενείς εκθέσεις, μέσω των.....
ελεγχόμενων διαρροών του ξένου τύπου, για την εικόνα του δημοσιονομικού ελλείμματος της χώρας, ήτοι του δυσβάστακτου δημόσιου χρέους και επί τω τέλει των ισχνών αντοχών της παραπαίουσας ελληνικής οικονομίας, δεν αφήνουν ισχυρά περιθώρια για περαιτέρω αισιοδοξία. Βάζουν επιτακτικά την οικονομία και την πιθανολογούμενη οικονομική κατάρρευση της χώρας, με τις ανυπολόγιστες αλυσιδωτές κοινωνικές συνέπειες, δυναμικά και δραματικά στο κέντρο της επικαιρότητας.
Όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στην πολιτική ζωή της χώρας, ήτοι οι τρέχουσες δραματικές-καταιγιστικές εξελίξεις στο χώρο της οικονομίας σε συνδυασμό με τα ευδιάκριτα συμπτώματα δυσαρμονίας και εμφανούς έλλειψης συντονισμού του κυβερνητικού έργου, αναδεικνύουν τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδα της δημόσιας ζωής και συγχρόνως, υπογραμμίζουν τις αδυναμίες και τις ανακολουθίες της ασκούμενης πολιτικής. Περίσσεψαν οι γενικολογίες, οι αντιφάσεις, οι παλινωδίες και η ασυνέπεια ανάμεσα στα λόγια και τα έργα. Σήμερα, όλο και περισσότερο στη συνείδηση των ενεργών πολιτών της χώρας εντυπώνεται η πεποίθηση ότι, το υφιστάμενο παραπαίον πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην συνταγματική και εθνική του αποστολή!!!

Σε αυτό το κοινωνικά παθογόνο, πολιτικά παρακμιακό και δημοσιονομικά ελλειμματικό περιβάλλον, ήτοι της μεθοδευμένης υπονόμευσης του συστήματος των αξιών και της γενικής καθίζησης των πάντων, η Ελλάδα, καλείται να υπερβεί τον εαυτό της και να αναταχθεί ηθικά, κοινωνικά, πολιτισμικά, οικονομικά και πολιτικά. Καλείται να υπερβεί όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά, (πολιτικοοικονομικές διαπλοκές, διαχειριστικές ανωμαλίες, υποχωρήσεις, χρεοκοπία, καθεστώς πολύπτυχης και ποικιλώνυμης διαφθοράς, πολιτική μετριότητα), που δεκαετίες την καθηλώνουν, την εκθέτουν και την υπονομεύουν συνολικά. Οι διαπιστώσεις αυτές είναι λυπηρές, αν όχι τραγικές, και ασφαλώς δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού κράτους-έθνους, με τόσο ένδοξο παρελθόν και μια τόσο πλούσια πολιτιστική παράδοση και ιστορία.
Εν μέσω πολλών απειλών για την ύπαρξη του Ελληνισμού ως κρατικής, συλλογικής, εθνολογικής και πολιτιστικής οντότητας, οι πρωταγωνιστές του πολιτικού συστήματος, μακάριοι και ανύποπτοι για τα μελλούμενα, συνεχίζουν τον αδιάλειπτο διάλογο με το νόθο, ένοχο πολιτικό παρελθόν!!!!! Ειλικρινά δεν γνωρίζω αν σε μια εποχή βαθύτατης ηθικής, πνευματικής και κοινωνικής αποσύνθεσης, αξίζει τον κόπο να ασχολείται κανείς με προβλήματα πολιτικής, ήτοι της παραγωγής και εκφοράς του σύγχρονου πολιτικού λόγου. Η πολιτική από χώρος έμπνευσης δημιουργικών προτάσεων, μετ